فواید آموزش جنسی به کودک و نوجوان

در این مقاله فواید آموزش به موقع مسائل جنسی به کودک و نوجوان بر اساس نتایج تحقیقات روان شناسی آورده شده است.

از نظر هوستون، مارتین و فلدز (۱۹۹۰)، افرادی که در سمینارها و برنامه های آموزش جنسی شرکت می کنند، بسیار راحت تر می توانند راجع به مسائل جنسی با نوجوانانشان صحبت کنند؛ همچنین این والدین منابع مناسب خواندنی را درباره ی مسائل جنسی برای فرزندان خود فراهم می آورند (کارون و همکاران ، ۱۹۹۳). در پژوهشی ادلوی (۱۹۹۱) نشان داد بیشتر والدین با داشتن یک واحد درسی راجع به آموزش جنسی، در مدارس فرزندانشان موافق بودند. کینگ، پاریسی و ادویر (۱۹۹۳) اظهار کرده اند در پژوهش آنها ، فقط ۱۸ درصد از شرکت کنند گان که هیچ دوره ی آموزش جنسی ای نگذرانده بودند، راجع به مسائل جنسی با کودکا نشان گفت و گو کرده بودند؛ در صورتی که ۵/۸۶ درصد آنهایی که آموزش جنسی دیده بودند، راجع به مسائل جنسی با فرزندانشان گفت و گو داشتند.
یکی از پرسش های مورد توجه برخی از پژوهشگران این بوده است که آیا گذراندن یک دوره ی آموزش جنسی برای افراد جوان آثار درازمدتی بر تمایل آنها برای بحث درباره ی مسائل جنسی با فرزندانشان، در آینده خواهد داشت یا خیر؟ مطالعات متعددی نشان داده است این دوره های آموزشی تأثیرات درازمدتی بر اعضای شرکت کننده داشته است.
به طور کلی، در دوره های آمو زش جنسی، نوجوانان می توانند ارزش ها و نگرش های جنسی خود را بیان و تبادل نظر کنند (رودریگو ئز، ۱۹۸۹). در همین زمینه، پیلای و یتس (۱۹۹۳) معتقدند اولین قدم برای جلوگیری از انحرافات جنسی و بارداری در نوجوانان، دوره های آموزش جنسی است و این گونه برنامه ها ممکن است نتایج مثبتی به بار آورد. آموزش جنسی صحیح در مدارس باعث می شود مسئولیت پذیری و درک نوجوانان از امور جنسی افزایش یابد (منیو و همکاران، ۱۹۹۸).
به طور کلی، برنامه های آموزش جنسی، آگاهی در باره ی مسائل جنسی را همراه شکیبایی، در نوجوانان افزایش می دهد (ویسر و وان بیل سن، ۱۹۹۴). برنامه های آموزش جنسی باعث می شود شروع آمیزش جنسی به تأخیر افتد (یورگنسن پتس و کمپ، ۱۹۹۳؛ کربای و بارت و لیلاند و فترو، ۱۹۹۱؛ زابین و هیرش و اسمیت و استریت و هاردی، ۱۹۸۶) و بارداری و سقط جنین در آموزش دیدگان کاهش یابد (وینست و کلیری و اسچلوکتر، ۱۹۸۷؛ ویلیامز و آکلیس و نورتن، ۱۹۸۵).
پژوهشگران بسیاری که به بررسی تأثیر آموزش جنسی پرداخته اند، به این نتیجه رسیده اند که آموزش جنسی باعث می شود فعالیت جنسی، بارداری ناخواسته و سقط جنین کاهش یابد (دارز، چایکس-دارند، ما ئورین و ویالا و جرمی، ۱۹۸۹؛ دایکاس و کاستنر، ۱۹۹۰؛ ادواردز و استین من و آرنولد و هاکانسون، ۱۹۸۰؛ هاوارد و مک کاب، ۱۹۹۰؛ نافستد، ۱۹۹۲؛ برد ملی سوئد، ۱۹۷۸؛ اش ینک و بلا یت و گی لچرست و برت، ۱۹۸۱ ؛ ترنر و کورپیتا و مون و هیل، ۱۹۹۳ به نقل از فقیهی، شکوهی یکتا و پرند، ۱۳۸۷).
نتایج برخی از مطالعات نشان داده است افرادی که در برنامه های آموزش جنسی شرکت می کنند، هیچ افزایشی در رفتار جنسی یا تعداد شرکای جنسی آنها مشاهده نمی شود (اندرسون و همکاران، ۱۹۹۰). مطالعات بسیاری نشان داده است که آموزش جنسی بر سطوح فعالیت جنسی تأثیر ندارد (بلانچارد و نارینگ و میچاد و دوبویس آربر، ۱۹۹۳). البته پژوهش های محدودی نشان می دهد که آموزش جنسی سبب می شود فعالیت جنسی در آموزش دیدگان افزایش یابد. با این وجود هرگز نباید تاثیر آگاهی را در رفتارهای درست نوجوانی کنار گذاشت. در مقالات دیگر این سایت بیشتر به این موضوع پرداخته خواهد شد.

چگونگی ایجاد تصویر مثبت در کودک و نوجوان

عزت نفس برابراست با اینکه بتوانیم یک تصویر مثبت از خود ایجاد کنیم. بنابراین مهم است که به عنوان والدین به کودک خود در ایجاد تصویر مثبت کمک کنید. در زیر قدم هایی است که شما می توانید به فرزندتان در داشتن تصویر بهتری از خود کمک کنید:

۱- به فرزندتان بیاموزید که به جای اینکه بگوید من اینو می خوام بگوید من این را دوست دارم. در واقع به جای بیان خواسته ها علایق خود را بیان کند. برای کودکتانن توضیح دهید که قرار نیست هر چیزی که او می خواهد برای او فراهم کنند و نباید حتی از این مسئله عصبانی شود، او را تشویق کنید تا بتواند خشم و عصبانیت خود را کنترل کند شما می توانید این کار را با تعیین یک الگوی خوب برای آنها و تقویت آنها رفتارشان زمانی که آنها ناراحتی خود را از یک موقعیت به جای عصبانی شدن به شکل منطقی نشان می دهند، انجام دهید.

۲- آنها را تشویق کنید که خواسته های خخود را به صورت شفاف و واضح بیان کنید. البته برای آنها توضیح دهید که هیچ ضمانتی وجود ندارد که آنها به این خواسته ها می رسند ولی در هر صورت شما باید آنها را تشویق کنید که خواسته های خود را بیان کنند.

۳- اجازه بدهید کودکتانن بدانند انها مسئول تمام احساسات و اتفاقاتی هستند که تجربه می کنند در حالیکه آنها مسئول احساسات دیگران نیستند. کودکتان را بخاطر احساسی که خودتان دارید سرزنش نکنید.

۴- کودکتان را تشویق کنید تا به سرگرمی ها و تفریحاتی که می تواند به صورت مستقل انجام دهد و علاقه دارد بپردازد.

۵- اجازه دهید کودکانتان خودشان به تنهایی اختلافشان با خواهر و برادرها و یا دوستانشان حل کنند.

۶- به کودکتان کمک کنید تا آستانه تحمل خود را بالا ببرد و به او بیاموزید که برخی چیزها ممکن است آزار دهندده باشند اما آسیبی به انسان نمی زنند. به کودکتان کمک کنید تا با استفاده از جملات مثبت نسبت به خود و تکرار انها در ذهن مشکلاتش را حل کند و مثلا مشکلات نمی توانند به من آسیب برسانند و قدرت من از آنها بیشتر است. و اگر من از پس این مشکل بر بیایم می توانم ماهیچه های احساسی بسازم. «اگر کودکتان در برقراری ارتباط با دیگر کودکان دچار مشکل است به بخش کسی با من بازی نمی کند مراجعه کنید.

۷- به کودکتان کمک کنید تا بر روی نقاط قوت خود تمرکز کند و این نقاط قوت را همواره به آنها یادآوری کنید.

۸- کودکتانن را تشویق کنید تا همانگونه با دوستانش رفتار کند که دوست دارد دوستانش با او رفتار کنند.

۹- به کودکتان بیاموزید که همواره راه حل های جایگزین وجود دارد و همیشه تنها یک راه حل نیست که باعث رسیدن به رضایت و حل مشکل می شود به او بیاموزید که یک مشکل را از زوایای مختلف ببیند. کودکی که تنها یک دوست دارد و ان را از دست می دهد تنها می شود. ولی کودکی که دوستان بسیاری دارد زمانی که شما فکر می کند تنها یک راه حل برای مشکل وجود دارد. خود را برای راضی شدن و خشنود شدن محدود کرده اید. هر چقدر شما بیشتر به کودکتان بیاموزید که به دنبال راه حل های مختلف باشد احتمال اینکه او در نهایت به رضایت و شادکامی برسد را افزایش داده اید.

۱۰- با کودکتان بخندید و او را تشویق کنید که به خودش نیز بخندد. افرادی که خود را بیش از حد جدی می گیرند به طور یقین لذت کمتری از زندگی می برند. داشتن حس شوخ طبعی و نگرش طنز آمیز به مسائل زندگی یکی از عناصر اصلی برای افزایش لذت و خشی در زندگی است.

روانشناسی کودک یک ساله

آنچه باید در مورد کودک یک ساله خود بدانید:

همزمان با افزایش سن کودک، کودک به قدری سریع رشد می کند که به سختی متوجه تغییرات وی می شوید. تماشای رشد و پرورش کودک و نیز  دیدن اینکه شخصیت کودک در حال پدیدار شدن است بسیار دلچسب است و این که شما بخواهید در این روند به او کمک کنید بسیار طبیعی است. ولی آیا می دانید کودک اکنون باید قادر به انجام چه کارهایی باشد و شما چگونه می توانید به او کمک کنید؟

کودک در یک سالگی تحرک بیشتری نسبت به چند ماه پیش خواهد داشت. اگر هنوز توانایی راه رفتن نداشته باشد ، می تواند بر روی قسمت تحتانی بدنش به اطراف بچرخد و تغییر جهت دهد. احتمال زیادی دارد که کودک بتواند در این دوره سنی بدون اینکه به زمین بخورد، بایستد و بنشیند. راه پله ها برای او بسیار جذاب خواهد بود. کودک تا قبل از اینکه بتواند مفهوم خطر را درک کند نیازمند مراقبت مستمر است.

او برای برداشتن و نگه داشتن اشیاء ازهر دو دست خود استفاده می کند و حتی ممکن است نشان دهد استفاده از یکی از دستها برای او راحت تر است ولی با این وجود تا مدت زمان زیادی نمی‌توان تشخیص داد که کودک راست دست یا چپ دست است.

او از دستانش مثل یک گازانبر برای چنگ زدن و برداشتن اشیاء کوچک استفاده می کند و آنها را درون جعبه قرار می دهد.کودک می تواند با چنگ زدن به کمک سه انگشت اصلی اشیاء را نگه داشته و به هم بزند.

ممکن است در این سن ممکن است متوجه این موضوع شده باشید ( و یا نشده باشید) که کودک در می یابد پرتاب کردن اسباب بازی ها سرگرم کننده است.

احتمالا در این سن قدرت بینایی کودک به خوبی قدرت بینایی شماست. او مدت زمان زیادی را به تماشای محیط پیرامونش اختصاص می دهد.مردم، حیوانات و حرکت اشیاء به طور ویژه برایش جذاب خواهد بود. افراد آشنا را تشخیص می دهد و به سمت کسی که اسم او را صدا بزند می چرخد. او می‌تواند به جستجوی اشیاء گمشده بپردازد و در ک  کند وقتی شی ای از دید او خارج می شود لزوما به این معنا نیست که دیگر وجود ندارد.

یک سالگی زمان مناسبی برای تمرکز روی بازی هایی است که به تقویت مهارت های حرکتی کودک کمک می کند.مهارت های حرکتی درشت کودک با هرکاری که موجب شود خودش را حرکت دهد و یا اشیاء بزرگتر از خودش را جابه جا کند بهبود می یابد. برای کسب این مهارت، هل دادن و انداختن اسباب بازی‌هایی که موجب تحرک بیشتر در کودک شود بسیارموثر است.

انباشته کردن اسباب بازی ها و شکل دادن به جورچین  به کودک اجازه می‌دهد توانایی انجام کارهای دستی را درخود تقویت کرده ونیز به او این فرصت داده می شود که توانایی حل مساله را تمرین کند و بتواند درک وسیع‌تری از مفاهیمی مانند شکل، رنگ، حجم و  اندازه به دست آورد.

هرکاری که کودک را نیازمند استفاده از دستانش برای چنگ زدن و گرفتن  نماید برای داشتن مهارت های عالی حرکتی بسار مفید است. با این وجود ضروری است که به کودک بیاموزید مهارت چنگ زدن را بر روی دیگران تمرین نکند.

کودک در این دوره سنی از نقاشی و رنگ آمیزی لذت می برد و صرفا بر روی کاغذی که در اختیارش گذاشته اید نقاشی نمی کند (ممکن است روی هر وسیله و دیوار و کف نقاشی کند). زمانی که کودک نقاشی را یاد می‌گیرد، تمرین جهت نگهداری و استفاده از مداد شمعی برای شما خرج زیادی به بار می آورد.

آشنا کردن کودک با کتاب در این سن به نظرزود می رسد ولی در واقع اینطور نیست  ( یچ وقت زود نیست). بهتر است در ابتدا کتاب هایی با جلد مقاوم انتخاب کنید چون ممکن است در ابتدای آشنایی با کتاب جویدن آن  مثل یک اسباب بازی برایش جذاب تر باشد.

خواندن کتاب و صحبت کردن درباره عکس ها به او کمک می کند تا ریتم و الگوهای زبان را یاد بگیرد، دایره لغاتش وسیع شود و خلاقیت و تخیلش پرورش یابد. به این صورت زیرساختی سالم برای نیازهای آینده کودک فراهم می شود.

باید توجه داشت که یادگیری این مهارت ها نیازمند گذر زمان است. زمانی  که کودک در اولین، دومین و حتی سومین تجربه در انجام کاری با شکست روبه رو می شود دچار نا امیدی میشود که  تشویق کردن و اطمینان خاطر دادن به کودک نقش موثری در از بین بردن این احساس دارد.

اکنون زمانی است که کودک به سمت راه رفتن پبش می رود  و شما به عنوان پدر ومادر نقش مهمی در کمک به او دارید تا به صورت یک کودک سالم و شاد رشد یابد.

مدیریت شکایت کردن و غر زدن در بچه ها

آیا فرزند شما مدام از شرایط موجود شکایت می کند؟ یک جای کار همیشه می لنگد بی توجه به اینکه شما چقدر در خانه تان تلاش می کنید. از غذایی که برای ناهار آماده کرده اید تا مدرسه وحشتناکی که کودکتان را به آن فرستاده اید، از قوانین ناعادلانه این که در خانه تان اجرا می کنید و تا هر چیزی که در میان است و در خانه اتفاق می افتد. اگر شما مانند اکثر پدر و مادرها هستید سعی می کنید به کودکتان بفهمانید که شرایط آن قدرها هم که او فکر می کند وحشتناک نیست. شما احتمالا بارها سعی کرده اید او را قانع کنید، قوانین خانه را برای او توضیح داده اید و سعی کرده اید به صورت منطقی او را توجیه کنید. از مواضعتان دفاع کرده اید تا بتوانید شرایط را بهبود بخشید.

بسیاری از پدر و مادرها دوست دارند که فرزندانشان بتوانند با آنها به راحتی صحبت کنند. آنها خود را به گونه ای نشان می دهند که آماده شنیدین نظرات مخالف هستند و اگر فرزندشان درباره مسئله خاصی احساس بی عدالتی می کند بتواند آزادانه با آنها صحبت کند و مشکل خود را در میان بگذارد. آنها فرزندانشان را تشویق می کنند که آزادانه عقاید خود را بیان کنند و از این مسئله احساس ترس و یا نگرانی نداشته باشند اما زمانی که این نارضایتی ها و شکایات تقریبا کل روز شما را می گیرد شما چه واکنشی نشان می دهید. چگونه می توانید این نارضایتی ها را محدود کرده و کاهش دهید؟

پاسخ به این سوال آسان تر از چیزی است که فکرش را بکنید.

۱- سعی کنید چیزی فراتر از مشکل را ببینید.

سعی کنید مسئله ای که فرزند شما نسبت به آن احساس نارضایتی می کند را به خوبی بشناسید آن را بررسی کنید و ریشه ی اصلی مشکل را بیابد. بررسی کردن مشکل و صحبت کردن با فرزندتان گاهی ممکن است حتی به درگیری و کشمکش بیانجامد. اما در این شرایط سعی کنید تمرکز خود را بر روی احساسات فرزندتان قرار دهید تا اینکه بخواهید سریعا به دنبال راه حل باشید و از موضع مقابل دفاع کنید. مثلا اگر کودکتان با معلم خود در مدرسه مشکل دارد به او بگویید شنیده ایم که مدتی است راجع به این مسئله ناراحتی آیا فکر می کنی نیاز به استراحت داری یا امیدواری که این مشکل را حل کنی؟ گاهی اوقات همین که فرزندتان بتواند به راحتی و آزادانه راجع به احساساتش صحبت کند و محدوودیتی در اینن کار نداشته باشد خود بخش زیادی از مشکل را حل  می کند. یکی از مزیت های این روش این است که به فرندتان کمک می کند که بیاموزد چگونه باید به صورتی موثرتر به چالش ها و مشکلاتی که با آن روبه رو می شود پاسخ دهد.

عادلانه نیست! چگونه به این افکار کودکان پایان دهیم

گاهی شما به یک “نفس راحت کشیدن” نیاز دارید، اگر مجبور هستید تمام روز را به شنیدن غر و لند های کودک بگذرانید زمان خاصی را برای شنیدن اعتراضات اختصاص دهید. برای ان کار شما می توانید زمان مشخص را برای شنیدن نارضایتی و اعتراضات فرزندتان اختصاص دهید و دیگر مجبور نیستید که تمام طول روز نارضایتی های او را بشنوید. این مسئله را جیمز لمان در کتاب مشکلات تغییر شکل یافته بیان می کند. هر روز زمان مشخص را اختصاص دهید مثلا ده دقیقه بعد از شام فرزند شما فرصت دارد که درباره هر چیزی که معترض است و یا ناراضی دارد، با شما صحبت کند، بنابراین تنها زمانی که او بتواند اعتراض کند در همین زمان مشخص است که برای او تعیین کرده اید و اگر در زمانی غیر از این در طول روز شروع به شکایت کردن و نارضایتی کرد به او یادآوری کنید که الان زمانش نیست و نمی تواند اعتراض کند. هم چنین اگر او نارضایتی های خود را تا زمان مشخص شده فراموش می کند به او کاغذ و خودکاری بدهید تا آنها را یادداشت کند. برای بچه های کوچکتر مثلا نیز می توانید کوپن اعتراض تهیه کنید مثلا سه یا چهار کوپن در روز و اگر آنها کوپن اعتراض خود را  در یک روز تمام کردند دیگر نمی توانند اعتراض کنندو بایستی تا روز بعد صبر کنند.

به یاد داشته باشید این بدان معنی نیست که اعتراضت فرزند شما به جا و منطقی است، در واقع مسئله تنها شنیده شدن شکایات او و توجه به فرزندتان است. بعضی وقت ها کودکان فقط نیا ز دارند که مورد توجه قرار گیرند و نیازی نیست شما درباره هر اعتراضی که او دارد با او بحث کنید و یا سریعا بخواهید راه حلی برای نارضایتی او پیدا کنیدد. شما می توانید با استفاده از این دو ابزار یعنی محدود کردن زمان اعتراض و شناخت احساسات کودک به جای پیدا کردن راه حل این مسئله را به راحتی مدیریت کنید.

روانشناسی کودک ۵ سالگی

آنچه باید در مورد کودک پنج ساله خود بدانید:

کودک در حال یادگیری درباره خودش و دنیای اطرافش است، نقش شما در کمک به پیشرفت مهارت هایی که  برای کسب موفقیت های فیزیکی، ذهنی و اجتماعی نیازدارد، کلیدی است. آیا می دانید چه کاری از شما بر می آید؟ چگونه می توانید بطور موثر با مهد یا پیش دبستانی همکاری کنید؟ و مهمتر از همه اینکه چطور متوجه می شوید که کودکتان کارش را خوب انجام می دهد یا نه؟

سلامت جسمی و مهارت های حرکتی درشت

از نظر فیزیکی، کودک پنج ساله شما نسبت به یک سال قبل تسلط بیشتری برای انجام کارها ازخود نشان می دهد. مثلا گرگم به هوا بازی می کند، ازچارچوب کوهنوری (وسیله ای که برای بالارفتن در پارک ها تعبیه شده است) با دقت وتوجه به فاصله ها استفاده می کند و به توپ ضربه می زند. آنها اکنون متعادل تر هستند و با اطمینان بیشتری از وسایل بازی برای سرگرم شدن استفاده می کنند. اگر بتوانند توپ را خوب پرتاب کنند و بگیرند و به آن ضربه بزنند بازی بیسبال برای آنها جالب بنظر می رسد. بازی‌های  پر جنب و جوش در پیشرفت مهارت های حرکتی کودک ضروری است و همراه با تناسب فیزیکی و سلامت سیستم قلبی عروقی، موجب  کشیده شدن عضلات و استحکام استخوان ها می شود. وهمچین به بهتر غذا خوردن و خوابیدن کودک کمک می کند.

مهارت های حرکتی ظریف

زمانی که کودک  در مهارت هایی  مثل باز و بسته کردن دکمه و زیپ که قبلا  به صورت ابتدایی کسب کرده، مسلط تر می شود، لباس پوشیدن هنگام صبح برایش راحت تر است. وقتی  به راحتی از مداد یا قیچی  استفاده می‌کند موضوعاتی که در کارهای هنری اش ارائه می دهد  قابل تشخیص تر است و می تواند پازل های پیچیده تری را حل کند. هر فعالیتی که به کودک فرصت بهبود این مهارت ها را بدهد بسیار سودمند است. لوازم کارهای هنری، اسباب بازی های سازه ای و بازی های تخته ای به طور ویژه موثر هستند.

مهارت های اجتماعی

کودک شما می داند در هربازی هرکسی نقشی دارد، ولی آنها هنگام بازی به یک شخص بزرگسال نیاز دارند تا بازی را برایشان شرح دهد و بین انها داوری کند. برد برای آنها جذاب و باخت وحشتناک است، چون آنها مقهوم اقبال (grace)  در پیروزی و شکست را نمی دانند. فکر نکنید که مدام مجبور به نظارت بر  کارهای کودک هستید. کودک شما نیاز دارد مهارت هایش را برای برقراری ارتباط، شناخت و معامله همراه با کشمکش و تعارض با همسالانش را تمرین کند و بهبود بخشد. و شما تنها باید زمانیکه کنترل از دست خارج می شود پادرمیانی کنید. اهمیت این کار را دست کم نگیرید که بهتر است هر ازگاهی به کودک فرصت دهید به تنهایی بازی کند چون این کار به او کمک می کند فکر کردن  به صورت مستقل را بیاموزد.

مهارت های شناختی

زمانی که کودکان حین درگیری با مسائل ساده  شروع به درک مفهوم اندازه، وزن و حجم  می کنند، مهارت های شمارش و خواندن و نوشتن در انها بهبود پیدا می کنند. کودک یاد می‌گیرد بخواند و از سوی دیگر او اکنون  نه تنها شروع به تشخیص کلمات آشنا در تصویر می کند  بلکه تشخیص می دهد ساختار قصه چگونه  شکل یافته است. فرزند شما هنور می خواهد با شما بخواند، آماده باشید و بدانید نقش مهمی به عهده شماست، به کلمه هایی که او می داند اشاره کنید و از او سول بپرسید. هر فعالیتی که به کودک فرصت استفاده از خلاقیت و تصور را بدهد مفید است زیرا این فعالیت ها به بهبود مهارت های شناختی که برای حل مساله و درک مفاهیم جدید نیار دارد، کمک می کند.

حمایتی که   از کودک ۵ ساله  میکنید تا در مسیر زندگی هدایت شود با حمایت از کودک ۲ و یا ۳ ساله تفاوت دارد. از سوی  دیگر تلاش های شما از هر زمان دیگری در کمک به کودک برای تبدیل شدن به یک بزرگسال شاد  ومتعادل و سازگار،  اهمیت بیشتری دارد.