به کودکان کمک کنید با هم بازی کنند

وقتی قرار است کودکتان با دیگران، دوستان و خانواده‌اش در یک بازی دسته جمعی شرکت کند بهتر است در مورد این موضوعات و اتفاقات اجتناب ناپذیر با کودک و همسرتان و پدر و مادرهای دیگر به توافق برسید: ـ جدایی ـ رفتارهای ناپسند ـ پرخاشگری ـ تصاحب اسباب بازی‌ها اگر پدر و مادر دراین موضوعات باهم به توافق برسند زمانی که مساله یا شرایط خاصی پیش بیاید می‌توانند به راحتی از یکدیگر حمایت کنند. تصمیم گرفتند وقتی کودک در بین بازی عصبانی می‌شود، با دیگران دعوا می‌کند، گریه زاری راه می‌اندازد و پرخاشگری می‌کند بسیار سخت است. بیشتر پدر و مادرها در این شرایط یکدیگر را مقصر می‌دانند و اصلا به این موضوع فکر نمی‌کنند که به جای پیدا کردن مقصر راهی برای خروج از بحران بیابند. اتحاد و توافق پدر و مادر و بزرگترها مانع ایجاد تنش‌های بیشتر می‌شود. این پیشنهادها برای یافتن بهترین توافقات و روش تصمیم گیری و حمایت مفید هستند.

جدایی اتفاقاتی مثل اینکه پدر یا مادر برای چند لحظه اتاق را ترک کند تا به تلفن پاسخ بدهد، رفتن به حمام یا بیرون رفتن از خانه بسیار پیش می‌آیند. پدر و مادر باید به کودک بگویند چه می‌کنند و چرا او را تنها می‌گذارند. پدر و مادر باید به کودک از همان دوران نوزادی دلایل جدایی را توضیح بدهند. کودک باید بداند پدر یا مادر چرا او را حتی برای چند لحظه تنها گذاشته و رفته است. او نیاز دارد متوجه اتفاقاتی که می‌افتد، باشد. به کودک بگویید کجا می‌روید، کی می‌روید و چه زمانی بر می‌گردید. اگر کودک ناراحت و بی قرار می‌شود شما باید به او اطمینان بدهید که هرگز او را تنها رها نمی‌کنید. به کودک اطمینان بدهید که کسی که مراقبش است دوستش دارد و شبیه پدر و مادرش است. این روش به کودک کمک می‌کند تا اطلاعاتی را که برای شناخت محیط اطرافش نیاز دارد را کسب کند. حتی نوزازدان هم نیاز دارند تا با آنها حرف بزنید. آنها خیلی زودتر از آنچه که ما متوجه شویم حرف هایمان را می‌فهمند. اینکه به کودک بگویید او را تنها می‌گذارید، احساس احترام را در کودک تقویت می‌کنید. حرف زدن، به کودک احساس گرمی، نزدیکی و امنیت را برای بیان عمیق ترین احساسات بدون ترس از تایید نشدن ویا نادیده گرفتن توسط بزرگسالان می‌دهد. اگر کودک گریه کرد نباید نگران باشید، او احساساتش را با گریه نشان می‌دهد، او یاد می‌گیرد تا احساس علاقه و دوستی را بیان کند و بعد از مدتی کودک یاد می‌گیرد ترس از تنهایی و جدایی را کنار بگذارد. حالا فرض کنید که می‌خواهید کودک را در جمع دوستانش تنها بگذارید. باید به او بگویید که کجا می‌روید کی برمی گردید. باید به او اطمینان بدهید که او در محیطی مطمئن و آرام قرار دارد و حتی اگر شما نباشید می‌تواند نیازها و درخواست‌هایش را از دیگران بخواهد و آنها از او مراقبت می‌کنند. باهمسرتان در این مورد به توافق برسید. اگر کودک از تنهایی و دوری شما گریه کرد هر دو باید آماده پاسخگویی به کودک باشید. یکی از شما نباید به دیگری انتقاد کند که چرا خانه نبودی؟ چرا کودک را تنها گذاشتی و یا چرا به بچه توضیح می‌دهی که قرار است چه کنیم.

رفتارهای پرخاشگرانه مواردی مثل هل دادن یا کتک زدن بچه‌های دیگر، بوسیدن یا بغل کردن از روی زور و اجبار رفتارهای پرخاشگرانه هستند. کودکان نمی‌خواهند واقعا به دیگران آسیبی بزنند. جر زدن در بازی، هل دادن یا زدن خواسته و هدف کودکان نیست. زمانی که کودک بترسد یا عصبی و پریشان شود ممکن است با رفتارهای پرخاشگرانه واکنش نشان بدهد. پیش از اینکه کودک بخواهد و یا بتواند به کسی آسیبی بزند دخالت کنید و سعی کنید کودک را آرام کنید. کنترل کودک به شما کمک می‌کند تا جلوی رفتارهای پرخاشگرانه را به راحتی بگیرید. به جای اینکه او را شرمنده کنید یا مقصر بدانید می‌توانید او را به آغوش بگیرید و آرامش کنید. فرض کنید همه بچه‌های فامیل دور هم جمع شده اند و بازی می‌کنند. بعد از یک یا دوبار بازی دسته جمعی به راحتی می‌توانید تشخیص بدهید که کدام بچه بیشتر رفتار پرخاشگرانه دارد و بازی را بهم می‌زند و دیگران را اذیت می‌کند. ابتدا باید یادتان باشد که یکی از والدین را مسئول مراقبت از کودکان بگذارید. بچه‌ها نباید هرگز تنها رها بشوند. در قدم بعدی باید کودکی که رفتار پرخاشگرانه دارد را کنترل کنید. او را آرام نگه دارید و اجازه ندهید در بازی بچه‌ها تنش و درگیری ایجاد بشود. این مراقبت‌های فوری و هوشمندانه به مرور به بچه‌ها کمک می‌کند تا روش درست بازی را یاد بگیرند و بدون ایجاد درگیری و با صمیمیت و دوستی باهم بازی کنند.



وقتی کودک ناآرام و پرخاشگر را آرام کردید سعی کنید با او ارتباط برقرار کنید. به چشم‌های کودک نگاه کنید و او را به آغوش بگیرید. «من نمی‌ذارم کسی اذیتت کنه دختر کوچولو»، «خیلی دوستت دارم عزیزم» این جمله‌ها را به آرامی بگویید. اگر کودک پدر و مادر خودش را خواست او را پیش پدر و مادرش ببرید. اگر پدر و مادر آنجا نیستند شما سعی کنید شنونده حرف‌ها و احساساتش باشید. مانع گریه کودک نشوید. این کار کمی از فشار عصبی و بی قراری کودک کم می‌کند. پدر و مادر نباید هرگز جانب یک نفر را بگیرند و کودکی که خشونت می‌کند را تحقیر کنند. اگر دعوا و پرخاش بین خواهر و برادر است شما حق ندارید دیگری را به شدت بکوبید و یا یارکشی کنید. مثلا نباید پدر جانب دختر و مادر جانب پسر را بگیرد. هر دو باید متحد باشید حتی اگر در آن لحظه خاص مخالف عملکرد یکدیگر باشید.

انزواطلبی رفتارهایی مثل کناره گیری از گروه و دوستان، تنها بازی کردن و ترس از برقراری ارتباط با دیگران انزوا طلبی کودک را نشان می‌دهند.پدر و مادر باید تلاش کنند تا کودک را وادار به برقراری ارتباط کنند. پیشنهادهایی خلاقانه برای دوست پیدا کردن و بازی کردن به کودک بدهید و سپس اجازه بدهید خودش انتخاب کند به چه روشی با دوستانش رابطه برقرار کند. کودکان از اینکه در جمع‌های دوستانه پذیرفته نشوند می‌ترسند. ممکن است کودک‌تان به جمعی وارد شود و با شوق به سوی کودکان دیگر برود اما بعد از مدتی شروع به گریه کردن بکند. اجازه بدهید کودک با این ترس غلبه کند. کمک کنید تا با شجاعت و اعتماد به نفس وارد ارتباط‌های جدیدی بشود. ارتباط و صمیمیت خودتان را با کودک حفظ کنید. به او اطمینان بدهید که شما در کنارش هستید و از او مراقبت می‌کنید سپس او را به جمع دوستان ببرید و از او بخواهید راهکارهایی که به او داده اید را عملی کند.

تصاحب اسباب بازی ها بسیار عادی است که کودکی اسباب بازی‌های دیگران را تصاحب کند و یا نوبت بازی را رعایت نکند. بزرگتر‌ها می‌توانند بدون دخالت مستقیم مشکل را به راحتی حل کنند. به کودک پیشنهاد بدهید تا با اسباب بازی دوستش برای مدت محدودی بازی کند. با مهربانی از دوستش بخواهید تا عروسک را به دوستش قرض بدهد. از کودک بپرسید چرا دوست دارد با آن اسباب بازی خاص بازی کند. به کودک بگویید«از این اسباب بازی خوشت اومده؟باید از دوستت اجازه بگیریم تا باهاش بازی کنی»«اجازه بده دوستت از این اسباب بازی استفاده کنه. اون عروسکت رو نمی‌بره فقط می‌خواد باهاش بازی کنه»، «اگه هر دو باهم بازی کنین بیشتر بهتون خوش می‌گذره»، «منم کنارت منتظرمی مونم تا نوبت تو بشه». یادتان باشد هیچ وقت چیزی را که برای خود کودک است با زور از او نگیرید. او همین شیوه را با دوستانش ادامه می‌دهد. گاهی قاپیدن اسباب بازی‌ها بدون دلیل است و کودک اصلا نمی‌داند چرا اینکار را می‌کند. اگر کودک را عادت داده باشید تا خواسته هایش را با التماس محقق کند او برای رسیدن به نیازها و درخواست هایش از شیوه گریه و زاری استفاده می‌کند. به همین ترتیب او در بازی‌های جمعی نمی‌تواند خواسته هایش را بیان کند و آنقدر صبر می‌کند تا اشک هایش برای یک عروسک یا ماشین سرازیر شوند. اگر کودک فرصت و اجازه بیان خواسته‌ها و نیازهایش را داشته باشد با دوستانش نیز همینطور رفتار می‌کند. او نه تلاش می‌کند دیگران را مجبور به التماس کردن کند و نه خودش از بیان خواسته هایش می‌هراسد.

کودکان با هوش این مشخصات را دارند

تحقیقات جدید نشان می‌دهد کودکانی که هر شب سر ساعت معینی به رخت‌خواب می‌روند در تحصیلات خود موفق‌ترند.
محققان متوجه شدند

کودکانی که دارای خواب منظم هستند در یادگیری زبان، خواندن و حل مسائل ریاضی نسبت به کودکانی که در ساعات متفاوتی به رخت خواب می‌روند موفق‌تر هستند.

دانشمندان مرکز SRI International یک موسسه تحقیقات آمریکایی در کالیفرنیا متوجه شدند، هر چه یک کودک زودتر به رخت‌خواب برود به همان میزان در مدرسه موفق‌تر خواهد بود.


تحقیقات روی 8 هزار کودک 4 ساله نشان داد ، کودکانی که کم‌تر از 11 ساعت در طول شبانه روز می‌خوابند در درس‌های خود نسبت به دیگر دانش‌آموزان عقب‌تر خواهند افتاد.


نتایج این تحقیقات که یکی از بزرگ‌ترین مطالعات از نوع خودش بود در کنفرانس خواب ارائه شده است.
دکتر اریکا گیلور که در این تحقیقات شرکت داشته است در این باره گفت: در صورتی که والدین بتوانند ساعات خواب فرزندانشان را منظم کنند، تاثیر زیادی روی مهارت‌های زبانی و خواندن و نوشتن او خواهند گذاشت. خواب منظم رفتار کودکان را بهتر کرده و سلامت روانی آن‌ها را نیز ارتقا می‌بخشد.

بررسی‌های بیش‌تر نشان می‌دهد داشتن خواب منظم بهترین معیار برای پیش‌بینی رشد مثبت در کودکان است.
در مجموع مهارت های زبانی، هوشیاری شنوایی، سواد و مهارت‌های ریاضی در کودکانی که هر شب در ساعت معینی به رخت‌خواب می‌روند بیش‌تر است.

دکتر گیلور در این باره گفت: تحقیقات ما نشان می‌دهد بسیاری از کودکان به میزان توصیه شده در طول شب نمی‌خوابند که این موضوع می‌‌تواند روی رشد آن‌ها و تحصیلاتشان تاثیر منفی داشته باشد.

به همین دلیل دکتر گیلور به والدین توصیه می‌کند زمان مناسبی برای کودکان برای رفتن به رخت‌خواب در نظر بگیرند و سعی کنند همیشه از رعایت آن توسط کودکانشان اطمینان حاصل کنند.

علاوه بر آن بهتر است با انجام کارهایی مانند خواندن کتاب یا تعریف کردن داستان کودکان را به خوابیدن در سر ساعت تشویق کرد.

سال گذشته نیز تحقیقی انجام شده بود که نشان می‌داد کودکانی که بعد از ساعت 9 به رخت‌خواب می‌روند دیرتر به خواب می‌روند. علاوه بر آن، این کودکان در مجموع کم‌تر می‌خوابند.

فیلم های غیر اخلاقی در سنین پایین

برخی از این آسیب ها و خطرات عبارتند از:
شکل گیری عقاید و نگرش های غلط جنسی: محصولات هرزه نگاری، به صورت اغراق آمیز و غیرواقعی رابطه جنسی را نشان می دهند؛ در نتیجه باعث می شوند کودک و نوجوان، که هنوز نگرش و اطلاعاتی نسبت به امور جنسی ندارد، به صورت کامل این عقاید و باورهای غلط را قبول کند و در واقع این تصاویر و محتوا را به عنوان الگوی درست رابطه جنسی بپذیرد. بنابراین در بزرگسالی و در برخورد با واقعیت رابطه جنسی، دچار مشکل خواهد شد.

بلوغ جنسی زودرس: هنگامی که کودک با تصاویر و محرک های مختلف جنسی زودتر از سن مناسب خود برخورد کند، امکان بلوغ جنسی زودرس وجود دارد. این بلوغ جنسی زودرس گرچه برای پسربچه ها خوشایند است، در هر حال می تواند برای هر دو جنس آسیب ها و مشکلات فراوان خاص خود را ایجاد کند، مانند انجام رفتارهای جنسی زودهنگام، بروز هیجانات منفی ناشی از تغییرات بدنی، طرد توسط همسالان، انتظارات بیش از حد اطرافیان و والدین و ...

در معرض خشونت و تجاوز جنسی قرار گرفتن: برخی افراد بزرگسال که دچار انحرافات جنسی هستند، ممکن است از تصاویر و فیلم های محرک جنسی به طرق مختلف استفاده کنند، که هدفشان تحریک و فریب کودکان و نوجوانان است. از سویی تماشای این تصاویر باعث می شود کودک و نوجوان بیشتر در معرض برقراری رابطه جنسی قرار گیرد، که نتیجه آن خشونت و تجاوز جنسی خواهد بود. گزارش ها نیز نشان می دهد متجاوزین جنسی از تصاویر برای تحریک کودکان و همچنین متقاعدسازی و بازداری احساسات آنان استفاده می کنند.
ارتباطی که همراه با احترام و با توجه به نیازهای نوجوان شما باشد، می تواند سپر محکمی برای جلوگیری از هر آسیب از جمله هرزه نگاری باشد. در زمینه شیوه های ارتباط با نوجوان می توانید از مشاور کمک بگیرید.

تقلید و انجام رفتارهای جنسی: مشاهده می شود برخی از کودکان و نوجوانان پس از تماشای صحنه ها و فیلم های مستهجن، به تقلید آن اعمال با دوستان و حتی افراد کوچکتر از خود مبادرت ورزیده اند، که خود می تواند زمینه ساز بارداری های ناخواسته، ابتلا به بیماری های جنسی و حتی اعتیاد و وابستگی به رابطه جنسی شود.

ایجاد ترس و سردرگمی از مسائل جنسی: در هرزه نگاری معمولا کودکان و نوجوانان خیلی زودتر از زمان لازم و به طور نابهنگام درباره روابط جنسی اطلاعات کسب می کنند. درحالی که آمادگی لازم برای انجام چنین کاری را ندارند؛ که باعث ایجاد سردرگمی و ترس و حتی حالت تنفر نسبت به مسائل جنسی در زمان کنونی و آینده کودک می شود. حتی مشاهده می شود برخی از کودکان پس از رویارویی با این تصاویر، به شدت حالت های اضطرابی و علائمی مانند کابوس های شبانه، ناخن جویدن و شب ادراری پیدا کرده اند.دلایل گرایش به هرزه نگاری توسط کودکان و نوجوانان
حال که با برخی از مهمترین آسیب های هرزه نگاری در دوران کودکی و نوجوانی آشنا شدید، بهتر است با دلایل گرایش به محصولات هرزه نگاری در این سنین نیز آشنا شوید. مطالعه و آگاهی نسبت به این دلایل خود می تواند قدمی مۆثر در جهت پیشگیری از هرزه نگاری کودکان و نوجوانان باشد.
کنجکاوی: اصلی ترین دلیل گرایش به هرزه نگاری در سنین پایین، کنجکاوی درباره مسائل جنسی است. در این سن فرد دوست دارد از فرآیند جنسی آگاهی پیدا کند؛ در حالی که بنا به دلایلی، افراد حتی تا سنین هجده سالگی اطلاعات درست و مدونی در مورد مسائل جنسی فرا نمی گیرند و این اطلاعات در حد مسائل دوران بلوغ آن هم توسط معلمان باقی می ماند. در حالی که نوجوان در اوج فشار جنسی است و رویدادهای جنسی را حس می کند، به غیر از دوستان خود به دنبال منابع دیگری می گردد و این منابع اگر فراهم نشود به سراغ محصولات هرزه نگاری خواهد رفت.

برخورد ناگهانی و تصادفی: برخی از کودکان و نوجوانان، اولین بار محصولات هرزه نگاری را به صورت کاملا ناخواسته و اتفاقی مشاهده کرده اند. برای مثال کودکی که با روشن کردن دستگاه های صوتی و تصویری، به ناگاه با تصاویر هرزه نگاری روبرو می شود زیرا والدینش فراموش کردند که cd یا dvd را قبلا از دستگاه خارج کنند یا نوجوانی که در جستجوی اینترنتی خود به صورت تصادفی با یک سایت هرزه نگاری آشنا می شود. این برخوردهای تصادفی و غیرقابل پیش بینی بر کودکان و نوجوانان اثرات متفاوتی می گذارد؛ برخی از آنان حالت شوک و ترس پیدا می کنند و برخی حس کنجکاوی، که باعث می شود دوباره به آن تصاویر مراجعه کنند.

حس خوب بزرگ شدن: تماشای فیلم ها و صحنه های مستهجن و موارد هرزه نگاری به نوجوانان این امکان را می دهد که به خود و دیگران، به خصوص همسالان خودشان، ثابت کنند بزرگ شده اند، زیرا تماشای این نوع تصاویر برای آنها ممنوع است و محتوای شان خاص بزرگسالان است؛ پس از این طریق، پا جای پای بزرگسالان می گذارند. این حس همراه با بیان تجربیات هرزه نگاری توسط نوجوان به همسالان و دوستان خود و اینکه توسط آنان تایید شود، تقویت خواهد شد.

تقلید و فشار همسالان: گاهی دوستان و همسالان، به نوجوان فشار می آورند استفاده از محصولات هرزه نگاری را امتحان کند. این در حالی است که نوجوان از طرفی در معرض اطلاعات هیجان برانگیز دوستان خود قرار می گیرد و بر حس کنجکاوی او افزوده می شود و از طرفی توسط همسالان خود به روش های مختلف تحریک می شود. مثلا اینکه استفاده از محصولات هرزه نگاری را نشان استقلال، بزرگ شدن و هیجان برانگیز توصیف می کنند؛ در نهایت کودک و نوجوان در مقابل تصمیم «عدم استفاده» نمی تواند مقاومت کند. نتایج تحقیقات نیز نشان می دهد عمده راه آشنایی با محصولات هرزه نگاری، از طریق دوستان صورت گرفته است که این یافته تاثیر عمیق گروه دوستان و همسالان را آشنا می کند.

چند توصیه به والدین
در حالی که تصاویر محرک جنسی به روش ها و علل مختلف می تواند بر روی کودکان و نوجوانان تاثیرگذار باشد، باید به شما اطمینان دهم هر کودک و نوجوانی که تصاویر محرک جنسی را نگاه کرد، لزوما تحت تاثیر آن قرار نمی گیرد و همه کودکان و نوجوانان به یک اندازه دچار آسیب این مقوله نمی شوند؛ زیرا تاثیر هرزه نگاری کاملا تدریجی است و اگر کودک و نوجوان شما تاکنون یک یا چند بار، با تصاویر و فیلم محرک جنسی روبرو شده است، هنوز جای نگرانی شدید نیست و می توانید مداخله ی مناسبی انجام دهید.

با فرزند خود ارتباط برقرار کنید: ارتباطی که همراه با احترام و با توجه به نیازهای نوجوان شما باشد، می تواند سپر محکمی برای جلوگیری از هر آسیب از جمله هرزه نگاری باشد. در زمینه شیوه های ارتباط با نوجوان می توانید از مشاور کمک بگیرید.

با فناوری های جدید آشنا شوید: بسیاری از روش های دسترسی فرزند شما به محصولات هرزه نگاری، فناوری های جدید مانند تلفن همراه، اینترنت و ... است، پس لازم است برای پیشگیری، با این موارد آشنا شوید.

از روش های خشن و محروم سازی استفاده نکنید: اینکه بخواهید وسایل تفریحی فرزندتان را بگیرید یا اینترنت او را قطع کنید، چاره کار نیست؛ زیرا نوجوان احساس حقارت می کند و برای این مسائل هم کنجکاو می شود و هم مقابله جو.

خودتان آموزش دهید: به طور کلی بیشتر پدر و مادرها نگاه خوبی از صحبت کردن درباره مسائل جنسی با کودکان خود ندارند، چه برسد به صحبت کردن درباره هرزه نگاری. والدین باید آگاهی خود را در این زمینه ارتقا ببخشند و تا آنجایی که می توانند به فرزندان خود آموزش های درست را بدهند تا ضمن پیشگیری، اطلاعات صحیح و واقعی به فرزندشان بدهند.

برخورد با کودکی که از حمام کردن میترسد

با استفاده از روش های زیر می توانید به کودک خود طریق حمام کردن و اصول بهداشت را بیاموزید.بسیاری از کودکان از استحمام هراس دارند، زیرا مادران به آنها یاد نداده اند که چگونه از این کار لذت ببرند. همچنین برخی از اوقات آنها در این مورد دچار کابوس می شوند.
بهتر است والدین به فرزند خود بیاموزند که حمام کردن می تواند یک بازی سرگرم کننده باشد، نه فقط راهی برای رعایت بهداشت (هرچند مهم ترین هدف این کار، همین است). با استفاده از روش های زیر می توانید به کودک خود طریق حمام کردن و اصول بهداشت را بیاموزید.

تنظیم دمای آب


به جای اینکه خودتان آب گرم را آماده کنید اجازه دهید فرزندتان این کار را انجام دهد. در ضمن بگذارید خود او در مورد اضافه کردن آب سرد و تهیه آب مناسب تصمیم گیری کند. اگر کودکتان از دوش استفاده می کند به او شیوه تنظیم حرارت آب را بیاموزید.

شستن موها

شما باید به کودک خود بیاموزید که خودش موهایش را بشوید.او می تواند طوری دراز بکشد که موهایش در آب قرار گیرد و یا اینکه شما به آرامی بر روی موهای او آب بریزید. کودکان دوست دارند از شامپوی زیادی استفاده کنند بنابراین وظیفه شماست در مورد میزان مناسب شامپو او را راهنمایی کنید. یک راه این است که از او بخواهید به شما نشان دهد یک گربه چگونه با پنجه های خود سرش را می خاراند! شما می توانید از این کار یک بازی سرگرم کننده بسازید و هربار نوع حیوان را تغییر دهید. سپس به او یاد دهید که موهای خود را آب بکشد و از درست انجام شدن این کار مطمئن شوید.

شستن بدن

اکنون که موهای کودک شما شسته شده نوبت بدن اوست.یک لیف به کودک خود داده و به او نشان دهید مقداری صابون به آن بمالد. اکنون به او نشان دهید که تمام بدن خود را بشوید، از صورت گرفته تا بازوها، دست ها، پاها و حتی شکاف میان انگشتان و پشت گوش ها که معمولا به آنها توجهی نمی شود. به او کمک کنید پشت یا گردن خود را تمیز کند و پس از پایان شست وشو اطمینان یابید که بدن خود را به خوبی آب می کشد. کودکان از آب تنی لذت زیادی می برند. کودک شما باید پس از استحمام کمی بازی کند و به خاطر اینکه رفتار خوبی داشته جایزه بگیرد!

پس از استحمام

از آنجا که کودکتان دوست دارد در هنگام استحمام به بازی بپردازد شما باید به او یاد دهید پس از آن همه چیز را مرتب کند. از او بخواهید اسباب بازی ها را جمع کرده و آنها را سرجای خود بگذارد. یک کیف برای اسباب بازی ها درنظر بگیرید و از کودکتان بخواهید آنها را درون «تخت خواب» - یا همان کیف- قرار دهد. او در ضمن باید صابون را در جا صابونی بگذارد، حوله را سرجای خودش بیاویزد و وان را تمیز کند.

چند نکته درباره برخورد با کودک

کودکان ما گاهی ازکمبود اعتماد به نفس و ترس‌های کودکانه رنج می‌برند. قوی و با اعتماد به نفس بار آوردن کودکان، یکی ازبهترین راه‌های سالم نگه داشتن آنهاست.آتش، رعدوبرق، سوسک، مار،عنکبوت و سایر حیوانات، شایع‌ترین عوامل ترس کودکان هستند. در سنین بالاتر، ترس از پذیرفته نشدن درجمع دوستان یا تنها ماندن و دوست داشته نشدن آنها را آزار می‌دهد.چنین ترس و وحشت‌هایی در این سنین طبیعی هستند. این مطلب به نکاتی درباره تربیت کودکانی قوی ودارای اعتماد به نفس اشاره دارد:


● اطلاعات بدهید راجع به عامل ترس صحبت کنید. کودک شما اگر راجع به عامل وحشت خوداطلاعات داشته باشد، می تواند برآن ترس فائق آید. برای او توضیح دهید که چرا رعدوبرق پر سروصداست. او را به باغ وحش ببرید و با حیوانات آشنا کنید.با پاسخ دادن به سوالاتش به او کمک کنید که بیهوده بودن ترسش را درک کند.

● نهایتا چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر کودکتان از تنها ماندن یا گم شدن هراس دارد، با هم بدترین حالت ممکن را تصورکنید. بعد سوالاتی را مطرح کنید؛ مثلا" اگر آن روز من نبودم که تو را از مدرسه بر دارم چه اتفاقی می افتاد؟ چه کار می کردی؟" به او ابزاری برای قوت قلب یافتن بدهید؛ پول کافی برای تلفن کردن و شماره خانه را در اختیارش بگذارید. آگاهی از اینکه در مواقع اضطراری امکاناتی در اختیاراو قرار دارد، به آرام کردن و رهایی او از ترسش کمک کرده، در کوچک شمردن ترس‌هایش او را یاری می رساند.

● به کودکتان شاد بودن را بیاموزید برخی از کودکان ذاتا خوشحال و راضی هستند اما به کودکی که این گونه نیست، مرتبا گوشزد کنید زندگی آنقدرها هم جدی نیست. به او بیاموزید به نیمه پر لیوان نگاه کند و این کار را با طرح یک موقعیت به ظاهر ناگوار و یادآوری نکات مثبت آن انجام دهید. یادش بدهید، اگر همه چیز آن‌طور که انتظار دارد، پیش نرود، الزاما به معنای بدتر بودن شرایط پیش آمده نیست. مثبت اندیشی را با او تمرین کنید.

● با کودک خود صحبت کنید مطمئن باشید، کودک می تواند هرگونه ترس و نگرانی‌اش را با شما در میان بگذارد. سعی کنید در دسترس باشید و هیچ وقت نگرانی‌اش را دست کم نگیرید. با اوبا احترام برخورد کنید و متقابلا از او این انتظار را داشته باشید. رفتار شما با کودکتان به شدت در روابط شما با او موثر است. اگربا زورگویی و قلدری با او برخورد کنید، با شما رودر رو می شود، اگر به اوگوش دهید به شما گوش می دهد و اگر با او صحبت کنید با شما صحبت خواهد کرد و راز دلش را با شما در میان خواهد گذاشت.