بسیاری از مردم گمان می کنند که خلاقیت یک ویژگی بالفطره و ذاتی است که کودکان آنها در هنگام تولد می توانند این ویژگی را داشته باشند یا فاقد آن باشند. همانگونه که همۀ کودکان از سطح هوشی یکسانی برخوردار نیستند همۀ آنها نیز میزان خلاقیت یکسانی ندارند، اما در واقع خلاقیت بیشتر نوعی مهارت است تا یک ویژگی بالفطره و ذاتی و ارتقای سطح آن در کودکان نوعی مهارت برای والدین محسوب می شود، زیرا خلاقیت می تواند کلید موفقیت در هر زمینه ای باشد که ما مشغول فعالیت در آن هستیم. خلاقیت یک عنصر کلیدی در سلامتی، شادی و هم چنین هستۀ اصلی در تمرین کردن و کار با کودکان است. خلاقیت تنها محدود به حوزه های هنری و موسیقایی نمی شود بلکه وجود خلاقیت برای فعالیت در زمینه هایی مثل علوم تجربی، ریاضیات نیز ضروری است و حتی به نوعی با سطح هوش اجتماعی و هیجانی نیز مرتبط می باشد. افراد خلاق اکثرا انعطاف پذیرتر هستند و از پس مشکلات به راحتی بر می آیند و این ویژگی آنها را قادر می سازد که خود را با پیشرفت های تکنولوژی راحت تر منطبق کنند و از مزایایی امکانات جدید بهره مند شوند.
بسیاری از محققان معتقدند که تجربه های کودکی ما به صورت بنیادی مانع گسترش و توسعه ی خلاقیت در وجودمان شده است. کمپانی های تولید کنندۀ اسباب بازی و سرگرمی ها شخصیت کودکان را به شکلی از پیش ساخته شکل داده است بطوری که با تصاویر و طرح ها تصور را مانع می شوند. کودکان دیگر نیازی به تصور یک شمشیر و یک بازی ندارند آنها می توانند جنگ ستارگان بازی کنند که در آن همۀ روش ها و نقش ها از پیش تعیین شده است.
هم چنین بخوانید: تعریف خلاقیت
در اینجا ایده هایی را برای افزایش سطح خلاقیت در کودکان ارائه می کنیم:
۱- منابعی را که کودکان برای بروز خلاقیت خود به آن نیاز دارند فراهم کنید. منبع اصلی در اینجا زمان است. کودکان به زمان زیادی برای برای بازی های بدون ساختار، کودک محور و تصوری نیاز دارند که این مسئله هیچ وابستگی ای با داشتن ابزارهای تجاری و اسباب بازی های مختلف ندارد. فضا نیز هم چنین یکی از منابعی است که کودک شما به آن نیاز دارد. اگر که شما نسبت به توده های خلاقانه در جا جی خانه حساس هستید هستید مکان مشخصی را در اختیار کودکتان قرار دهید تا بتواند وسایل خود را در هم بریزد مثل اتاق کوچکی که در آن لباس عوض می کنید و یا مکانی در گاراژ برای نقاشی کشیدن و یا گوشه ای از اتاق پذیرایی برای لگوها.
اگر دفعه ی بعد کسی تمایل داشت که هدیه ای برای کودکتان بخرد و از شما پیشنهاد خواست از او بخواهید که وسایل هنری، دوربین های ارزان قیمت و یا مصالح ساختمانی بخرد و این ها را در دسترس در سطل اسباب بازی ها قرار دهید که کودکتان بتواند با آنها به راحتی بازی کند.
۲- خانه خود را با آزمایشگاهی برای ایجاد خلاقیت تبدیل کنید، علاوه بر این شما برای ایجاد محیط های خلاقانه، نیاز دارید که یک اتمسفری و جو خوب برای پرورش خلاقیت ایجاد کنید.
به دنبال حجم بالایی از ایده های مختلف و متفاوت برای افزایش خلاقیت باشید اما اجازه بدهید که کودکانتان ایده هایی را که به ذهنشان می رسد به راحتی مطرح کنند. برای مثال شما می توانید برای تعطیلات آخر هفته ی کودکتان فعالیت ها و ایده های مختلفی داشته باشید و کودکتان را تشویق کنید که فعالیت هایی را که قبلا انجام نداده است برای اولین بار انجام دهد. مشخص نکنید که کدام فعالیت عملی و یا کدام غیر عملی است و اینکه کدام تصمیم بهترین و یا کدام یک بدترین است.
تمرکز فعالیت های خلاقیتی باید روی روی فرآیند باشد: فرآیند تولید ایده های جدید.
کودکان را برای انجام کارهای اشتباه و شکست خوردن در آنها تشویق کنید. کودکانی که مدام ترس از شکست و مورد قضاوت قرار گرفتن توسط دیگران را دارند نمی توانند افکار خلاقانه خود را پرورش دهند و آنها را در سطحی محدود نگه می دارند. اشتباهاتی را که خود اخیرا تجربه کرده اید با آنها در میان بگذارید تا آنها بدانند که اگر مرتکب اشتباهی شدند چندان مسئله ی بزرگی نیست و این ممکن است برای هر انسانی اتفاق بیفتد. خندیدن به خود زمان شکست یکی از عادات شاد زیستن است.
ابتکارات و یا خلاقیت ها را جشن بگیرید. دیوارهای خانه یا اتاق خود را با پوسترها و تصاویر هنری بپوشانید. با کودک خود دربارۀ هنرمندان، موسیقی دان ها و دانشمندان مورد علاقه ی خود صحبت کنید. اگر از تماشای یک اثر هنری و معماری و یا گوش دادن به موسیقی خاصی احساس اشتیاق و علاقه می کنید دربارۀ آن با کودکتان صحبت کنید.
از تکنولوژی های جدید مثل توئیتر و یا دیگر شبکه های اجتماعی استقبال کنید تا کودک شما بتواند به راحتی انتخاب کند، نه اینکه از آنها بترسد و کناره گیری کند.
۳- به کودکتان آزادی و استقلال عمل دهیدتا بتواند ایده های خود را بیان کند و کاری که می خواهند را انجام دهند. در واقع به شکلی رئیس مأبانه با آنها رفتار نکنید. سعی کنید ترس خود را از اینکه ممکن است آنها توسط آدم راباها ربوده شوند و یا به دانشگاه معتبری راه پیدا نکنند متوقف کنید. احتمال اینکه انها توسط آدم رباها ربوده شوند بسیار پایین است و رفتن به یک دانشگاه معتبر لزوما به معنای موفقیت فرزند شما نیست!
محدود کننده های بیرونی در صحبت کردن می توانند باعث عدم انعطاف در فکر کردن شوند. طی یک مطالعه، حتی توصیف اینکه چگونه تکلیف انجام شود میزان راه های خلاقانه که کودک برای انجام تکلیف نیاز داشت را کاهش دادند.
۴- کودکان را برای خواندن کتاب های لذت بخش و شرکت در فعالیت های هنری تشویق کنید. زمان تماشای تلویزیون را محدود کنید تا اتاق به فضایی تبدیل کنید برای انجام فعالیت های خلاقانه مثل تمرین یک نمایشنامه، یادگیری نقاشی و یا خواندن کتابی از نویسنده مورد علاقه کودکتان.
۵- به کودکتان این فرصت را بدهید که افکار واگرای خود را بیان کند و یا مخالفت خود را با شما بیان کند. آنها را تشویق کنید به دنبال راه حل مختلفی برای یک مشکل باشند و آنرا به روش متفاوتی انجام دهند. وقتی آنها یک مشکل را با موفقیت حل کردند از آنها بخواهید راه حل ممکن دیگری نیز برای حل آن مشکل پیدا کنند.
۶- برای اینکه کودکان خلاقیت خود را بروز دهند به آنها جایزه ندهید، دخالت های تشویقی در فرآیند خلاقیت باعث کاهش کیفیت و عدم انعطاف پذیری افکار خلاقانۀ کودکان می شود.
به کودک اجازه دهید فعالیت های خلاقانۀ خود رابه صورت غریزی و آزادانه بروز دهند و آنها را عملی کنند، نه اینکه شما برای انجام عملی خلاقانه مثل نواختن پیانو جایزه ای تعیین کنید و او با انگیزۀ دستیابی به جایزه این کار را انجام دهد. اجازه دهید او کاری را انجام دهد که از آن لذت می برد.
۷- سعی کنید نسبت به اینکه هدف کودک شما چیست و در نهایت به چه چیزی می خواهد برسد اهمیت کمتری بدهید. و تاکید بیشتر شما بر روی فرایند باشد تا محصول. در واقع فرایند مهم است تا محصول نهایی.
یکی از راههایی که شما می توانید مورد بالا را عملی کنید پرسیدن سوال هایی از قبیل آیا از انجام این کار لذت می بری؟ آیا این کار را به اتمام رساندی؟ چرا انجام کار برای تو لذت بخش است؟
کنترل از دور:
این بازی خود آگاه بودن را بالا می برد، چرا که بچه ها را ملزم می کند دقت کرده و مطابق دستورالعمل، رفتار بکنند.
ابزارهای مورد نیاز:
دستگاه کنترل از راه دور
نحوه انجام بازی:
برای بچه ها توضیح بدهید که شما کنترل از راه دور دارید و این کنترل دکمه هایی دارد که به این شکل کار می کند:
حرکت: حرکت به جلو با سرعت مطمئن (عادی)
حرکت سریع: حرکت کردن با سرعت
عقب رفتن: عقب رفتن محتاط
حرکت آرام: به آهستگی حرکت نمود
ایست: اتمام بازی
مکث: توقفی کوتاه
از بچه ها بخواهید که از دستورالعمل پیروی نمایند.
پیشنهاد:
بوسیله کلید مکث و حرکت آهسته، شما قادر هستید شکل های حرکت را به خصوص در زمان هایی که بچه ها بیش از حد هیجان زده هستند کنترل نمایید و آن ها را آرام کنید. بعضی وقت ها به بچه ها اجازه دهید کنترل در دست خودشان باشد. این تمرین منجر به این می شود که رفتار خود- کنترلی در آن ها تقویت شود.
دادن زمان، لوازم و فضا به کودکان پیش دبستانی، برای خلاق شدن انها بسیار مهم است. این کودکان دوست دارند تا در بازیهای خلاق خود برنامه ریزی نداشته باشند بنابراین بهتر است که از کودک تبعیت کنید. اما زمانهایی وجود دارند که کودک از شما میخواهد تا بیشتر درگیر هدایت بازی شوید. با درگیرشدن بطور فعال، شما میتوانید مهارتهای کودک خود را رشد دهید و انها را بیشتر درک کنید.
انتقال این پیام مهم است که بیشتر از یک راه برای انجام برخی کارها وجود دارد. برای مثال، بیشتر از یک راه برای طراحی یک شخص، ساختن یک قصر شنی یا طبل زدن وجود دارد. این به کودکان اجازه میدهد تا بدانند که انها مجبور به پیروی از عقاید دیگران نیستند و اینکه انها میتوانند راه خود را بروند. لوازم ساده میتواند تخیل کودک شما را تحریک کند و بازی بدون ساختار را تشویق کند. کتابها، سی دیها، لوازم نقاشی، صداسازها، خمیر بازی و بلوکهای چوبی همه نمونه های خوبی هستند و یک محدوده وسیعی از لوازم، میتواند حس لامسه کودک شما را توسعه دهد. بله، نقاشی با انگشت میتواند کثیف باشد ولی یک کار عالی برای رشد حسی است.
تشویق کودک به ادامه دادن و تکمیل کارهای هنری مهم است. اما وقتیکه کودک شما میگوید که کارش تمام شده، یعنی واقعا تمام شده است!
در هر کار هنری یا اشکالی که کودک شما ایجاد میکند، از تشویق های توصیفی استفاده کنید. برای مثال ” من عاشق تصویری هستم که تو کشیدی. تو واقعا میدونی که چطور رنگهارو کنار هم بگذاری”. این اعتماد به نفس را تقویت میکند و کودک شما را برای انجام بازی خلاق تشویق میکند.
مطمئن نیستید که چه انتظاری در هنگام برخورد با هنرهای خلاق داشته باشید ؟
شما همیشه نیاز ندارید تا به کودک خود لوازم بازی جدیدی بدهید. استفاده از اشیاء روزمره و ساختن انها هرطور که خودتان میخواهید ، یک روش عالی برای تشویق رشد خلاقانه است.
از یک جعبه خالی مقوایی برای ساخت یک خانه، روبات، کامیون، حیوان- هرچیزی که کودکتان دوست دارد- استفاده کنید.
شما میتوانید یک جعبه را ببرید، چیزهایی داخل ان بچسبانید یا انرا رنگ کنید.
ربانها و باریکه هایی از مواد را روی کاغذ یا مقوا بچسبانید.
روزنامه قدیمی، چسب و اب تمام چیزی هستند که شما برای کاغذ مچاله نیاز دارید، اگرچه کودک شما به کمک احتیاج دارد.
از لوله دستمال توالت یا بطری پلاستیکی اب میوه برای درست کردن یک خانواده استفاده کنید.
چهره ها رانقاشی کنید، لباسهای کاغذی را بچسبانید، و از پنبه برای مو استفاده کنید. کودک شما میتواند از این اسباب بازیهای جدید برای درست کردن داستانهای جدید استفاده کند.
از مواد طبیعی و ابتدایی استفاده کنید. برای مثال، درپ اییز برگهای روی زمین افتاده را برای طراحی، چسباندن روی کاغذ و فروبردن انها در رنگ استفاده کنید.
از درپوشهای پلاستیکی برای ساختن جواهرات استفاده کنید.
یک جعبه جواهر درست کنید با جعبه خالی مواد غذایی یا بطری های پلاستیکی و روی ان را با کاغذهای رنگی تزئین کنید.
شما به لوازم زیر احتیاج دارید:
سفره پلاستیکی یا روزنامه قدیمی
یک ورق بزرگ
رنگ نقاشی
میز یا کف زمین را با روزنامه ها یا سفره بپوشانید.کاغذ را از وسط تا کنید و سپس انرا باز کنید از کودکتان بخواهید تا لکه های رنگ را روی نصف کاغذ بریزد هر ظور که می خواهد، سپس نصف دیگر کاغذ را روی رنگ تا کنید درحالیکه رنگ خیس است، کاغذ را روی رنگ فشار دهید.
برگه را به دقت باز کنید تا یک حیوان بالدار جالب مشخص شود! کودک خود را تشویق کنید تا جزییاتی به تصویر اضافه کند-برای مثال،خال، شاخ ، پا، یک کلاه یا حتی یک عصا!
از کودک خود بخواهید تا یک نام برای حیوان بالدار بسازد و سپس به او کمک کنید تا نام را روی کاغذ بنویسد.
یک گالری هنری خانگی برای کارهای هنری کودک خود بسازید. دیوار اشپزخانه یا یک تخته نمونه کار برای چسباندن تصاویر و نقاشیها عالی است. شما میتوانید از کودک خود بخواهید تا یک نقاشی خاص را هر هفته انتخاب کند تا در وسط گالری قاب کنید. این نشان میدهد که شما به خلاقیتهای کودک پیش دبستانی خود ارزش میگذارید.
به جای دور انداختن لباسهای کهنه، یک جعبه یا سبد را برای یک بازی نمایشی تهیه کنید. برخی فروشگاهها یک منبع عالی برای لباسهای ارزان و غیر معمول هستند. از حالا به بعد، شما میتوانید کودک خود را بوسیله گذاشتن یک چیز جدید داخل سبد شگفت زده کنید.
از بازی های نمایشی، اهنگ و حرکات، برای بازی کردن نقشهای زندگی روزمره استفاده کنید . این نقش میتواند دکتر، پدر، مادر، فروشنده یا آتش نشان باشد- هر چیزی که فرزند شما دوست دارد. شما ممکن است بوسیله اینکه چطور کودک شما مردم و اتفاقات را میبیند شگفت زده شوید.
در زمان داستان کودک خود را تشویق کنید تا یکی از نقشهای داستان را با حرکت یا صدا بازی کند. برای مثال، کودک شما میتواند وانمود کند که یک خون اشام است. استفاده از حرکت و نقش بازی کردن برای واکنش به داستان به توسعه مهارتهای ارتباطی کودک شما و فهم چیزها در جهان واقعی کمک میکند.
از یک ماهی تابه، درب آن و یک قاشق چوبی استفاده کنید- کودک شما یک طبل اسباب بازی دارد.
برای کودکان پیش دبستانی هیچ چیزی مانند حیوانات جذاب نیستند. کودک شما ممکن است از حرکت مانند حیوانات و دراوردن صدای انها لذت ببرد.
یک سی دی مورد علاقه را بگذارید- مورد علاقه شما یا فرزندتان. با یکدیگر شروع به رقصیدن کنید، و ببینید که چند حرکت میتوانید انجام دهید. این فقط برای سرگرمی نیست-این یک تمرین عالی هم هست.
کودک خود را به راهپیمایی، پایکوبی، لی لی کردن، سر خوردن و گردش تشویق کنید و تماشای پیشرفت کودک شما در پرش و رقص میتواند به شما بگوید که کنترل و اگاهی بدن کودک شما چطور در حال رشد است.
از سرگرمی و خنده استفاده کنید تا حس شوخی کودک خود را ترغیب کنید. شوخی کنید و به نوبه خود رقص های شاد و جدید را ارائه دهید.
شما به چند ابزار دست ساز یا خریداری شده احتیاج دارید. ابزارهای دست ساز شامل ماهی تابه، قاشق، طبل، بطریهای پرشده با برنج ، شکر و پاستا، بشقابهای کاغذی با حلقه پرده های فلزی یا درپوشهای بطری وصل شده به لبه های ان هستند.
ابزارها را روی زمین قرار دهید و انها را بلند (مانند یک فیل)، نازک (مانند گربه)، سریع (مثل موش) و کند (مثل یک لاک پشت) بنوازید.
به کودکان پیش دبستانی خود اجازه دهید تا این ابزارها را بلند، نرم، سریع و کند بنوازند. داستانهایی برای همراهی با اهنگها بسازید.
“داشتن درک و شناسایی هنر” در زندگی کودک شما خوب است، میخواهد موسیقی، نمایش و یا تصاویر باشد، شما میتوانید به کودک خود کمک کنید تا درباره چیزی که دوست دارد و بخش مورد علاقه اش صحبت کند. چرا یک گالری هنری محلی یا نمایشگاه را با هم نمی بینید و درباره چیزی که دیدید صحبت نمیکنید؟
این بازی سرگرم کننده است، زیرا شما را وادار به رفتن به هر جایی می کند، و یا هر زمانی که شما می خواهید!بچه ها واقعا می تواند با استفاده از تصورات خود در به مکان هایی که آنها می خواهند بروند تفکر کنند.شما حتی نباید در مورد کرایه هواپیما و یا صورتحساب هتل فکر بکنید. این بازی برای کودکان سه تا هفت سال مناسب است.
در اینجا چند ایده برای مکانی که شما با آن آغاز می کنید وجود دارد.
ایده های بیشتری بفرستید و ما آن را به این لیست اضافه خواهیم کرد.
نکته:راز این بازی ، اجازه دادن به بچه ها برای بیان و مطرح کردن ایده ها می باشد.بزرگسالان باید با پیشنهاد و خواندن کتاب در مورد محل، و شاید چیدن فیلم کمک کنند. اما اجازه دهید بچه ها برنامه ریزی واقعی، تزئین، انتخاب منو، و البته، پاکسازی را انجام دهند.
نگران نباشید اگر آنها ایده ها را از کشورها و شهرهای مختلف و یا دوره های زمانی ترکیب می کنند. آنها در حال ایجاد یک مکان از تصورات خود هستند .اجازه دهید آنها مثلا با ماسه کنار دریا قلعه بسازند و یا یک مراسم چای ژاپنی در دیوار بزرگ چین برگزار کنند.
وقتی کودکان به سن نوجوانی می رسند مشکلات متعدی می تواند میان آن ها و خانواده شان به وجود بیاید. یکی از مشکلات اساسی که بسیاری از خانواده ها با آن مواجه می شوند مشکلات و دغدغه هایی مربوط به سفر و مهمانی است. بسیاری از نوجوانان هستند که تمایلی به سفر یا مهمانی رفتن ندارند و یا از مهمانی رفتن یا سفر کردن به همراه خانواده خود بیزار هستند و هنگامی که خانواده آن ها قصد رفتن به مهمانی را دارند می گویند که ما خانه فلان شخص نمی آییم و یا می خواهیم در خانه تنها باشیم.
والدین تمایل دارند که تحت هر شرایطی نوجوان خود را زیر نظر داشته باشند و همان روابط گرم و صمیمی قبل را با او برقرار کنند اما نوجوانان تمایل دارند که کسب استقلال و آزادی نمایند و در این بین ممکن است خانواده فکر کنند که نوجوان آن ها روز به روز از آن ها دورتر می شود و دیگر روابط صمیمی سابق در بین آن ها برقرار نیست. در هر حال باید گفت که تنها گذاشتن نوجوان درست نبوده و بهتر است که در هر شرایطی او را تنها نگذاریم. پس زنی خانواده توسط نوجوان در هر شرایط و هر خانواده ای متفاوت خواهد بود و می توان به دلایل اجتماعی و فرهنگی برگردد. بی توجهی به صحبت های والدین و به قول معروف حرف ناشنوی ها و مشکلات خانواده ها با نوجوانان خود از نشانه های گذار از دوران کودکی به دوران نوجوانی است. نوجوانان گاه برای اثبات استقلال و توانایی هایشان کارها و رفتارهایی انجام می دهند که مورد پسند خانواده ها نمی باشد. در این مقاله در مورد چند مشکل اصلی و مهمی که خانواده ها با نوجوانان خود دارند مورد بحث واقع خواهد شد.مشکلات والدین با نوجوانان
یکی از مهم ترین مشکلاتی که خانواده ها با نوجوان خود دارند این است که نوجوان شان تمایل دارد تنها بماند و با آنها به مهمانی و یا مسافرت نرود. این مشکل بسیاری از خانواده ها را نگران می کند و برخی والدین نمی دانند که در این شرایط باید چه کار کنند مثلا نمی دانند که باید نوجوان خود را در خانه تنها بگذارند و یا به زور هم که شده او را با خود به مهمانی و مسافرت ببرند و اصلی ترین دغدغه خانواده ها و پدر و مادر ها در این شرایط این است که اگر نوجوان را تنها بگذاریم خودش را با چه فعالیتی سرگرم خواهد نمود مثلا به سایت های نامناسب اینترنتی می رود و یا شبکه های اجتماعی و کارهایی از این قبیل.
راه حل این مشکل در این است که اگر نوجوان شما خواست که تنها بماند و با شما به مهمانی نیاید نباید به او اصرار کرده و به نظرش احترام بگذارید ولی اگر هم او را تنها می گذارید باید بدانید که او با چه کسانی رفت و آمد دارد و چه برنامه ای برای سرگرمی دارد و خلاصه زیر نظر و آگاهی آن ها کارهایش را انجام دهد. و در این شرایط است که در عین حال که نوجوان می تواند طعم استقلال و ازادی را بچشد شما نیز کارهای او را به دقت زیر نظر دارید و خیال تان از این بابت راحت است. دومین و یکی از مهم ترین مشکلاتی که تقریبا تمامی خانواده هایی که دارای فرزندان نوجوان هستند با آن مواجه می شوند مشکل دوستان ناباب و ترس والدین از داشتن دوست بد و رابطه فرزندشان با آدم ها و دوست های ناباب است. والدین باید بدانند که تمایل نوجوان به داشتن رابطه با دوست است تا با خانواده پس نمی توان جلوی رفت و امد نوجوان با دوست هایش را گرفت و بر اصل دوست یابی خط کشید بلکه می بایست بر او نظارت داشت و اجازه نداد که با دوستان ناباب رفت و آمد داشته باشد و با اطلاع کامل از دوستان فرزند و خانواده های آنان هم به فرزند احترام گذاشت و هم به خانواده.
اگر متوجه شدید که نوجوان شما در خارج از خانه با یک دوست ناباب رفت و آمد و معاشرت دارد نباید به یکباره از او بخواهید که رابطه اش را با او قطع کند چرا که این اتفاق به دلیل رابطه ی احتمالا گرمی که بین آن ها برقرار است نخواهد افتاد و به جای آن باید هوشمندانه رفتار کنید. در این مواقع می توانید تقاضای کمک نمایید مثلا از یک بزرگتر و یا شخصی که می دانید با فرزند شما رابطه ای خوب دارد و می تواند بر روی او تاثیر گذار باشد بخواهید تا با او صحبت کرده و از او بخواهد که رابطه اش را با فلان دوستش که شما نمی خواهید با او رابطه داشته باشد، قطع کند. راهکار دیگر آن است که از فرزند خود بخواهید که برخی از دوستانش را در مراسم هایی مانند جشن ها و مراسم های تولد و این گونه مراسم ها دعوت نماید تا به این ترتیب بتوانید با او رابطه ای مطلوب و مناسب برقرار نمایید.