آموزش مسئولیت‌پذیری به کودکان با مهره ها!

شطرنج می‌تواند کوچولوی شما را مسئولیت‌پذیر و باهوش کند
از پازل‌های چند تکه گرفته تا بازی‌های رنگارنگ، همه و همه را به خانه می‌برید تا از کوچولوی بازیگوش‌تان یک نابغه بسازید. درست است که بسیاری از این بازی‌ها، نقش زیادی در بالا بردن هوش فرزند شما ندارند، اما هر کدام از آنها، می‌توانند مهارتی را در او تقویت کنند و او را به بزرگسالی توانمند در آینده تبدیل کنند. شطرنج یکی از همین بازی‌هاست. مهارتی که عده‌ای از محققان می‌گویند هوش کودکان را بیشتر می‌کند و عده‌ای هم معتقدند حتی اگر روی میزان هوش تاثیری نداشته باشد، می‌تواند بسیاری از توانایی‌ها را در فرزند شما تقویت کند. اگر می‌خواهید با تاثیرات این ورزش در کودکان آشنا شوید و در مورد راه‌های آموزش این بازی بیشتر بدانید، در این صفحه با ما باشید.

مسئولیت‌پذیر می‌شود
اگر می‌خواهید فرزندتان مسئولیت‌پذیر بار بیاید و قدرت پذیرش اشتباهاتش را پیدا کند، بهتر است او را با شطرنج آشنا کنید. از آنجا که در این بازی، فرد برای حرکت اشتباهی که انجام می‌دهد، به سرعت تنبیه می‌شود و باید اشتباهاتش را با راه‌های تازه جبران کند، شطرنج می‌تواند ورزشی ایده‌آل برای فرزند شما باشد. این بازی به کودک شما یاد می‌دهد که مسئولیت اشتباهاتش را بپذیرد و بعد از تنبیه شدن، دلگیر یا ناامید نشود و با تفکر منطقی‌تر، بتواند اشتباه خود را جبران کند.

فکر کردن را یاد می‌گیرد
شطرنج به فرزند شما کمک می‌کند یک الگوی فکری در خود ایجاد کند و بتواند از آن درست استفاده کند. او یاد می‌گیرد همه نظریه‌هایش درست نیستند و گاهی لازم است از دیگران الگو بگیرد و مسیر فکری‌اش را تغییر دهد. اگر فرزند شما با شطرنج آشنا باشد، می‌داند که برای حل هر مسئله‌ای باید راهی ویژه را جست‌وجو کند.

انعطاف‌پذیر می‌شود
کودک شطرنج باز شما، می‌داند که قوانین همیشه ثابت و بدون تغییرند، اما برای کمک گرفتن از آنها، باید منعطف باشد. این بازی به او یاد می‌دهد که برای حل هر مسئله‌ای، نباید از یک راه برود و می‌فهمد که برای پیروز شدن، ابتکار و انعطاف‌پذیری، حرف اول را می‌زند.

بهترین می‌شود
او می‌داند که اگر این بازی را خوب بداند، باز هم کسانی هستند که از او توامند‌ترند و می‌داند که اگر در این بازی بهترین باشد، بدون توجه به سن، جنسیت و طبقه اجتماعی آدم‌ها، می‌تواند بر آنها پیروز شود. فرزند شما از این بازی یاد می‌گیرد که تنها دلیل موفقیت، او و تصمیماتش هستند و تفاوت‌های اجتماعی و سنی، کمترین نقش را بازی می‌کنند. اگر شطرنج بتواند این تفکر را در فرزند شما شکل دهد، اعتماد به‌نفسش بیشتر می‌شود و یاد می‌گیرد که خودش، می‌تواند پله ترقی خود باشد.

خودش را کنترل می‌کند
بازی شطرنج برخلاف بسیاری از بازی‌های دیگر، تنها با برد و باخت پایان بازی همراه نیست. در تمام لحظات بازی، شطرنج‌باز این احساس را دارد و با زدن یا از دست دادن هر مهره، حس بردن یا باختن را تجربه می‌کند. اما فرزند شما در جریان این بازی، یاد می‌گیرد که خودش را کنترل کند و در مقابل بردن یا باختن، هیجان زده برخورد نکند.

شاگرد اول می‌شود
شاید رشته‌های ریاضی، زبان یا فلسفه، بهترین گزینه برای ادامه تحصیل کودک شطرنج‌باز شما باشند. محققان می‌گویند این بازی، مهارت‌های خواندن، حافظه، زبان و ریاضیات را تقویت کرده تفکر منتقد و خلاق را با خود به همراه می‌آورد. از آنجا که در شطرنج، افراد برای حل یک مسئله می‌توانند از راه‌های مختلفی بروند، بچه‌هایی که به این بازی علاقه دارند، در ریاضیات هم موفق می‌شوند و می‌توانند مسئله‌های پیچیده ریاضی را به خوبی پردازش کنند.

اگر می‌خواهید شطرنج‌باز شود:

بازی با بازی
برای این‌که کودک‌تان بازی دشواری مثل شطرنج را یاد بگیرد، بهتر است محیطی همراه با بازی را برایش فراهم کنید. در پژوهشی، برای آموختن شطرنج به کودکان از اسمارتیز استفاده شده و با قرار دادن دانه‌های اسمارتیز روی خانه‌ها، از کودک خواسته شد برای رسیدن به آن، حرکتی مناسب را انتخاب کند. شاید بد نباشد شما این راه را بروید و به بهانه خوردن اسمارتیز، فرزند‌تان را شطرنج‌باز کنید.

آسان بگیرید
برای آموختن همه فوت و فن‌ها، عجله نکنید، از حرکات ساده شروع کنید و تا مدتی سراغ حرکات پیچیده نروید. بررسی‌ها می‌گوید بیشتر کودکان 7-6 ساله می‌توانند قوانین پایه را به کار ببندند و حتی برخی از آنها در سنین 5-4 سالگی هم از عهده آن برمی‌آیند.

خسته‌اش نکنید
یادگرفتن شطرنج را به یک وظیفه تبدیل نکنید و نگذارید احساس خستگی کند. شما قبل از یاد دادن شطرنج، می‌توانید از بازی‌های کودکانه دیگری کمک بگیرید. برای مثال بازی « لی لی» در سال‌های قبل از آموزش شطرنج، می‌تواند درک او را نسبت به خانه‌ها بالاتر ببرد و دید شطرنجی فرزند شما را تقویت کند.

زود شروع نکنید
درست است که برخی از بچه‌های 3 تا 4 ساله هم از پس یادگیری شطرنج برمی‌آیند، اما کسانی که تجربه فعالیت در این ورزش را دارند، می‌گویند 5 یا 6 سالگی، بهترین سن برای آموزش شطرنج به بچه‌هاست. در این سنین، بچه‌ها راحت‌تر قانون‌ها را می‌پذیرند و از آنجا که مهارت حل مسئله هم در آنها شکل گرفته‌است، راحت‌تر می‌توانند راهی برای حل مسائل دشوار این بازی پیدا کنند.

استفاده از پستانک باعث اختلال در نوزادان پسر!

استفاده از پستانک در نوزادان پسر موجب اختلال در تکامل عاطفی آنها می شود، زیرا با استفاده از این وسیله آنها نمی توانند احساسات خود را از طریق حرکات صورت بیان کنند.
در گذشته آکادمی متخصصان کودک امریکا و سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه کرده بودند که میزان استفاده از پستانک در کودکان کنترل شود. زیرا در تحقیقات آنها مشخص شده بود که قطع مصرف پستانک موجب بهبود فرآیند غذا خوردن در کودکان می شود.
همچنین استفاده ازاین وسیله موجب بروز اختلالات دندانی در کودکان می گردد. در مطالعه دیگری که در سال 2008 انجام گرفت نیز مشخص شد بین استفاده از پستانک و عفونت های گوش ارتباط وجود دارد.
متخصصان معتقدند که افراد در هرسنی، اعمال دیگران از جمله نحوه بیان احساسات ازطریق صورت و بدن را از دیگران تقلید می کنند و این عمل یک ابزار مهم برای یادگیری بیان احساسات در کودکان است.
ما با کودکان صحبت می کنیم، اما در ابتدای کودکی و دوران نوزادی آنها معنی لغات را در ک نمی کنند، بنابراین ارتباط ما با نوزاد تنها از طریق لحن صدا و حرکات صورت است. وقتی پستانک در دهان کودک است او قادر نیست که اعمال و حرکات اطرافیان را تقلید کند، بنابراین نحوه بیان احساسات را یاد نمی گیرد.
بررسی ها نشان داد که پسران 6 و 7 ساله که در دوران نوزادی به طور منظم از پستانک استفاده کرده بودند، در تقلید از بیان احساسات دیگران مشکل داشتند.
در یک مطالعه دیگر گروهی از دانشجویان مورد آزمون هوش عاطفی قرار گرفتند. در زمینه توانایی ارزیابی خلق و خوی دیگران، پایین ترین امتیاز مربوط به مردانی بود که در کودکی از پستانک استفاده کرده بودند. این نتایج درمورد دختران مشاهده نشد زیرا بر اساس نظر متخصصان در دختران، روند تکاملی به ویژه در مورد عواطف زودتر صورت می گیرد و دیگر اینکه پسران در این زمینه آسیب پذیرترند.
از آنجایی که در اغلب فرهنگ ها این طور انتظار می رود که دختران باید احساسات خود را بروز دهند، والدین از طرق مختلف رشد و تکامل عاطفی دختران را تحریک می کنند اما پسران به دلیل اینکه اجباری برای بیان احساسات ندارند، این عمل را یاد نمی گیرند.
نتایج تحقیقات حاکی از این است که استفاده از پستانک در شب برای نوزادان پسر بلامانع است زیرا شب، زمان مشاهده و یادگیری حرکات صورت دیگران نیست.
مشابه این تحقیق در افراد بزرگسالی انجام شد که از تزریق بوتاکس استفاده کرده بودند. این ماده عضلات صورت را بی حرکت می کند و این افراد در بیان احساسات خود از طریق حرکات صورت با مشکل مواجه می شوند.

عادت‌هایی آزاردهنده فرزندتان

خیلی از بچه‌ ها عادت‌هایی دارند که ممکن است آزاردهنده باشد. چهار مورد از متداولترین عادت‌های بچه‌ها که والدین از آن شکایت دارند عبارتند از:

• جویدن ناخن
• مکیدن انگشت شست
• بازی کردن و چرخاندن موها
• دستکاری بینی

بااینکه عادت‌های فرزندتان ممکن است برایتان آزاردهنده باشد و نگرانتان کند، اما هیچ جای نگرانی نیست. در اکثر موارد، این عادت‌ها فقط دوره‌ای در روند رشد طبیعی کودک هستند و هشداری به حساب نمی‌آیند.


عادت چیست؟

عادت یک الگوی رفتاری تکرارشونده است که فرد معمولاً از آن آگاه نیست. بااینکه ممکن است بچه‌ها از عادتی آگاهی نداشته باشند اما متاسفانه عادت‌های آنها والدین را اذیت می‌کند.
و اگر فرزند کوچکتان مدام یک انگشت خود را در دهانش می‌گذارد و با آن یکی انگشتش مدام با موهایش بازی می‌کند، نباید تعجب کنید: عادت‌ها معمولاً دسته‌ای اتفاق می‌افتند. در زیر به متداولترین عادات آزاردهنده بچه‌ها اشاره می‌کنیم:




جویدن ناخن

یکی از متداولترین عادت‌های بچه‌ها جویدن ناخن است که حتماً با آن آشنایی دارید.

برخی تحقیقات برآورد می‌کنند که 30 تا 60 درصد از کودکان و نوجوانان یک یا دو انگشت خود را می‌جوند. و گاهی ممکن است ناخن‌های پای خود را هم بجوند.

دخترها و پسرها به یک اندازه به این عادت گرفتار می‌شوند اما هرچه بزرگتر می‌شوند، پسرها بیشتر اینکار را انجام می‌دهند.




بازی کردن با موها

اگر یکی از بچه‌هایتان عادت دارد با موهای خود بازی کند، احتمالاً دخترتان است. اکثر بچه‌هایی که عادت دارند با موهای خود بازی کنند یا آنها را بکشند دختر هستند.

باز یکردن با موها معمولاً در ابتدای کودکی اتفاق می‌افتد که مکن است موجب ریزش مو شود یا نشود. اما اکثر این بچه‌ها هرچه بزرگتر می‌شوند، این عادت خود را کنار می‌گذارند. آنهایی که عادتشان را ترک نمی‌کنند، اصلاح رفتار می‌تواند به آنها برای ترک عادت کمک کند. اما برای آنهایی که در سنین بالاتر این عادت را پیدا می‌کنند، ترک کردن آن سخت‌‌تر خواهد بود و می‌تواند نشانه اضطراب، افسردگی، یا اختلال وسواس فکری-‌عملی باشد.




دستکاری بینی

دستکاری بینی عادتی است که بااینکه از کودکی شروع می شود، تا بزرگسالی هم ممکن است ادامه پیدا کند. در یک تحقیق که در سال 1995 انجام گرفت، مشخص شد که 91 درصد از افراد بزرگسال به طور مداوم بینی خود را دستکاری می‌کنند و حدود 8% از آنها اعتراف کردند که چیزی که از بینیشان بیرون می‌آورند را می‌خورند!


مکیدن شست

محبوب بودن انگشت شست برای مکیدن در بین افراد نشان می‌دهد که احتمالاً خیلی خوشمزه‌تر از انگشت مثلاً اشاره است. اما به نظر می‌رسد که این انتخاب حالت تصادفی داشته است و بخاطر اینکه انگشت شست در غذا خوردن نوزاد بیشتر با دهان او برخورد می‌کرده است، برای مکیدن اولویت پیدا کرده است.

بعضی از بچه‌ها انگشتان، دست‌ها و کل مچشان را هم در کنار شستشان می‌مکند. اکثر بچه‌هایی که عادت به مکیدن شست دارند، کوچک هستند. درواقع، بچه‌های بین 2 تا 4 سال معمولاً شستشان را می‌مکند.

خیلی از بچه‌ها برای آرام کردن خودشان شستشان را می‌مکند. اما مکرر بودن و شدید بودن این عادت در بچه‌های بالای 4 یا 5 سال می‌تواند موجب بروز مشکلاتی مثل مشکلات دندان، عفونت شست یا انگشت و مورد اذیت و مسخره دیگران قرار گرفتن، شود.




چه عاملی موجب بروز یک عادت می‌شود؟

چرا انگشت پسرتان مدام در دهانش است و یک رشته موی دخترتان مدام در دستانش می‌چرخد؟ متخصصین همیشه از دلیل اصلی ایجاد یک عادت مطمئن نیستند اما می‌دانند که این یک رفتار آموختنی است که معمولاً نتیجه مثبتی برای کودک در بر دارد.

عادت‌ها معمولاً بعنوان سرگرمی برای بچه‌هایی که حوصله‌شان سر می‌رود ایجاد می‌‌شوند و بیشتر بعنوان یک مکانیزم مقابله برای آرام کردن اضطراب خود. دفعه بعدی که متوجه شدید فرزندتان مشغول مکیدن شست خود یا بازی کردن با موهایش است، از او بپرسید که آیا اخیراً تجربه استرس‌زایی داشته است یا خیر. اگر اینطور بود، آن رفتار احتمالاً تلاش فرزندتان برای ارام کردن آن فشار و استرس است.

از طرف دیگر، بعضی از بچه‌ها وقتی کاملاً آرام هستند، مثل قبل از خواب یا وقتی به آرامی به موسیقی گوش می‌دهند، از این عادت‌ها انجام می‌دهند. عادت‌های دیگری هم ممکن است از نوزادی در آنها مانده باشد. مکیدن شست در نوزدان رفتاری متداول برای آرام کردن خود است که ارتباط بسیار خوشایندی با غذا خورن آنها و برطرف شدن گرسنگیشان دارد و ممکن است بخاطر همین ارتباطات مثبت، این عادت به دوران کودکی آنها هم کشیده شده باشد.
یا شاید هم توضیح فرزندتان برای جویدن ناخن‌هایشان در آینه باشد. آیا خودتان هم به جویدن ناخن عادت دارید؟ مطالعات نشان می‌‌دهد که جویدن ناخن می‌تواند ریشه خانوادگی داشته باشد.
باینحال، بعضی از بچه‌ها برای جلب توجه دیگران یا در تلاش برای اذیت کردن والدینشان دست به اینکار می‌زنند. اگر بچه‌ها احساس کنند که والدینشان آنها را نادیده می‌گیرند، ممکن است این عادت آزاردهنده را پیدا کنند زیرا می‌دانند این کار می‌تواند واکنشی در پدر یا مادرشان ایجاد کند.




برخورد با عادت‌های فرزندتان

خوشبختانه اکثر عادت‌ها وقتی کودک به سن مدرسه می‌رسد، از بین می‌روند، زیرا کودک دیگر نیازی به آن ندارد.

اما اگر تصور می‌کنید که زمانش رسیده که به فرزندتان کمک کنید عادت خود را ترک کند، می‌توانید از این نکات کمک بگیرید:

• به آرامی دلیل اینکه از آن عادت خوشتان نمی‌آید را برای فرزندتان توضیح دهید. این رویکرد برای بچه‌های 3و 4 ساله برای اینکه آگاهی بیشتری درمورد مشکلشان پیدا کنند قابل استفاده است. مثلاً می‌توانید بگویید، "وقتی ناخن‌هایت را می‌جوی اصلاً دوست ندارم. اصلاً قشنگ نیست. می‌تونی دیگه اینکار را نکنی؟" مهمتر اینکه، دفعه بعدی که دیدید باز عادت خود را تکرار کرد، نباید او را تنبیه یا نصیحت کنید. تنبیه، مسخره کردن یا انتقاد کردن می‌تواند باعث تشدید آن رفتار شود.

• فرزندتان را در روند ترک عادت وارد کنید. اگر فرزند 5 ساله‌تان گریه‌کنان از مهدکودک به خانه می‌آید چون بچه‌های دیگر او را که عادت دارد شستش را بمکد مسخره کرده‌اند، درک کنید که این روشی برای کمک خواستن از شماست. والدین می‌توانند از فرزندشان بپرسند که خودش فکر می‌کند برای ترک آن عادت چه می‌تواند بکند یا اصلاً آیا دوست دارد آن عادت را کنار بگذارد یا نه. بعد می‌توانید به اتفاق هم چند راه برای ترک کردن آن عادت پیدا کنید.

• رفتارهای جایگزین پیشنهاد کنید. مثلاً اگر فرزندتان عادت به جویدن ناخن دارد، به جای اینکه بگویید، "ناخن‌هایت را نجو!" بگویید، "بگذار انگشتانمان را تکان‌تکان بدهیم." این هوشیاری کودک را نسبت به عادت خود افزایش می‌دهد و می‌تواند برای او مثل یک تذکر و یادآوری باشد. برای درگیر کردن توجه فرزندتان، می‌توانید حواس او را به چیزی منحرف کنید، مثل کمک به شما در آشپزخانه.

• به کنترل نفس او پاداش داده و تحسینش کنید. مثلاً، اجازه بدهید دختر کوچکتان اگر بتواند ناخن‌های خود را نجویده و بگذارد بلند شود، از لاک ناخن استفاده کند. یا هر زمان که پسرتان توانست با مکیدن شست خود مقابله کند، این رفتار مثبت را در او تحسین کنید و یک هدیه کوچک مثل شکلات به او بدهید.

• در پاداش دادن به رفتار خوب ثبات‌قدم داشته باشید. اگر نتوانید رفتار خوب را بشناسید، به مرور زمان از بین خواهد رفت. رفتار مثبت جدید باید قبل از از بین رفتن رفتار منفی، در کودک ثابت شود.

برای بیشترین موفقیت، خیلی مهم است که فرزندتان انگیزه لازم برای ترک آن عادت را داشته باشد. و چون ایجاد عادت نیازمند زمان است، جایگزین شدن یک رفتار جدید هم نیاز به صبر و حوصله دارد.




چه زمان یک عادت دیگر یک عادت نیست؟

در برخی موارد، یک عادت نتیجه یا علت یک مشکل جسمی یا روانی است. مثلاً، کودکی که مدام بینی خود را دستکاری می‌کند ممکن است در این ناحیه احساس ناراحتی می‌کند زیرا چیزی در بینی او گیر کرده است. و خود عادت‌ها هم ممکن است مشکلات پزشکی ایجاد کنند، مثل:

• خونریزی بینی در بچه‌هایی که عادت به دستکاری بینی خود دارند
• عفونی شدن ناخن‌ها و رشد نکردن آنها در بچه‌هایی که عادت به جویدن ناخن دارند
• مشکلات دندانی یا عفونت شست یا انگشتان در بچه‌هایی که عادت به مکیدن شست دارند

وقتی عادتی تاثیر منفی بر روابط اجتماعی کودک داشته باشد یا در عملکرد روزانه او اخلال ایجاد کند، دیگر فقط یک عادت نیست.

بچه‌های بزرگتر که بطور مداوم شست خود را می‌مکند ممکن است دچار استرس و اضطراب شدید باشند. اگر بچه‌ها مورد آزار و اذیت در مدرسه قرار بگیرند یا برای حرف زدن مشکل داشته باشند چون نمی‌توانند شست خود را از دهان بیرون بیاورند، یا بخاطر بازی کردن مدام با موها، دچار ریزش مو شوند، آن رفتار آنقدر پیشرفت کرده است که دیگر فراتر از یک عادت ساده است.
اما، اکثر عادت‌ها هیچ مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند و با بزرگتر شدن آنها بهتر می‌شود. اما اگر نگران عادت‌های فرزندتان هستید، حتماً با دکتر در این رابطه مشورت کنید.

از بین بردن کابوس های شبانه کودکان با این راهکارها

کم نیستند کودکانی که شب دچار کابوس می شوند، اما عده ی کمی از این کودکان هستند که بخاطر ترس از کابوس به سرغ مادرشان می روند. کابوس شبانه و وحشت شبانه با هم تفاوت هایی دارد و هر یک از آنها راه های مقابله ی متفاوتی دارند. کابوس شبانه در بین کودکان سه تا چهار ساله و هشت تا ده ساله شیوع دارد و این موضوع در بین پسر بچه ها بیشتر است.



در وحشت شبانه معمولاً کودک با یک جیغ هولناک از خواب می پرد ، در رختخواب می نشیند، به روبرو خیره می شود، عرق می کند و زیر لب کلماتی را به شکل نامفهومی زمزمه می کند. او از حضور اطرافیان آگاهی ندارد، بیدار نمی شود و در مقابل بیدار شدن مقاومت می کند.


کابوس شبانه معمولاً هنگامی پیش می آید که کودک از نظر رشد جسمی و روانی، سریع باشد و درباره دنیای پیرامون خود، آگاهی های جدیدی پیدا کرده باشد. کودک در سن سه – چهار سالگی دائم جملاتش را با کلمه « چرا » شروع می کند. کودکان هنگامی که مضطرب هستند، بیشتر کابوس می بینند. کابوس حتماً نشانه اختلال عاطفی نیست، بلکه دیدن یک فیلم ترسناک یا شنیدن یک قصه، قبل از رفتن به رختخواب، ممکن است این مسئله را به وجود آورد. ممکن است کودک با فریاد شما را صدا بزند و آشکارا نگران و مضطرب باشد، از خواب بپرد و خوابش را برای شما تعریف کند، هر چند بچه های کوچک نمی توانند توضیحی بدهند.



در طول روز، به سئوالاتش پاسخ مناسب سن او را بدهید تا آرامش بیشتری پیدا کند. اگر کابوس شبانه به طور مکرر پیش می آید، بهتر است برنامه دلپذیری را برای هنگام خواب کودک فراهم کنید، به او اطمینان خاطر بدهید که خطری تهدیدش نمی کند، بغلش کنید، چراغ خوابش را روشن بگذارید و عروسکی را که دوست دارد به دستش بدهید.


وحشت های شبانه زیاد نیست و معمولاً پسران چهار تا هفت ساله به آن دچار می شوند. کودک از خواب عمیق می پرد و واقعاً وحشت می کند، اما صبح هیچ چیز را به یاد نمی آورد. در این اوقات، معمولاً کودک با یک جیغ هولناک از خواب می پرد ، در رختخواب می نشیند، به روبرو خیره می شود، عرق می کند و زیرلب کلماتی را به شکل نامفهومی زمزمه می کند. او از حضور اطرافیان آگاهی ندارد، بیدار نمی شود و در مقابل بیدارشدن مقاومت می کند. در چنین وضعیتی ، کنار او بمانید، ولی کاملاً آرام باشید و بگذارید بدون این که از خواب بیدار شود، دوباره بخوابد.



اگر کابوس شبانه به طورمکرر پیش می آید، بهتر است برنامه دلپذیری را برای هنگام خواب کودک فراهم کنید
شاید موقعی که می خواهید بغلش کنید، شما را پس بزند. او نمی داند که شما آنجا هستید. صبح هم از او چیزی نپرسید، چون جوابی ندارد و فقط نگران می شود. در چنین مواردی ، کودک را پانزده دقیقه قبل از آن که معمولاً وحشت شبانه اتفاق می افتد، بیدار کنید. با دیدن اولین نشانه افزایش حرکات او هم ، بیدارش کنید و مطمئن باشیدکه این عارضه در ظرف سه – چهار شب از بین می رود.


گاهی اوقات مصرف دارو هم ضرورت پیدامی کند که البته منحصراً باید با تجویز پزشک صورت بگیرد، ولی اغلب بچه ها بدون نیاز به دارو، این مرحله را پشت سر می گذارند

امانت های خداوند که قربانی خشونت می شوند!

بازهم کودک بیگناهی قربانی دنیای بی رحم بزرگترها شد. نگار دختر بچه دو ساله ای که متأسفانه به دلیل ضرب و شتم پدرش دچار مرگ مغزی شد، اما دو کلیه و کبدش در بیمارستان مسیح دانشوری تهران به بیماران نیازمند اهدا گردید.(تابناک، 29 دی 92)
هفته گذشته یک کودک 6 ساله که به شدت مورد آزار و اذیت قرار گفته و پس از آسیب جدی که به وی وارد شده شود توسط پدرش راهی بیمارستان شهید مطهری گنبدکاووس شده است. بررسی های اولیه نشان داد که پدر این کودک به خاطر روابط غیراخلاقی با یک زن در استان گلستان از تابستان سال گذشته متواری بوده و با انگیزه انتقامگیری و باجگیری از خانواده همسر خود برای جلوگیری از پیگیری این مسئله و بخشیدن حقوق مهریه، اسفندماه سال گذشته فرزند خود را با همدستی خواهر و شوهرخواهرش ربود و از شهرستان میبد متواری شد.(2 آذر 92، مهر)

سبحان، کودک هشت ساله‌ای که قربانی آزار و اذیت‌های ناپدری‌اش شده بود، پس از دو ماه بی‌هوشی در بیمارستان شهدای هفت تیر، شامگاه روز جمعه جان باخت. با ارسال این پرونده به شعبه سوم بازپرسی دادسرای جنایی، تحقیق از ناپدری و مادر این کودک آغاز و معلوم شد، مرد متهم اعتیاد شدیدی به ماده مخدر شیشه دارد و بارها سبحان را کتک زده است.(3 آذر 92، جام جم)

هر روز اخبار کودک آزاری در گوشه ای از این کشور به گوش می رسد. کودکان معصوم و بی گناهی که قربانی خشونت های بزرگترهایشان می شوند. کودکانی که امانت هستند اما گاه به بدترین شکل مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و گاهی جانشان را هم در میان از دست می دهند. البته هیچ پدر و مادری حتی اگر والدین واقعی کودکان نباشند حاضر به شکنجه این بچه های معصوم نیستند پس چه عواملی باعث می شود دست به خشونت بزنند و آنها را زیر دست و پاهاشان لگدمال کنند؟

اصلا در جامعه و حتی در مراجع قضایی حساسیت‌هایی درباره کودک‌آزاری وجود ندارد

فهیمه حاج محمدعلی، وکیل دادگستری و فعال حوزه کودکان معتقد است: اصلا در جامعه و حتی در مراجع قضایی حساسیت‌هایی درباره کودک‌آزاری وجود ندارد. او می‌گوید: «در کنوانسیون حقوق کودک، افراد زیر 18 سال، کودک محسوب می‌شوند ولی در قوانین و مقررات ایران از سن کودکی تعاریف متعددی ارائه شده است.»(7 مرداد 92، بهار)

قانونی برای ثبت کودک آزاری در ایران وجود ندارد

رییس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران نیز با بیان اینکه قانونی برای ثبت کودک آزاری در ایران وجود ندارد گفت: به دلیل نبود یک سیستم دقیق ثبت اطلاعات در بیمارستان ها، مراکز نگهداری کودکان و غیره تا کنون آماری رسمی از میزان کودک آزاری در کشور ثبت نشده و برخی برنامه هایی هم که در زمینه حقوق کودک در جامعه تدوین شده است به دلیل ضعف قوانین، عدم بودجه، مشکلات فرهنگی، نبود کادر علمی قوی و برخی مشکلات دیگر تا کنون ناکارآمد باقی ماند است.

دکتر مهدی تهرانی دوست، رییس بیمارستان روزبه در گفت وگو با خبرنگار شفقنا زندگی تعریفی از پدیده کودک آزاری ارائه داد و افزود: در واقع زمانی که حقوق طبیعی کودکان خدشه دار یا نادیده گرفته شود سلامت جسمی و روانی آنها نیز مورد تهدید قرار می گیرد که به این پدیده کودک آزاری می گویند و متاسفانه بحث خشونت علیه کودکان و عدم رعایت حقوق آنها، معضلی است که در تمامی کشورها بخصوص کشورهای توسعه نیافته مشاهده می شود.

وی در ادامه، مقوله کودک آزاری ها را در چهار نوع فیزیکی، عاطفی، روحی و جنسی تقسیم بندی کرد و گفت: کودک آزاری جسمی معمولا بصورت تنبیه بدنی و آسیب زدن به جسم کودک صورت می گیرد بطوریکه گاهی مواقع این آسیب ها به حدی جدی است که ممکن است منجر به مرگ یا حتی نقص عضو در آنها شود، و البته در کنار کودک آزاری های جسمی کودک آزاری های عاطفی هم داریم که از نظر روانی و رفتاری کودک مورد آزار و اذیت قرار می گیرد و نیازهای روانی آنها مورد توجه قرار نمی گیرد.

دکتر تهرانی دوست همچنین خشونت های جسمی و روانی را بیشترین نوع کودک آزاری در ایران دانست و تصریح کرد: آزار های جسمی و فیزیکی بین بچه های پسر و خشونت های جنسی وعاطفی بیشتر بین دختران شایع تر است، اما نکته قابل توجه این است که متاسفانه بسیاری از مواقع کودک آزاری های عاطفی و روحی در جامعه ما مورد توجه قرار نمی گیرند به همین دلیل در آمارها خیلی از این نوع خشونت یاد نمی شود، حتی خشونت های جنسی و فیزیکی هم در حد موارد شدید ثبت و در آمارها عنوان می شود.

رییس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران، با بیان اینکه هیچ آمار رسمی و غیر رسمی معتبر برای ثبت میزان کودک آزاری در ایران وجود ندارد خاطر نشان کرد: متاسفانه تا کنون آمارهای رسمی و غیر رسمی از موارد کودک آزاری در کشور ثبت نشده و تنها موارد پراکنده ای از آمارها است که بیشتر عوامل مرتبط با کودک آزاری یا همان آزار دهنده ها را مشخص می کند در حالی که ثبت آمار از این نوع پدیده در کشورهای دیگر بسیار جدی و با اهمیت تلقی می شود بطوریکه در کشوری مثل آمریکا تا حدود 40 میلیون موارد کودک آزاری در سال اتفاق می افتد.

ضرورت راه اندازی یک سیستم ثبت دقیق اطلاعات در بیمارستان ها و مراکز درمانی

وی همچنین عدم وجود یک سیستم ثبت ا طلاعات دقیق را یکی از مهم ترین عوامل نبود آمارهای دقیق ازکودک آزاری در جامعه دانست و اظهار کرد: به دلیل اینکه سیستم دقیق ثبت اطلاعات در بیمارستان ها، مراکز نگهداری کودکان و غیره وجود ندارد در نتیجه نمی شود آماری دقیق از این مشکل در جامعه بدست آورد و آمارهایی هم که از برخی بیمارستان ها اعلام می شود را نیز به دلیل اینکه تنها موارد شدیدی از کودک آزاری آن هم از نوع جسمی و فیزیکی به این مراکز مراجعه می کنند، را نمی توان به کل کشور تعمیم داد و لازم است این سیستم های ثبت اطلاعات در بیمارستان ها راه اندازی شود.

کودکان بیش فعال و دارای ضعف تحصیلی، بیشترین قربانیان خشونت در خانواده ها

دکتر تهرانی دوست عوامل مرتبط به خود کودک، محیط و مشکلات آزار دهنده را سه عامل اصلی در بروز پدیده کودک آزاری برشمرد و افزود: در واقع عوامل و مشکلاتی در رفتار و روان کودک است که می تواند منشا کودک آزاری و خشونت علیه آنها قرار بگیرد، مثلا بیش فعالی به عنوان یک مشکل روانی و رفتاری خاص می تواند زمینه های کودک آزاری در آنها را تشدید کند، کودکانی که در اصطلاح مردم به عنوان کودکان خیلی شیطون تلقی می شوند این افراد که از نظر شخصیتی ممکن است کودکان بیش فعالی باشند بنابراین اطرافیان چون نمی توانند آنها را کنترل کنند دست به تنبیه های جسمی و خشونت های عاطفی علیه آنها می زنند.

بنابراظهارات این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ البته عقب ماندگی ذهنی، مشکلات روانی و هیجانی نظیر انواع اضطراب ها و استرس های شدید در کودکان نیز از دیگر موارد است که میزان کودک آزاری علیه آنها را افزایش می دهد یا حتی معلولیت های جسمی و درس نخواندن هم می تواند یک عامل خشونت علیه کودکان باشد بطوریکه مطالعات نشان داده است کودکانی که از نظر تحصیلی ضعیف تر هستند بیشتر مورد خشونت اطرافیان قرار می گیرند.

بیشترین کودک آزاری ها از سوی اطرافیان نزدیک اتفاق می افتد

اعتیاد، فقر، اختلالات شخصیتی، نا آگاهی با شیوه های تربیت، پرخاشگری، اختلافات زناشویی، طلاق و .. مهم ترین عوامل اعمال خشونت علیه کودکان

رییس بیمارستان روزبه به مهم ترین عامل اقدام به آزار و خشونت علیه کودکان از سوی اطرافیان اشاره کرد و گفت: اطرافیان درجه یک یعنی خانواده ها، مراقبین کودکان در سازمان های تحت حمایت و بستگان، از جمله کسانی هستند که بیشترین آزار و خشونت را علیه آنها اعمال می کنند، اما بطور کلی اختلالات و مشکلات روانشناسی نظیر افسردگی، اضطراب، استرس، اعتیاد، فقر، مشکلات رفتاری، اختلالات شخصیتی، نا آگاهی با شیوه های تربیت و فرزندپروری، پرخاشگری، اختلافات زناشویی، طلاق، مشکلات اجتماعی و فرهنگی از مهم ترین عواملی است که بر اثر آن، فرد آزار دهنده دست به خشونت یا پرخاشگری علیه کودکان می زند. در واقع والدینی که به اختلالات شدید روانپزشکی مبتلا هستند مسلما نمی توانند رفتارهای کودکان را کنترل کنند در نتیجه علیه آنها رفتارهای خشونت آمیز انجام می دهند.

دکتر تهرانی دوست همچنین یاد آور شد: البته یکی از مهم ترین دلایل کودک آزاری در ایران این است که پدر و مادرها با شیوه های صحیح فرزندپروری و تربیت کودک آشنایی ندارند و آگاه نیستندکه چگونه رفتارهای بد آنها را کنترل و رفتارهای خوب را با شیوه های تشویقی و ترغیبی تقویت کنند، چون والدین با این شیوه ها آشنایی خوبی ندارند ممکن است با رفتارهای خشونت آمیز و تنبیه رفتار فرزندان خود را کنترل کنند و مطالعات نشان داده است خانواده هایی که از نظر سطح اجتماعی، اقتصادی و تحصیلات پایین تر هستند آگاهی کمتری در زمینه شیوه های فرزندپروری دارند.

کودک آزاری در حاشیه شهرها بیشتر دیده می شود

این روانپزشک با بیان اینکه عوامل محیطی می تواند زمینه های کودک آزاری را افزایش دهد اظهار کرد: در واقع کودکان و خانواده هایی که در اقلیت هستند مثلا خانواده هایی که به منطقه ای خارج از محل تولد خود مهاجرت کرده اند یا حتی بچه هایی که مدرسه خود را تغییر داده اند، به دلیل تفاوت های فرهنگی، نژادی، قومی بیشتر از سوی اطرافیان مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و این خشونت ها در محیط هایی که از نظر اجتماعی و اقتصادی در سطح پایین تری هستند مثل حاشیه شهرها نیز بیشتر و شدیدتر دیده می شود.

دکتر تهرانی دوست با تاکید بر اینکه باید به پدیده کودک آزاری در ایران توجه جدی شود گفت: اگر چه پدیده کودک آزاری در سایر کشورهای جهان نیز کم نیست اما این معضل در جامعه ما باید بصورت جدی مورد توجه قرار بگیرد و همین که تا کنون آمار رسمی از این معضل در کشور وجود ندارد، بیانگر این مسئله است که به این پدیده اهمیت چندانی داده نمی شود و لازم است یک سیستم دقیق ثبت اطلاعات راه اندازی شود تا بطور دقیق میزان این پدیده شناسایی، مداخله و پیشگیری شود و همچنین افرادی هم که دست به چنین رفتارهایی می زنند تحت پوشش حمایت های جدی روانی و اجتماعی قرار داد.

وی درپایان به مهم ترین پیامدها و عوارض روانی کودک آزاری و خشونت علیه آنان در زندگی اشاره کرد و یادآور شد: بخشی از عوارض کودک آزاری جسمی است که به دنبال آن ممکن است ضایعه ی جسمی تا پایان عمر در بچه ها ماندگار شود در عین حال یک سری عوارض روانی نظیر تغییرات هیجانی و رفتاری، افسردگی، پرخاشگری، سوء مصرف مواد، اختلالات خلقی، اضطراب، خود آزاری و خودکشی را می توان در قربانیان خشونت و آزار مشاهده نمود که البته ترک تحصیل، مشکلات شغلی، عدم رشد مناسب روحی و جسمی در سن رشد و اختلالات شخصیتی از دیگر پیامدهای خشونت علیه کودکان است بطوریکه برخی از این مشکلات غیر قابل درمان و تا پایان عمر در آنها پایدار می ماند.

قوانین مربوط به حمایت از کودکان در کشور ما، تنها جنبه سلبی دارد

یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، خشونت عاطفی را بیشترین خشونت های اعمال شده علیه کودکان در ایران دانست و گفت: متاسفانه قوانین مربوط به حمایت از کودکان در کشور ما، تنها جنبه سلبی دارد و فقط تاکید می کند اگر یک جرم و جنایتی اتفاق افتاد چه مجازاتی را در پیش دارد در صورتی که قوانین باید طوری تنظیم شده باشد که از همان ابتدا جلوی وقوع جرم و جنایت را بگیرد نه اینکه تنها مجازات تعیین کند.

دکتر جواد محمودی قرائی در گفت و گو با خبرنگار شفقنا زندگی؛ به مهم ترین عوامل زمینه ساز کودک آزاری از دیدگاه روانی اشاره کرد و افزود: از دیدگاه روانی اگر بخواهیم دلایل کودک آزاری را بررسی کنیم می توان گفت علل فردی، خانوادگی و اجتماعی سه عامل اصلی کودک آزاری به شمار می رود، مثلا مادری که بیمار است و انواع مشکلات روانی نظیر افسردگی و اختلالات خلقی دارد و یا بچه ای که ناتوان، معلول و پیش فعالی دارد طبیعی است که اگر از لحاظ روانی مشکلات روحی آنها برطرف نشود، زمینه های بروز انواع کودک آزاری در بین آنها شیوع پیدا می کند.

وی در ادامه با بیان اینکه بیشترین نوع کودک آزاری در ایران از سوی اطرافیان نزدیک و خانواده ها آنها اعمال می شود تصریح کرد: متاسفانه خشونت عاطفی بیشترین خشونت های اعمال شده علیه کودکان در ایران است البته خشونت های دیگری نیز نظیر خشونت جنسی علیه کودکان در ایران شیوع دارد اما به دلیل اینکه این نوع خشونت ها به دلایل فرهنگی همیشه پنهان و بیان نمی شود و همچنین مطالعات دقیقی نیز در این زمینه صورت نگرفته است آماری صحیح در دست نداریم.

این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان همچنین یادآور شد: متاسفانه در جامعه ما بیشترین خشونت های جنسی علیه کودکان دختر و همچنین بیشترین خشونت های فیزیکی و جسمی نیز در مورد کودکان پسر اعمال می شود.

عوارض روانی آسیب هایی کودک آزاری از طرف والدین

دکتر محمودی قرایی در خصوص مهم ترین آسیب ها و عوارض روانی ناشی از خشونت های جنسی علیه کودکان اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه بیشترین کودک آزاری ها از سوی خانواده ها و اطرافیان نزدیک آنها صورت می گیرد بنابراین آسیب ها و عوارض روحی و روانی این نوع کودک آزاری بسیار بیشتر از صدمه ای است که از سوی فردی بیگانه و خارج از خانواده علیه آنها اعمال می شود، چون کسی که قرار است در قالب یک خانواده از کودک حمایت کند و حامی وی باشد خود در نقش مهاجم ظاهر می شود بنابراین در بسیاری از مواقع جبران عوارض آن غیر ممکن می شود.

قوانین حمایت از کودک در ایران نتوانسته به عنوان یک عامل بازدارنده انواع خشونت را کاهش دهد

این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، با بیان اینکه قوانین مربوط به حمایت از کودک در ایران تا کنون نتوانسته به عنوان یک عامل بازدارنده انواع خشونت علیه کودکان و نوجوانان را کاهش دهد خاطر نشان کرد: متاسفانه قوانین ما تنها جنبه سلبی دارد و فقط تاکید می کند اگر یک جرم و جنایتی اتفاق افتاد چه مجازاتی را در پیش دارد در صورتی که قوانین باید ضمن داشتن رویکرد و نگاه پیشگیرانه به مسائل و موضوعات اجتماعی، طوری تنظیم شده باشد که از همان ابتدا جلوی وقوع جرم و جنایت را بگیرد نه اینکه تنها مجازات تعیین کند.

56 درصد کودکان آزار دیده دختر و 44 درصد پسر هستند

44 درصد کودک آزاری ها توسط پدر انجام می شود

در همین حال، سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس به تاکید بر اینکه نباید همواره موارد کودک آزاری در جامعه را به ضعف قانونی نسبت داد گفت: بر اساس آمار غیر رسمی، حدود 56 درصد از کودکان آزار دیده در کشور دختر و 44 درصد پسر هستند و از این تعداد 44 درصد توسط پدر، 12 درصد توسط مادر و مابقی توسط آشنایان و سایرین مورد آزار واقع شده اند و این موضوع بیانگر این است که زمینه ها و عوامل کودک آزاری در ایران علاوه بر ضعف قانونی، ریشه فرهنگی نیز دارد.

دکتر محمد علی اسفنانی در گفت و گو با خبرنگار شفقنا زندگی قوانین موجود در ایران در زمینه کودک آزاری را بسیار پراکنده و غیر منسجم ارزیابی کرد و افزود: متاسفانه قوانینی که در زمینه کودک آزاری در کشور وجود دارد بسیار پراکنده است. در واقع ما در قانون مدنی و حتی در مواد متعددی که به نظر خیلی سخت گیرانه به موضوع نگاه شده بود سعی کردیم از کودکان و نوجوانان حمایت کنیم بطوریکه توانستیم تمامی قوانین پراکنده در قالب کنوانسیون ها یا قوانین مصوب را به شکل قانونی تحت عنوان قانون حمایت از کودکان و نوجوانان در سال 1381 تصویب کنیم و این امر یک دغدغه قانون گذار در مورد کودکان بوده است.

وی در ادامه با تاکید بر اینکه نباید همواره موارد کودک آزاری در جامعه را به ضعف قانونی نسبت دهیم تصریح کرد: متاسفانه گاهی این تصور می شود که تنها با تصویب قانون و قانون مداری می توان از روند کودک آزاری در جامعه پیشگیری کرد، البته اگر چه این به این معنی نیست که قانون گذار در این زمینه وظیفه ای ندارد. در واقع قانون گذار مکلف است قوانین خود را مطابق با روز بازنگری و تصویب کند و حمایت از تمامی اقشار جامعه بخصوص کودک را به طور خاصه مورد توجه قرار دهد.

بخشی از حل مشکلات و معضلات مرتبط به کودک آزاری در ایران ریشه فرهنگی دارد

این نماینده مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: اما ما نباید تصور کنیم تنها با تصویب قوانین می توان از کودک آزاری در کشور پیشگیری نمود بخشی از این مشکلات بحث فرهنگی و درمان فرهنگی جامعه و خانواده ها را می طلبد، در واقع ما باید قانون یا قانونگرایی در این زمینه را جدی بگیریم اما در بحث فرهنگی نیز باید اقداماتی اساسی صورت بگیرد، لذا همیشه نباید تصور کینم قانون راهگشای همه مشکلات است بلکه بخشی از مشکلات در جامعه را می توانیم با فرهنگ سازی پیشگیری کنیم.

وی در ادامه به اهمیت تصویب قانونی مدون و قوی در حمایت از کودک و نوجوان در مجلس اشاره کرد و افزود: به دلیل اینکه کودک قدرت دفاع از خود را ندارد و لذا در خیلی از موارد قانون گذار در حمایت از حقوق آنها سخت گیری های خاصی انجام داده است، در واقع ما کودک را در شرایطی می بینیم که اگر به آن تعرضی اعم از آزار جسمی، جنسی، حیثیتی و حتی در مصداق های کودک آزاری دیگر مثل تهدید کودک در خانواده بینجامد، کودک توان دفاع از خود را ندارد بطوریکه گاهی حتی وقتی کودک مورد تعرض قرار می گیرد این قدرت که آن را با پدر یا مادر خود مطرح کند، در خود نمی بیندو یا این ترس را دارد ممکن است در صورت طرح مسئله، از سوی آنها تنبیه شود در نتیجه جرات نمی کند موضوع را عنوان نماید.

به گفته اسفنانی، ما یک مورد از این معضلات اجتماعی و فرهنگی داشتیم که دختر خانمی در خانواده ای اگر چه مذهبی، فرار کرده بود که بعد از اینکه مسئولان متوجه شدند دختر از ترس شکنجه و برخورد پدر حاضر نبود به منزل برگردد. در واقع در بحث فرهنگی مسئله کودک آزاری و معضلات موجود در این زمینه موارد زیادی را مشاهده می کنیم که والدین در برخورد با چنین معضلاتی عاقلانه تصمیم نمی گیرند.

قانونگذاران باید بصورت جدی تر از کودک دفاع کنند

این نماینده مجلس اشاره کرد: گاهی حتی زمانی که کودکان مورد آزار واقع می شوند نیز نمی توانند از خودشان دفاع کنند بنابراین لازم است قانونگذار مقداری جدی تر از کودک دفاع کند که خوشبختانه در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان که در حال حاضر در مجلس مطرح است مطالب مفیدی ذکر شده است اما با این وجود اگر وقتی تمام مواد قانونی آن را توجه کنیم باز پی می بریم هیچ جای این قانون بحث کودک آزاری توسط صرفا خانواده یا نزدیکان مطرح نشده است اگر چه بصورت کلی به آن اشاره شده و می توان برداشت کرد که اگر والدین نیز دست به کودک آزاری زدند با آنها برخورد می شود.

چالش فعلی قانون حمایت از کودک و نوجوان

دکتر اسفنانی اضافه کرد: بهتر بود قانون حمایت از کودک و نوجوان فعلی در مجلس، طوری تنظیم می شد که خود والدین نیز احساس کنند نمی توانند به دلیل قدرت مالکیت و احساس تملکی که نسبت به فرزند خود دارند و یا به بهانه تربیت، صلاح و مصلحت آنها، روشی را در پیش بگیرند که منجر به آزار کودکان شود، باید قانونی داشته باشیم که والدین متوجه شوند اجازه هر نوع برخورد با کودک را ندارند و در غیر اینصورت مورد مواخذه قانونی قرار خواهند گرفت.

بنابراظهارات سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس، خوشبختانه برای رفع خلاء های قانون حمایت از کودک و نوجوانان اقدامی توسط قانونگذار در مجلس صورت گرفته است که بر اساس آن، لایحه حمایت از کودک و نوجوان مجددا برای اصلاح به کمسیون حقوقی و قضایی مجلس ارسال شد و در کمیته حقوق خصوصی نیز در حال حاضر مطرح است و تعدادی از مواد جدید حمایت از کودکان به آن اضافه شده است بطوریکه می توان گفت آنچه در این لایحه جدید دیده می شود بسیار فراتر از قانون حمایت کودکان و نوجوانانی است که پیش از آن در مجلس تصویب شده بود.

دکتر اسفنانی خاطر نشان کرد: در حال حاضر مجلس برای اصلاح قانون حمایت از حقوق کودک و نوجوان یک کار تطبیقی خوبی را انجام داده که بر اساس آن از حقوق تطبیقی کشورهای دیگر همچنین از توان علمی اساتید و کارشناسان نهایت استفاده صورت می گیرد و در این زمینه مرکز پژوهش های مجلس، مرکز پژوهش های قوه ی قضاییه، مرکز پژوهش های قم و سایر اعضای کمسیون که خود صاحب نظر هستند بسیار فعالانه این لایحه را مورد بررسی قرار می دهند، لذا تلاش می شود این مواردی که در کنوانسیون ها بصورت پراکنده دیده شده است را بطور متمرکز در این لایحه بگنجانیم.

به گفته وی از جمله مواردی که این کمیته، لایحه پیشنهاد شده در زمینه حقوق کودک و نوجوان را اصلاح کرد این بودکه یک شورایی تحت عنوان شورای عالی حمایت از کودکان و نوجوانان در مجلس تشکیل دادیم که تا کنون در کشور خلاء آن احساس می شد، که در این شورا اساتید دانشگاه در حوزه های علمیه، وزرا، نمایندگان مجلس و افرادی که توان رعایت حقوق کودک را خواهند داشت را برای سیاست گذاری در این زمینه به عضویت در آوردیم و امیدواریم مباحث آنها در صورت تصویب، یک قانون جامع و مانعی در زمینه حمایت از حقوق کودکان در کشور باشد.

این نماینده مجلس با تاکید بر اینکه برای اولین بار در کشور به موضوع بزهکاری کودک توسط قانون گذار توجه جدی شده است گفت: خوشبختانه برای اولین بار در قانون حقوق کودک، ما قانون حقوق بزه دیده را نیز مطرح کردیم، در واقع آنچه که تا کنون در خصوص حقوق اطفال، کودکان و نوجوانان در کشور وجود داشت به بحث بزه کاری آنها اشاره ای نشده بود بطوریکه حتی در دروس دانشگاهی هم عمدتا این مباحث مطرح نمی شد، ولی در این قانون جدید، ما علاوه بر کودکان بزه، کودکان در معرض بزه را نیز داریم که بسیار بحث جدیدی است، در واقع این قانون بررسی می کند اینکه آیا کودکی در جامعه است که ممکنه در معرض بزه و کودک آزاری قرار بگیرد.

دکتر اسفنانی در پایان بحث کودک آزاری توسط والدین را از دیگر مزایای لایحه جدید حمایت از حقوق کودک و نوجوان دانست و افزود: البته باید به این نکته توجه داشت که بحث کودک آزاری تنها معضل جامعه ما نیست و بر اساس آمارهای اعلام شده در دیگر کشورها، می توان گفت کمتر جامعه ای است که در این زمینه وضعیت بهتر از کشور ما را داشته باشند، اما خوشبختانه برای اولین بار بحث کودک آزاری توسط والدین در این لایحه جدید پیش بینی شده است و امیدوارم با تصویب این لایحه جدید، مباحث و کاستی های قانون دراین زمینه برطرف شود.
سلامت نیوز: کودکان معصومی که قرار است امانت باشند اما قربانی خشونت می شوند