راز عشقی پایدار در زندگی زناشویی!

سلام

نماز روزه همگی قبول حق باشه


دوست داشتم نظرشخصیم رو در مورد راز داشتن عشقی پایدار که هر روز زیاد میشه که حتی پیری و گذر زمان هم نمیتونه کمرنگش کنه رو براتون بگم ... ، برداشت هم آزاده و جای برای بحث نیست .

زیاد دیدن آدم های عاشق همدیگه هستن و برای همدیگه میمیرن ، اما بعد اینکه به همدیگه میرسین عشقشون تموم میشه و احساساتشون کمرنگ میشه ، به قولی سرد و بی انگیزه ، اگه ندیدن هم میتونین با مطالعه و سرچ پیدا کنید حتی در این سایت .

حتی اگه دختر و پسر قبل ازدواج عاشقانه ترین لحظات بهترین شخصیت ها و خوش اخلاق ترین انسان ها هم که باشن ، آتشین ترین دوست داشتن و احساسات رو نسبت، بعد ازدواج و بهم رسیدن اون شور و شوق بعد ازدواج همش فروکش میکنه

حتی اگه لیلی و مجنون ، شیرین و فرهاد ، رومئو و ژولیت و ... هم باهم ازدواج کنن بعد ازدواج احساسات کم کم کمرنگ و احساسات سرد تر میشه ،

حتی اگه از نظر شخصتی مناسب هم باشن ، حتی اگه بهترین فرد برای زندگی همدیگه باشن ، حتی اگه هم کفو باشن بعد ازدواج و گذشت یک سال اون عشق گذشته و دوست داشتن پر حرارت تو زندگی روزمره احساس نمیشه ...

رازش در " هدف " گنجانده شده !

عاشق ترین آدم ها بعد ازدواج عشقون کمرنگ میشه ، چون هدفشون بهم رسیدن بوده ، هدفشون ازدواج بوده ، و وقتی هم به همدیگه میرسن دیگه هدفی ندارن که انگیزه ای باشه برای شعله ور کردن و روشن نگه داشتن عشقشون ...

زن و شوهر هرچقدر هم که عاشقانه همدیگه رو بخوان و مناسب همدیگه باشن بعد یک سال ازدواج به اون چیزی که میخواستن رسیدن و از نظر روحی و معنوی ارضاء شدن ، از نظر روانشناسی برسی کنید به یک سال نمیرسد که چیزی از حس های گذشته نمیمونه ، زمان هر روز کمرنگ ترش میکنه .

راز اینکه چطور عاشقانه باید عشقی را تا آخر زندگی شعله نگه داشت و حتی پیری و زمان نتونه مانعش بشه ، در هدف ی والا نهفته ، هدفی که پایدار باشه و از نظر مادی و معنوی انسان رو تا آخر عمر هدایت کنه و عشق رو هر روز گرم تر کنه ، هدفی به نام " خدا " .

هیچ هدفی تو زندگی نمیتونه پایدار و جاودانه تر از خدا باشه ( خدای که اسلام رو بهمون نشون داده ) ، وقتی زنو شوهر هر دو "خدا " را در زندگی هدف قرار داده باشن زندگی براشون با ازدواج تازه شروع میشه ، هر دو در یک مسیر زندگی میکنن و لذت میبرن .

این دنیا گذراس ، برای کسی وفا نکرده ، همه ی ما مسافر هستیم ، وقتی در این سفر مسیر زن و شوهر یکی باشه در زندگی به صورت موازی کنار همدیگه در حرکت هستن و از این سفر ( زندگی ) لذت میبرن

نمیشه در این زندگی زن یک سفر بره ، و مرد سفری دیگر و در سفر های جداگانه بگن بهم خودش گذشته و لذت بودن کنار هم لذت برده باشن ! زن و شوهر همسفر هم هستن ، پس باید هر دو در یک مسیر به یک مسافرت برن تا از بودن در کنار یکدیگر لذت ببرن .

اما وقتی خدای اسلام رو زن و شوهر هدف قرار بدهند ، " دیگه ازدواج به همدیگه رسیدن نیست ، ازدواج با هم به خدا رسیدنه " ، دیگه نیازی هم نیست عشق قبل ازدواج باشه تا زندگی عاشقانه باشه ، هر چه زمان میگذره به عشق نزدیک تر و شعله عشق روز به روز حرارتش بیشتر میشه ...

وقتی هدف خدا باشه زنو شوهر دیگه در زندگی زناشویی از دیدگاه سلیقه ای و هدف های شخصی خودشون به مسائلی که روبروشون هست نگاه نمیکنن ، هر دو از دید خدا به مسائل نگاه میکنن ، مقابل همدیگه قرار نمیگیرن ، به همدیگه توهین نمیکنن مسائل رو شخصی و میل های نمی سنجن ...

وقتی خدا ( خدای اسلام ) هدف قرار داده میشه ، دیگه خود خواهی ، غرور ، حسادت ، افراط ، کینه ، ریا کاری ، دروغ ، غیبت ، پنهان کاری ، خودنمای و ... دیگه بی ارزش میشن ...
و آدم با گذشت و صبور تر میشه ، به عزیزانش عشق می ورزه و محبت میکنه چون دنیا گذراس ( مثل شخصی که میدونه چند وقت دیگه رفتنیه )، ایمان ها بیشتر و قوی تر میشه ....
اعتماد در زندگی زناشویی و دوست داشن بیشتر و خالص تر میشه چون زنو شوهر به ازدواج شون به دید کامل کردن همدیگه نگاه میکنن ، نه محدودیت ، نه دید جنسی ...


وقتی هدف هر دو خدا نباشه و به همدیگه رسیدن باشه ، بعد ازدواج هیچ حس و انگیزه ای نمیمونه
وقتی هدف یکی پول و مادیات باشه در زندگی و هدف دیگه خوش گذرونی شخصی بعد یک مدت از هم خسته میشن و از کلماتی مثل منو درک نمیکنی و ... استفاده میکنن
وقتی مرد هدفش فقط درآوردن پول باشه در زندگی دیگه انگیزه ای برای محبت به همسر و فرزندان نداره و... نداره
وقتی زن هدفش در زندگی فقط خوش گذروندن و لذت بردن باشه و دیگه انگیزه ای برای محبت به همسر و فرزندان نداره
یا حتی اگه هدف فقط محبت کردن به همدیگه باشه بعد یک مدت محبت کردن لوث میشه و ارزشش و معنی ش کمرنگ میشه و اون لذت رو نداره ...
یا حتی اگه هدف یکی هدفش خدا باشه ولی اون یکی دیگه نباشه زندگی موفقی نخواهد بود، باید هر دو هدفشون خدا باشه ، اون وقت میتونن زندگی رو عالی بسازن.
و خلاصه بگم هیچ هدفی والا تر از خدا نیست

فقط باید هر دو باهم این هدف رو داشته باشن ، و اراده هر دو یکی باشه ، تا در مسیر بتونین همدیگه رو به خوبی همراهی کنن ....
پس اگه زندگی همراه با عشق همیشگی میخوایم باید اول خودمون خدا را در زندگی هدف قرار بدیم !بعد خود سازی و میزان عمل خودمون برای هدف میتوینم مثل خودمون رو بشناسیم و دنبال شخصی مثل خودمون باشیم تا زندگی عاشقانه داشته باشیم...
درسته که آدما کامل نیستن ، اما هر کس به اندازه توانش میتونه تلاش کنه و عمل ، و به همون میزان نتیجه میگیره ، و اینم که ما بتونیم در مسیری باشیم که روز به روز کامل تر بشیم غیر ممکن نیست ...



مرسی از اینکه با حوصله نوشته های بنده رو خوندین ، تمام تلاشم رو کردم خلاصه بنویسم ، امیدوارم منظورم رو رسونده باشم .
هر کس هر دیدگاهی و نظری داره میتونه داشته باشه ، برداشت آزاده !
اگر سوالی هم از شخص بنده دارین خصوصی بپرسین ، بحثی اینجا نمیشه !