جند روش برای جلوگیری از لجبازی کودکان

پدران و مادران با کمی خلاقیت و ابتکار می توانند بدون نگرانی و عصبانیت راه حل های مناسبی را برای برخورد با کودکان خود در زمینه های رفتاری مختلف پیدا کنند. یکی از مشکلات مادران لجبازی کودکان است و به همین دلیل برخورد مناسب با این مشکل می تواند روند تربیت را در مسیر درست قرار دهد. اولین نکته این است که با استفاده از روش های ساده و سرگرم کننده می توانیم کودک لجباز خود را آرام کرده و برای دقایقی او را وادار کنیم با ما همکاری کند. در نظر بگیریم وقتی که می خواهیم دندان های فرزندانمان را مسواک بزنیم، دهانش را باز نمی کند. در موقع ناخن گرفتن بی قراری می کند و اگر کودکمان پارک را ترک نکند، ما دیر به محل کارمان می رسیم ولی او همچنان از تاب بازی دست بر نمی دارد. معمولا کودکان 3-4 ساله کمی ناسازگارند. به ویژه هنگامی که پدر و مادرشان به طور جدی می خواهند کاری را ازآنها می خواهند مخالفت می کنند. دلیل مخالفت آنها این است که می خواهند استقلال خود را نشان دهند. حرف زدن در این مورد با آنها بی فایده است. برای مطیع کردن کودکان نباید فریاد زد و یا آنها را تهدید کرد. با کمی خلاقیت و حوصله می توانیم حواس فرزندانمان را به کار مورد نظر جلب نماییم. هنگامی که قرار است پزشک آمپولی را به کودکمان تزریق کند یا مجبور هستیم برای مدت طولانی در صف خرید فروشگاه منتظر بمانیم، با به کار گیری روش های زیر می توانیم فکر او را به چیز های دیگری مشغول کنیم.
- او را بخندانیم، خنداندن کودکان بهترین راه برای مسواک زدن یا دارو دادن به آنهاست. وقتی که آنها می خندند،نه تنها فکرشان جای دیگر مشغول نیست بلکه دهانشان نیز کاملا باز است.
- خاطرات دوران کودکی خود را تعریف کنیم؛ بهترین روش برای سر گرم کردن فرزندمان در مواقع ضروری داستان گفتن است. حتی اگر داستان ساختگی باشد. در عین حال ما نیز می توانیم قدرت تخیل خود را امتحان کنیم.با گفتن داستان های طولانی،می توانیم فرزندمان را زمان بیشتری سر گرم کنیم.
- آهنگین و موزون صحبت کنیم؛ معمولا وقت خوابیدن بهترین زمان برای پشت گوش انداختن خیلی چیز هاست، با لحنی موزون می توانیم فرزندمان را به مسواک زدن و لباس خواب پوشیدن تشویق کنیم. همچنین می توانیم زمان آواز خواندن، یک یا دو کلمه را اشتباه تلفظ کنیم.با این کار حواس فرزندمان به اشتباه ما بیشتر از مسواک زدن جلب می شود.
- تغییر صدا بدهیم؛ با تغییر دادن صدایمان برای کودکان داستان های جالب تعریف کنیم مانند صحبت کردن پیرزن بی دندان، صحبت کردن با لهجه های مختلف، حرف زدن بچه گانه و یا هر تقلید صدایی که می توانیم انجام دهیم.
- به او رازی را بگوییم؛اگر تا 15 دقیقه ای دیگر وقت دکتر داریم و فرزندمان سوار ماشین نمی شود،خم شده ودرگوش او بگوییم؛من می خواهم یک راز خیلی مهم را به تو بگویم. می خواهی آن را بشنوی؟ وقتی که او با سر بله گفت او را بغل کنیم و چیزهای جالب و شیرین را در گوشش بگوییم؛ سپس با سرعت او را در صندلی ماشین قرار دهیم.
- روی نکات مثبت تاکید بیشتری کنیم؛ آیا فرزندمان از دست شستن قبل از شام یا شامپو زدن متنفر است؟ تعریف و تمجید کردن از یک مدل قدیمی ترفند خوبی است بگوییم هر وقت که سرت رابا شامپو می شویی، موهایت بسیار براق و زیبا به نظر می رسند، هم چنین بوی خوبی می دهد در همین زمان شامپو کف دستمان ریخته و آرام آرام آن را روی سر فرزندمان بریزیم. با کمی خلاقیت و ابتکار می توان بدون نگرانی و عصبانیت راه حل های مناسبی را برای بر خورد با کودکانمان در زمینه های رفتاری مختلف پیدا کنیم و به رفع مشکل بپردازیم و با این روش های تربیتی به کودکانمان بیشتر نزدیک می شویم و با اصول و تدابیر تربیتی مناسب و به جایی که به کار می بریم بزرگسالی خوبی را برای آنان در نظر می گیریم.

دلایل اضطراب کودکتان را بدانید

در دوران کودکی بزرگ‌ترین ترس کودک جدا شدن از مادر است که برای بقا به طور غریزی در او به وجود می‌آید.
به‌گونه‌ای که در نوزاد هفت‌ماهه ترس از چهره ناشناس و غریبه پدید می‌آید و به دنبال آن در صورت شکل‌گیری دلبستگی ناایمن اضطراب جدایی به وجود خواهد آمد. ترس‌های دوران کودکی به نوعی واکنش به محیط اطراف و کمبود امنیت در آن است.
طی دوران رشد ما شاهد ترس‌های مختلفی از جمله ترس از صدای بلند و اشیای تیره در کودکان زیر یک سال و ترس از تاریکی، حیوانات، هیولا، ارواح و... در کودکان بزرگ‌تر خواهیم بود که قابل انتظار و اغماض خواهند بود زیرا گذرا هستند و برخورد صحیح با آن از بین رفتن آنها را امکان‌پذیر می‌کند. چنانچه ترس‌های طبیعی ادامه پیدا کرده و شدت یابد، با علایمی چون اختلال در خواب، پرخاشگری، ناخن جویدن، شب‌ادراری و لکنت زبان مواجه خواهیم شد که زندگی روزانه کودک را دچار اختلال می‌‌کند و در این زمان مراجعه به روانشناس کودک الزامی بوده و در صورت عدم رسیدگی به موقع به وخامت آن افزوده خواهد شد و عملکرد کودک را در بزرگسالی در حوزه‌های تحصیلی و شغلی و خانوادگی دچار خدشه می‌کند.
تقریبا پنج‌درصد از کودکان ملاک‌های تشخیصی یک اختلال اضطرابی را در طول دوران کودکی خود تجربه می‌کنند و از شایع‌ترین اضطراب‌ها در کودکان می‌توان به اضطراب جدایی اشاره کرد که در کودکان ۸/۲ درصد و در نوجوانان حدود هشت‌درصد است. اگر بخواهیم عوامل تاثیر‌گذار در به وجود آمدن اضطراب‌های کودکان را دسته‌بندی کنیم، می‌توانیم به عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی اشاره کنیم؛ از عوامل فردی سرشت ذاتی کودک و آنچه از والدین خود در ژن‌هایش ذخیره کرده است و بیماری صعب‌العلاج و مزمن که گاهی از آغاز تولد درگیرش ساخته است نقش بسیار پررنگی را به خود اختصاص می‌دهد.
خانواده اولین محیط اجتماعی است که کودک تجربه می‌کند و در ایجاد اضطراب‌های کودک سهم بسیار زیادی دارد؛ نزاع و کشمکش والدین، بیماری سخت و طولانی والدین، جدایی‌های موقت و طولانی‌مدت از والدین، جدایی و طلاق والدین، مرگ یکی از نزدیکان، سختگیری و تضاد‌های انضباطی والدین و تولد نوزاد جدید، اعمال فشار برای بهترین و کامل بودن در زمینه‌های مختلف و سبک تربیتی مستبدانه والدین که جایی برای اظهارنظر فرزندان باقی نمی‌گذارد، از عوامل مهم ایجاد استرس کودکان در خانواده است. زمانی که کودک رفتن به مهدکودک را آغاز می‌کند با اجتماع بزرگ‌تری از انسان‌ها وارد مناسبات اجتماعی می‌شود و محیط اجتماعی دیگری را تجربه می‌کند.
در این زمان تعدادی از کودکان که هنگام جدایی دچار اضطراب جدایی می‌شوند، در واقع نگران آسیب دیدن والدین یا خودش، از دست دادن والدین یا رخ دادن حادثه‌ای ناگوار و اتفاقی ناخواسته می‌شوند. چنین کودکی در مقابل هر واقعه‌ای مانند تنها خوابیدن، تنها ماندن در منزل و رفتن به مهدکودک که منجر به جدایی او از والدین می‌شود، مقاومت نشان می‌دهد. اضطراب جدایی در اولین روز مدرسه نیز ممکن است رخ دهد. در محیط اجتماعی مدرسه نیز معلم سختگیر و تنبیه‌گر، وجود فردی آزار‌دهنده در مدرسه، مشکلات دوست‌یابی، اختلالات یادگیری شناخته نشده و حتی تغییر مدرسه کودک ممکن است باعث شکل‌گیری اضطراب‌های جدیدی در وی شود.
مسایلی چون تغییر محل زندگی و جدا شدن از دوستان قدیمی نیز می‌تواند در به وجود آمدن و ماندگار شدن اضطراب در کودک نقش داشته باشند. از آنجا که اضطراب عامل بازدارنده‌ای است که سرزندگی و خلاقیت را از کودکان می‌گیرد؛ توجه والدین به عوامل زمینه‌ساز اضطراب در کودکان از اهمیت بسزایی برخوردار است.

"ویژگی خانواده آسیب پذیر و آثار تربیتی آن برفرزندان"

درواقع نبود هریک از مؤلفه هایی که برای خانواده موفق ذکر شد می تواند زمینه را برای سست شدن پیوندمیان اعضای خانوداه و درنتیجه مبتلا شدن نهادخانواده به آسیب های مختلف مهیا کند.یکی از مهمترین،مواردی که تأثیر بسزایی در میان عوامل مختلف برای آسیب طلاق که نقطه اوج آسیب یک خانواده است ذکر می کنند، نداشتن مهارتهای ارتباطی است.
مارکمن و هالوگ(1993به نقل قول از هنریان و یونسی1390)اشاره می کنند که ضعف در برقراری ارتباط مؤثرمیان زوجها در 10سال نخست ازدواج منجر به نارضایتی و نهایتاً طلاق شده است.ارتباطات اجتماعی مخصوصاً گفتگو ،علاوه برنیاز انسان به عنوان یک موجود اجتماعی، در شناخت و رشداو نیز تأثیر دارد. انسان بدون ارتباطات اجتماعی نمیتواند به زندگی خود ادامه دهد و به نظر بودیشون کودک با محیط اطرافیان خود از طریق کانالهای مختلف و به چندین نوع ارتباط برقرار می کند.
این ارتباطات عبارت است از ارتباطات محاوره ای یا زبانی،ارتباطات فرا زبانی یا حرکتی و....
ارتباطات به خودی خود و ناگهانی ودر خلاءصورت نمی گیرد به اعتقاد بودیشون ارتباطات زمانی برقرار می شود که انگیزه و یا محرکی وجود داشته باشد. درواقع احساس نیاز اعم از مادی ، عاطفی فیزیکی و فرهنگی باعث برقراری ارتباط می شود، ضمناً درهر ارتباطی پیامی نهفته است.عمل ارتباط باعث برقراری کنش متقابل بین افراد جامعه می شود. کنش متقابل مانند حالت ها یا عمل های اعضاء یک جفت که به یکدیگر وابسته هستند تعریف می شود که کنش متقابلی به وجود آید.
(پیشین)آثارمفید و سازنده ای که گفتگوی مؤثر به عنوان یک شکل از مهارتهای ارتباطی دارد این است که اولاً :یک خودشناسی را به همراه دارد.ثانیاً :شناخت دیگری را به دنبال خواهد داشت. ثالثاً :دو عامل پیشین باعث می شود که زوجین بیشتر به لحاظ فکری و عاطفی به هم نزدیک شوند ، اختلاف ها کمتر شود و انتظارات معقول تری از هم پیدا خواهند کرد.
ضمناً درگفتگو امکان دارد زن یا مرد ، خواسته ها ، آرزوها و شکل ایده آل رفتار مورد علاقه خود از همسرش را یا به صورت مستقیم یا غیر مستقیم مطرح کند، در این حالت مرد و یا زن خواه ناخواه فکر می کنند که کدام راندارد. این رویدادی است که تاقبل از گفتگو فردممکن است در مورد خود انجام ندهد درنتیجه فرایند گفتگو به خود شناسی طرفین گفتگو کمک قابل توجهی می کند.
تعاملات نامناسب درهمان چندسال اول ازدواج منجر به افزایش پرخاشگری زبانی و بدنی زوجین می شود. مقصود از مهارتهای ارتباطی چگونگی صحبت کردن،گوش دادن، ابراز محبت،مبادله پیام های مثبت و توأم با احترام، حل تعارض و اختلاف، داشتن انتظارات و باورهای واقع بینانه، مهارت های برقراری رابطه جنسی و مواردی این دست می باشد که همگی درمقوله مهارتهای ارتباطی قرار می گیرد.

کودکم از آرایشگاه میترسد

«دست کوچک‌اش در دستم، وارد آرایشگاه شدیم. مدتی، با تعجب به اطراف نگاه کرد، آرام آرام لب ورچید و ناگهان گریه را سر داد.» این، داستان آرایشگاه رفتن خیلی از کوچولوهاست.

توضیحاتی که در خانه داده بودید، کفایت نکرد و او را فقط تا دم در آرایشگاه آورد؛ باقی‌اش ماند با کرام‌الکاتبین! دیدن فردی غریبه که در دست‌اش، قیچی دارد و مدام دور و بر آدم می‌چرخد، برای کودک، خوف‌انگیز است. نباید انتظار داشته باشیم کودکانی که بغل غریبه رفتن را دوست ندارند، خود را تسلیم این شرایط کنند. پس، باید دنبال راه‌حل باشید.

کمی صحبت با زبانی بسیار ساده و ابتدایی، برایش شرح دهید که موها مانند علف‌های صحرا رشد می‌کنند و این ما هستیم که باید مراقب اوضاع باشیم و اگر توجه نکنیم، موها بلند شده، قیافه ما را آشفته خواهند کرد. می‌توانید یک نقاشی هم بکشید؛ قیافه کودک یا خودتان با موهای بلند و به‌هم‌ریخته! باز هم توضیح دهید که در این صورت، ما، نه‌تنها از پس شانه کردن آن‌ها برنمی‌آییم، بلکه در حمام هم تمیز نمی‌شوند و از همه بدتر، قیافه زیبا و مرتب ما را خراب خواهند کرد.

حالا چه کار کنیم؟ بعد از مطرح کردن مشکل و همراه کردن کودک، باید بلافاصله از او بپرسید که «حالا چه کار کنیم» و در ادامه، راه‌حل را مطرح کنید: «باید موها رو کوتاه کرد.» می‌توانید کنار نقاشی قبلی، تصویر جدیدی از خود یا از کودک با موهای مرتب و قشنگ، با لباسی رنگی و شیک بکشید و بگویید: «حالا هم قشنگ‌تر هستیم، هم موهایمان راحت شانه می‌شوند و هم تمیز شسته خواهند شد.»

زمان مناسب روزی که کودک، سیر خوابیده و صبحانه خوبی خورده است، زمان مناسبی برای رفتن به آرایشگاه است. این کار را به موقعی که او، از خواب کلافه است یا از پارک آمده و دوست دارد دراز بکشد، محول نکنید. دست‌کم برای بار نخست، مطمئن باشید که او، به اندازه کافی سرحال و شاداب باشد.

از روش حساسیت‌زدایی تدریجی استفاده کنید ظرفیت روانی کودکان به اندازه افراد بزرگسال نیست. برای ترس‌هایی که بدون علت خاص در بچه‌ها وجود دارد، وارد کردن ناگهانی و تلاش برای درگیر کردن بچه‌ها با آن قضیه و ترساندن کودک برای از بین بردن ترس توصیه نمی‌شود. این کار نه تنها نتیجه درمانی ندارد بلکه سبب افزایش ترس کودک می‌شود. باید برای کودکان روش حساسیت‌زدایی تدریجی را امتحان کنیم. در این روش ما ابتدا کودک را با شرایط مشابه آشنا می‌کنیم. برای از بین بردن ترس او کافی است بازی‌ای را طراحی کنیم و در آن عروسک یا شخص دیگری مانند یکی از دوستان کودک که از کوتاه کردن مو ترس ندارد را بنشانیم و موهایش را کوتاه کنیم. بعد از اینکه کودک به شکل خفیف با این موضوع آشنا شد بدون اینکه خود او را درگیر کنیم، می‌توانیم او را همراه با مادر یا پدر یا دوستان به آرایشگاه ببریم تا شاهد کوتاه کردن موی دیگران باشد تا حساسیت او کم شود. این تجربه نخست کودک از محیط آرایشگاه و شخص آرایشگر است که باعث آمدن یا نیامدن دوباره او به این محیط خواهد شد. اگر با گریه و اعتراضات شدید کودک مواجه شدید، اصرار برای کار را متوقف کنید و او را به خانه برگردانید

می توانید از خودتان هم مایه بگذارید بهتر آن است که برای بار نخست، مادر یا پدر، جلوی چشم کودک، روی صندلی آرایشگر بنشینند و موهای خود را اصلاح کنند. در حین کار، با آرایشگر و فرزندتان صحبت کرده و بخندید. با این کار، اطمینان خاطر خوبی به او می‌دهید. بدانید که او، در این دنیا، فقط به شما اطمینان دارد و تاثیر این کار، به‌مراتب بیش‌تر از آن است که دیگران را در آرایشگاه، نشانش بدهید و بگویید: «ببین، اصلا دردش نیومده» بدین ترتیب آرام آرام می‌توان کودک را درگیر کرد و به او کمک کرد تا ترس‌اش از بین برود یعنی به عنوان نمونه ابتدا تنها پایین موها را کوتاه کرد.کودک را تشویق کنید نکته‌ای که نباید فراموش کرد، تشویق کودک است چون توانسته شرایط را تحمل کند، بعد از مدتی حساسیت کودک به این مساله از بین می‌رود و ترس او کاملا از بین می‌رود.چند خوراکی همراهتان داشته باشید؛ تنقلاتی که خیلی مورد علاقه اوست و شما، گاهی برایش تهیه می‌کنید. می‌توانید زمان خوردن این تنقلات خاص را روزهای آرایشگاهش تعیین کنید یا قول بدهید که بعد از آرایشگاه، او رابه پارک می‌برید یا یک سی‌دی کارتون جایزه می‌خرید. هدف‌مان ساختن یک خاطره خوب است. بدانید دادن باج، بعد از ریختن ترس کودک، ادامه نخواهد داشت.

فقط وسایل خودم این مساله که کودک فقط با وسایل شخصی خودش اصلاح شود، به او، احساس امنیت می‌دهد. الان چند سال است که در بیش‌تر آرایشگاه‌ها، به علت رعایت بهداشت شخصی، کیف آرایشی مخصوص، فروخته می‌شود. می‌توانید یکی از آن‌ها را برای او را بخرید تا همراه داشته باشد یا با کودک به فروشگاه رفته، قیچی، شانه و پیش‌بند با رنگ مورد علاقه‌اش را تهیه کنید.

هوام رو داشته باش حتما و حتما دقت کنید که آرایشگر کودک، فرد باحوصله‌ای باشد. از نشاندن کودک زیردست افراد کم‌حوصله پرهیز کنید. کوچک‌ترین حرف یا سرزنش و حتی اخم در چهره آرایشگر، می‌تواند کار را به‌مراتب سخت‌تر کند. این تجربه نخست کودک از محیط آرایشگاه و شخص آرایشگر است که باعث آمدن یا نیامدن دوباره او به این محیط خواهد شد. اگر با گریه و اعتراضات شدید کودک مواجه شدید، اصرار برای کار را متوقف کنید و او را به خانه برگردانید.

یک نکته تربیتی بسیار مهم: هویت‌ها به تدریج در کودکان شکل می‌گیرد و این شکل‌گیری ابتدا به ظاهر است بعد مسائل باطنی و درونی شکل می‌گیرد. گرچه تاکید داریم که ظاهر برای ایجاد هویت فردی و اعتماد به نفس مهم است اما این موضوع را هم مدنظر می‌گیریم که هویت جنسی هم در حال شکل‌گیری است. از آنجا که شکل‌گیری جنسی حدود 2 سالگی شروع می‌شود لازم است به آنها کمک کنیم هویت جنس خود را بگیرند، لذا بهتر است والدین اجازه دهند کودک در مورد ظاهرش تا حدی که غیرمعمول نیست تصمیم بگیرد. اگر دختر‌ بچه‌ای تمایل به کوتاه کردن مو ندارد بهتر است با او همگام شویم. ممکن است خانواده روی این موضوع تاکید داشته باشد که موی بلند کودک از نظر نظافت و مرتب کردن سخت است اما در هر صورت می‌توان کودک را مسوولیت‌پذیر کرد. به عنوان نمونه به او گفت اگر موهایت همیشه شانه کرده نباشد نمی‌توانیم بیرون برویم یا نمی‌توانیم شما را با خود ببریم. باید نظافت و مرتب بودن را به کودک آموزش داد. در مورد پسربچه‌ها بهتر است با سیستم تشویقی آنها را به گونه‌ای بار بیاوریم که ظاهر خود را شبیه جنس موافق خود یعنی پدر درست کنند.

کودکان بی خواب

بررسی و شناخت علائم بی خوابی در کودکان بسیار دشوار است زیرا الگوهای خواب کودکان براساس سن و طبیعت آنهاست. مشکل به خواب رفتن و بیدار نشدن در طول خواب دو مشخصه مهم در بی خوابی کودکان و حتی بزرگسالان است. تا دیر وقت بیدار ماندن، ساعتها در خواب غلت زدن، بیدار شدن های ناگهانی و ناتوانی در دوباره به خواب رفتن نیز از علائم بی خوابی است.

● علل بی خوابی در کودکان علت بی خوابی در کودکان بستگی به محیط، سن و میزان نیاز آنها به خواب دارد.

● عادت به کم خوابی نداشتن زمان خواب منظم، تغییر فعالیت های روزانه، تا دیر وقت بیدار ماندن، عوامل باز دارنده خواب مانند سرگرمی ها، انجام تکالیف مدرسه و فعالیت بیش از حد قبل از خواب، استفاده بیش از حد از نوشیدنی های کافیین دار، خوردن شیرینی ها و غذاهای چرب قبل از خواب و یا حتی مشاجره میان خواهر و برادرها از عواملی است که منجر به بی خوابی کودکان و نوجوانان می شود.

● عوامل فیزیکی و عاطفی سرما، گوش درد، دل درد، دندان درد، آلرژی، آسم، اگزما، شب ادراری، خر و پف با صدای بلند و اختلال تنفسی از جمله عوامل فیزیکی هستند که خواب کودک را مختل می کنند. بی خوابی کودکان همچنین ریشه در مسائل عاطفی مانند اضطراب های ناشی از طلاق والدین و ترس های شبانه دارد، افسردگی، استرس و توهم نیز تاثیر مستقیمی در فرایند خواب کودکان دارد.

● محیط خواب اتاق خواب گرم یا سرد، روشن و یا پر سر و صدا باعث بی خوابی کودک می شود. پوشک مرطوب، لباس خواب نامناسب، تخت خواب غیراستاندارد، ملافه زبر و به طور کلی یک محیط نامناسب مانع از به خواب رفتن کودک می شود.

● والدین و مشکل بی خوابی کودکان بی خوابی مشکلی است که بسیاری از مردم با آن دست و پنجه نرم می کنند. برخی از مردم به خواب می روند اما در طول شب به طور دائم بیدار می شوند. برخی دیگر تنها پس از چند ساعت خواب بیدار می شوند و دیگر به خواب نمی روند. برخی هم هرگز نمی توانند بخوابند. معمولا بی خوابی به عنوان یک وضعیت دردناک تنها برای بزرگسالان معرفی شده است. در حالی که بسیاری از کودکان به همان اندازه بزرگسالان از آن رنج می برند. والدینی که در تنظیم خواب فرزندشان ناموفق هستند باید بدانند که این موضوع به خواب رفتن آنها را دچار مشکل می کند. برخی از کودکان ناآرام و لجباز هستند و دوست ندارند که والدینشان به آنها بگویند وقت خوابشان است. و از طرفی دیگر والدینی که تا دیر وقت بیدار می مانند و با صدای بلند موزیک گوش می کنند، سیگار می کشند، و یا مهمانی می دهند مزاحم استراحت و خواب فرزندشان می شوند. خواب کودکان به واسطه دود دخانیاتی که والدینشان مصرف می کنند با مشکل مواجه می شود. برخی از والدین حتی شیوه زندگی بزرگسالان را به فرزندان خود تحمیل می کنند. برخورد اصلی با این مشکل درمان سنتی و معمول است. برطبق آکادمی داروی خواب در آمریکا به طور رایج برای درمان بی خوابی کودکان داروهای ضدافسردگی تجویز می شود. اما چنین درمانی باعث اعتیاد آنها به داروهای دیگر می شود و این معضل حتی می تواند بزرگ تر از مشکل بی خوابی باشد. والدینی که با تجویز دارو برای درمان بی خوابی فرزندشان موافق نیستند می توانند با تغذیه سالم و تغییر شیوه زندگی آنها این مشکل را از میان بردارند.

● تغذیه سالم کمبود مواد معدنی و ویتامین هایی که در زیر ذکر شده باعث بی خوابی فرزند شما می شود: کلسیم: این ماده خاصیت آرام بخشی بر بدن انسان دارد و کمبود آن باعث ناآرامی و ضعف شدید می شود. منیزیوم: این ماده خاصیت ترغیب کنندگی برای خواب دارد. ویتامین ب۶ و ب۱۲: آرام کننده اعصاب است. اینوسیتل: این ماده باعث بهتر شدن خواب می شود. رژیم غذایی بچه ها متشکل از فست فودها، غذاهای کنسروی و تنقلات است. مواد معدنی و ویتامین ها در جلوگیری از بی خوابی موثرند در حالی که این گونه غذاها فاقد آنها هستند. والدین باید غذاهای تازه و غیر کنسروی را وارد رژیم غذایی کودکانشان کنند مانند غلات تازه. همچنین باید مکملهایی را که دارای مواد معدنی و ویتامین ها هستند در نظر بگیرند.

● تغییر شیوه زندگی برای تغییر و یا اصلاح رژیم غذایی کودکتان باید با تلاش های مداوم شیوه زندگی آنها را تغییر دهید.

● تنظیم زمان خواب شما باید زمان خواب کودک خود را تنظیم کنید و آن را به اجرا بگذارید. ساعت هشت شب برای خواب بسیار زود است. بهترین زمان برای خوابیدن ساعت نه ونیم شب می باشد که نه خیلی دیر و نه خیلی زود است. ساعت شش و نیم صبح بهترین زمان برای بیدار شدن از خواب است زیرا کودک شما باید هشت ساعت تمام بخوابد. فراموش نکنید که شما نیز باید همزمان با او بخوابید. تنظیم زمان خواب برای از بین بردن میل کودکتان به بیدار ماندن، درمان بسیار خوبی است.

● تکالیف درسی شما باید در طول سال تحصیلی کودک خود را از انجام تکالیف درسی زیاد منع کنید. تکالیف بیش از حد، زمان زیادی را در طول روز از او می گیرد و او مجبور می شود برای به اتمام رساندن آن تا دیر وقت بیدار بماند در نتیجه زمان خواب او به عقب می افتد. بنابراین شما باید در این زمینه دقت کافی را داشته باشید.

● بازی های ویدیوئی و کامپیوترها شما نباید به کودکتان اجازه دهید که در طول سال تحصیلی، تمام هفته خود را با بازی های ویدیوئی سرگرم کند. هنگامی که فرزند شما شروع به بازی می کند تقریبا دست کشیدن از آن برای او غیر ممکن می شود. بنابراین شما باید قواعدی وضع کنید که این بازی ها تنها در آخر هفته و در یک مدت زمان مشخصی که معمولا نباید بیش از دو ساعت باشد انجام شود. در طول تعطیلات تابستان به آنها این اجازه را بدهید که این بازی ها را بدون محدودیت زمانی در آخر هفته انجام دهند. شما باید در طول سال تحصیلی فرزندان خود را در استفاده از بازی های ویدیوئی و کامپیوتر در اتاق شخصی شان محدود کنید. زیرا در این صورت آنها وسوسه نمی شوند که تا دیر وقت بیدار بمانند. متاسفانه بسیاری از کودکان از بی خوابی رنج می برند اما با نظارت والدینشان می توانند بر این مشکل غلبه کنند. والدین باید از مواد خوراکی سالم برای رژیم غذایی کودک خود استفاده کنند و با آگاهی و بینش کامل، از شیوه درست زندگی آنها مطمئن شوند. باید بدانیم که تغییر در رژیم غذایی و شیوه زندگی کودکانمان برای کمک به آنها در غلبه بر بی خوابی کافی نیست و در صورت نیاز باید به پزشک مراجعه کنیم و از درمان های دارویی نیز بهره مند شویم.