مشاوره ازدواج و خانواده کودک و نوجوان

مشاوره ازدواج و خانواده کودک و نوجوان

سایت تخصصی مشاوره روانشناسی و روانپزشکی با هزاران مطلب مفیدو آموزنده
مشاوره ازدواج و خانواده کودک و نوجوان

مشاوره ازدواج و خانواده کودک و نوجوان

سایت تخصصی مشاوره روانشناسی و روانپزشکی با هزاران مطلب مفیدو آموزنده

تک فرزندی نوجوانان

بسیاری از خانواده ها تمایل دارند که به دلایل مختلف تنها یک فرزند داشته باشند. بسیاری از آن ها به خیال آنکه تک فرزندان می توانند به راحتی زندگی نمایند و بر بسیاری از مشکلات اقتصادی خود با استفاده از تک فرزندی فائق آیند، اقدام به آوردن تنها یک فرزند می کنند. تک فرزندان تا زمانی که در ابتدای راه زندگی قرار دارند می توانند مشکلات کمتری برای خانواده ها به بار بیاورند اما هنگامی که به دوران حساس نوجوانی برسند می توانند بسیار آسیب پذیر باشند. والدینی که تنها یک فرزند دارند نمی توانند استقلال فرزند خود در دوران نوجوانی را به خوبی درک کرده و بفهمند و هنوز از او انتظار دارند که مانند دوران کودکی همواره در کنار آن ها باشد، چرا که خود نیز تمام زندگی خود را در این تک فرزند می بینند و به شدت به او وابسته می شوند. در واقع این والدین نمی توانند قبول کنند که فرزندی که همواره در طول زندگی خویش با آن ها ارتباط صمیمانه داشته است قصد کسب استقلال را دارد و دیگر تمایل به جدا شدن از محیط خانواده و قرار گرفتن در جمع دوستان را دارد. والدین تک فرزند معمولا روش ها و اصول تربیتی فرزند خود را در دوران نوجوانی برای او تغییر نداده و با این کار باعث ایجاد فشار مضاعف بر او خواهند شد که این مسئله می تواند تاثیرات نامطلوبی بر او بر جای بگذارد.

نوجوان تک فرزند می خواهد که والدین با او مانند یک کودک رفتار نکرده و استقلال و بلوغ او را به رسمیت بشناسند و از طرفی دیگر خانواده ها می خواهند که مانند همان دوران کودکی رابطه ای گرم و صمیمی میان خود و نوجوان تک فرزندشان برقرار باشد و این باعث بروز مشکلاتی پیچیده خواهد شد. از آن جایی که والدین دوست دارند که مانند قبل ارتباط زیادی با تک فرزند نوجوان خود داشته باشند و نوجوان نیز به صورت طبیعی در این سن دوست دارد که بیشتر با دوستان خود همراه باشد تا والدینش، پس مشکلاتی پیش آمده و ممکن است هر دو طرف در این شرایط احساس نارضایتی کنند که البته این نارضایتی ها در خانواده بیشتر خواهد بود چرا که انتظار همان دوران قبلی و کودکی را از فرزند خود دارند. در ابتدای دوران نوجوانی نوجوان تمایل دارد که دیگر با او مانند یک کودک رفتار نشود و می خواهد به نوعی مانند باقی هم سن و سالان خود استقلال و کسب هویت را تجربه نماید و این شدت علاقه او در مقابل والدینی که دوست دارند کماکان مانند دوران کودکی رابطه ای صمیمی میان آن ها برقرار باشد، باعث به وجود امدن دعواها و مشاجره های بعضا خیلی جدی در میان خانواده ها و والدین و تک فرزند نوجوان شان می شود. اگر این تغییرات با بلوغ جنسی نیز همراه شود می تواند مشکلات بسیار بیشتری برای خانواده ها به همراه داشته باشد چرا که همین بلوغ جنسی می تواند سبب بروز بسیاری از پرخاشگری ها و ناسازگاری ها در نوجوان باشد که به این ترتیب امکان بروز رابطه ای بسیار نامطلوب میان خانواده و نوجوان تک فرزند را به شدت افزایش می دهد.

تک فرزندی نوجوان به شدت تمایل دارد که از دوران کودکی خود خارج شده و با کسب آزادی بیشتر به استقلالی که در فکرش است دست یابد و والدین مخالف با او ممکن است حسی را در او به وجود آورند که والدینش او را دوست ندارند و او پس از تصور این فکر، به خارج از محیط خانواده برای ارضای نیازهای عاطفی خود روی آورد و به این لحاظ نوجوانان تک فرزند بسیار بیشتر از دیگر نوجوانان در معرض خطر برقراری روابط جنسی خطرناک، گرایش به مواد مخدر، گرایش به مصرف الکل و مواردی از این قبیل هستند. والدین گاهی از تشخیص تغییرات خلقی، رفتاری و جسمی که در فرزند خود در دوران نوجوانی اتفاق می افتد ناتوان هستند و از این رو ممکن است حسی را در نوجوان خود به وجود بیاروند که او فکر کند که از طرف خانواده و پدر و مادرش درک نمی شود و این حس بد در دوران حساس نوجوانی و بلوغ می تواند به شدت مخرب و آسیب زننده باشد لذا والدین باید تلاش کنند طوری رفتار نمایند که نوجوان تک فرزندشان با وجود تمام مشکلات و تغییرات صورت گرفته در خودش، حس درک شدن را دریافت نموده و در این دوران حساس حس کند که خانواده اش به شدت حامی او هستند و او را بی نهایت دوست دارند. والدین همچنین باید تلاش کنند تا دانش خود را در مورد دوران بلوغ فرزندان و تغییراتی در که در این دوران به وجود می آید بالا ببرند.

رفتارهای جنسی نوجوانان

نوجوانان در جامعه ما به شدت در معرض خطر هستند چرا که یکی از تغیرات اساسی که در دوران نوجوانی در فرد رخ می هد بحث تغییرات هورمونی و ایجاد نیازها و جاذبه های جنسی است که در دوران بلوغ و نوجوانی در فرد به وجود می آیند. امروزه وسایل ارتباطی مانند ماهواره نیز به شدت بر میزان تمایلات و جاذبه های جنسی در میان نوجوانان افزوده و به آنان این گونه القا نموده که جاذبه و تحرکات جنسی جزو ارزش ها محسوب می شوند و به نوعی روح و روان و جسم نوجوانان با این موضوعات گره خورده است. در واقع می توان گفت که جوانان و نوجوانان در معرض بمبارانی از تحرکات و تبلیغات جنسی قرار دارند و تا زمانی که این مسائل رخ دهد نیاز است تا مراقبت های جدی تری از طرف جامعه و والدین نسبت به رفتارهای جنسی نوجوانان در این دوران حساس از زندگی شان رخ دهد چرا که اگر این اتفاق نیفتند خانواده درمسیر نابودی و در پی آن جامعه نیز نابود خواهد شد. ماهواره و موزیک و ویدئو ها تنها عاملان تخریب خواسته های نوجوانان و بروز مشکلات جنسی در آن ها نیستند بلکه عواملی مانند اینترنت که این روزها نیز به شدت و در هرجایی در دسترس کودکان و نوجوانان قرار دارد حتی می تواند سن بلوغ و نیازهای جنسی را تا میان سنین کودکان بکشاند و از این لحاظ به مراقبت های جدی نیاز دارد.

 

نوجوان امروزه زمان زیادی را در سایت های دوست یابی و اینترنت می گذارنند چرا که در این محیط ها هویت واقعی شان نیز کشف نشده و بدون هیچ گونه ترسی می توانند به یافتن روابط و اطلاعات جنسی بپردازند. همان گونه که اولویت در انحرافات جنسی کسب موارد و گونه ای اکتسابی است نوجوان با دیدن فیلم های هرزه نگاری می تواند آن را یاد گرفته و در آینده و سلامت جنسی و روابط خانوادگی او با همسرش بسیار تاثیر گذار خواهد بود.

 

از نظر روانشناسی فیلم های هرزه نگاری به حدی خطرناک است که می تواند تمایل نوجوان به برقراری رابطه در  قالب صحیح و با همسرش در آینده را به شدت تحت تاثیر قرار داده و با ایجاد تمایلات خشونت بار و غیر طبیعی در او خواسته های منطقی و غریزی اش را سرکوب کرده و به شکلی نامطلوب ارضا نماید. تاثیر روحی فیلم های هرزه نگاری بر رفتارهای جنسی نوجوان به حدی زیاد  است که احتمال تجاوز به کودکان و سایر موارد خطرناک دیگر در  میان نوجوانان جامعه را به شدت افزایش می دهد. البته یکی دیگر از مواردی که در میان نوجوانان رواج دارد خود ارضایی است که در  واقع عدم اطلاع رسانی صحیح و مراقبت های خانواده از رفتارها و تغییرات جنسی نوجوان می تواند زمینه ساز بروز و یا تشدید آن در نوجوانان شود که لازم اسن خانواده ها قبل از اینکه فرد به سن بلوغ برسد در مورد بسیاری از مواردی که شرایط به آن ها اجازه می دهد و قابلیت بیان نمودن دارند با نوجوانان خود صحبت نمایند. آمار ها نشان می دهد که بیشتر افرادی که در سالیان اخیر در جهان به بیماری ایدز و سایر بیماری های مقاربتی مبتلا گشته اند نوجوان و جوانان بین سنین ۱۵ تا ۲۵ سال هستند که این مسئله می تواند زنگ خطری برای خانواده ها و جامعه برای رسیدگی بهتر به موضوع را داشته باشد.

برنامه های آموزش های جنسی در مدارس می تواند تا حد زیادی از بروز مشکلات جنسی در سنین نوجوانی جلوگیری نماید اما روش هاس سنتی در آموزش تنها نوجوانان را با مسائل جنسی آشنا خواهد کرد و جلوی روابط خطرناک و غیر عادی را در آن ها نخواهد گرفت لذا جامعه در این موارد بسیار مسوول است. والدین با رعایت نکات زیر می تواند باعث جلوگیری از انحرافات جنسی در نوجوانان خود شوند: اولا بایستی روابطی گرم و صمیمانه میان خانواده ها و نوجوانان برقرار شود. والدین باید به فرزند اموزش دهند که تا زمان ازدواج از برقراری رابطه جنسی به شدت خودداری کنند. نوجوانان باید یاد بگیرند که روابط جنسی نیز چارچوب و قوانین خاص خود را، مانند بسیاری از کارهای دیگر دارد.

والدین باید از تنها گذاشتن نوجوانان در خانه به شدت جلوگیری نموده چرا که تنهایی نوجوان می تواند یکی از اصلی ترین عوامل وسوسه کننده نوجوانان برای انجام روابط جنسی خطرناک و یا انحرافاتی مانند خود ارضایی باشد. روش درست و فرهنگ استفاده از اینترنت و ماهواره و مواردی از این قبیل نیز از مواردی است که جامعه و خانواده هر دو در  قبال آن مسوول بوده و می بایستی به فرزندان خود آموزش دهند تا مشکلاتی برای آن ها پیش نیاید.

والدین و نوزاد

پول خود را برای خرید وسایلی خرج کنید که نوزادتان را خوشحال می کند..

هر والدی مقدار مشخصی از پول خود را صرف هزینیه های مربوط به نوزادش می کند. اینکه چه مقدار پول را به این کار اختصاس می دهید، به این اندازه که چگونه و در راستای چه هدفی این پول را خرج می کنید، اهمیت ندارد. نوزادان احتیاجی به اتاق مجزا ندارند، ولی والدین به این موضوع توجه نمی کنند و بیشتر به فکر تزئینات اتاق نوزادشان هستند و کمتر به لذت بردن فرزندشان در هنگام حضور در این فضا دقت دارند. در حقیقت اگر هدف والدین از آماده کردن اتاقی مجزا برای نوزادشان این باشد که او در آنجا به تنهایی بخوابد و یا بازی کند، صرف این هزنیه کاملا اشتباه است و احتمالا زمینه ناراحتی او را بیش از خوشحال کردنش فراهم کرده اند. به هر جهت، اگر پدر و مادر واقعا تمایل دارند که پول زیادی را صرف تزئینات و سراحی اتاق نوزادشان کنند، اشکالی ندارد، ولی باید توجه داشته باشند که این فضا باید فقط به عنوان مکانی برای نگهداری اسباب بازی  لباسهای فرزندشان به کار رود، نه جایی برای زندگی او.

نوزدادان شاد نیازی به تاب، پارک بچه ، صندلی کودک، کالسکه و تخت نوزاد ندارند. این وسایل فقط فاصل آنها را با پدر و مادر بیشتر می کند و زمنیه ناراحتی شان را فراهم می سازد.

به جای خریدن کالسکه گران قیمت، چندین آغوشی تهیه کنید.

هنگام خروج از منزل، نوزادتان را داخل آغوشی قرار دهید. این کار در ابتدا سخت و خسته کننده به نظر می رسد، ولی به تدریج به این شیوه حمل عادت می کنید، به طوری که در نبود آن، احساس عجیبی پیدا می کنید. به خاطر داشته باشید که نوزاد مانند مربی وزنه برداری عمل می کند، به این صورت که با استفاده از آغوشی، به تدریج قدرت عضلانی شما افزایش پیدا می کند و حمل نوزاد برایتان ساده تر می شود.

نوزادانی که هنگام خروج از منزل داخل کالسکه قرار داده می شوند. از آموزش و یادگیری قابل توجهی برخوردار نمی گردند. هنگامی که به حالت خوابیده در کالسکه قرار دارند، تنها آسمان یا داخل کالسکه را می بینند. در زمان نشستن نیز تنها چیزی که مشاهده می کنند، سر زانوی مادر است که مقابل کالستکه ایستاده است و آن را به جلو حرکت یم دهد. در این شرایط، فرزندمان به طور اتفاقی صداهایی را می شنود و لبه های خشک و غیر قابل انعطاف کالسکه را بر روی بدن خود احساس می کند.

 

 والدین و نوزاد

حال در مورد فواید قرار گرفتن نوزاد در جلوی بدنتان بیندیشید. با چنین عملی، نوزاد بوی بدنتان را احساس می کند، صدای شما را می شنود و از گرمای بدن و تماس فیزیکی با شما حس خوشایندی پیدا می کند. هنگام راه رفتن، وقتی با نوزاد صحبت می کنید، او از حضور شما در کنارش، خنده هایتان و دنیای اطرافش لذت می برد و از این همراهی حس ارزشمندی در وجودش نقش می بندد. در این دوره او به شما وابسته است، به هر کجا که می روید (مرکز خرید، پارک ، دیدار همسایگان) با شما همراه است و در آینده، به عنوان یکی از اعضای اجتماع، دیدش به دنیای اطرافش همان گونه خواهد بود که امروز به او نشان داده شده است. حمل نوزاد در آغوشی، نه تنها برای او خوشایند است، بلکه مادر نیز همواره از آغوشی افتاده می کنند و هر کجا که می روند، نوزادشان را با خود حمل می کنند و از انیکه کنار او هستند، واقعا لذت می برند. آنان هرگز تصور نمی کنند که نوزاد سبب ناراحتی آنها می شود، بلکه برعکس، بر این باورند که با بیرون رفتن به همراه نوزاد، لحظات دلپذیرتر و جالب تری خواهند داشت.

همیشه پوشک و کیسه ای حاوی چند دستمال مرطوب را زیر بدن فرزندم در آغوشی قرار میدهم، تا در صورت نیاز بتوانم از ان استفاده کنم. کیف پول خود را در قسمت پشت آغوشی می گذارم و به این صورت، به راحتی با فرزندم به خرید می روم.

از هر وسیله ای برای نگهداری از نوزاد استفاده نکنید

استفاده از تاب برای نوزادان کار بسیار خطرناکی است. نوزادان تمایل دارند که در گهواره بخوابند و مادر آنها را به آرامی تکان دهد، اما به هیچ وجه اشتیاقی به تاب خوردن و حرکات ناشی از آن ندارند. نوزادان به حرکتهای گوناگونی نیازمندند و این تنها با حمل شدن توسط بزرگ تر ها میسر می شود. قرار دادن نوزادان در تاب و حرکات یکنواخت و خسته کننده آن ، همچون لالایی گفتن، نوزاد درا به حالت خلسه فرو می برد و او را خواب آلوده می سازد، اما هرگز در روند رشد و شکوفایی ذهنی او تاثیری نمی گذارد. در واقع،  این نواد کوچک ناتوان، برای رهایی از این شرایط تکراری (جلو و عقب رفتن خسته کننده در تاب) به خواب می رود، هر چند این خواب فایده ای برای او ندارد. برای اینکه نوزاد ناراحت نشود و مجبور به تحمل این شرایط نباشد، بهتر است مادر هزینه ای را صرف کند و از فرد مورد اعتمادی بخواهد تا در زمان انجام کارهای روازانه، در نگهداری از نوزاد، به او کمک کند.

استفاده از پارک بچه ، برای نگهداری از نوزاد، توصیه نمی شود و باید از این وسیله فقط برای نگه داشتن اسباب بازی و وسایل فرزندمان استفاده کنیم. قرار دادن کودک در «پارک بچه» مانند آن است که او را در قفسی محبوس کرده ایم و به این صورت ، با ایجاد محدودیتهای شدید، فرصت رشد و پرورش را از او گرفته ایم.

اسفتاده از صندلی پایه بلند برای غذا دادن به فرزندمان اشکالی ندارد، گرچه بسیاری از نوزادان، وقتی روی پای والدین می نشینند، بهتر و با اشتیاق بیشتری غذا می خوردند. بعد از ۱۸ ماهگی، نوزاد می تواند روی نوع دیگری از صندلی بنشیند که کوتاه تر است و فضای کمتری را اشغل می کند. همچنین با نشستن کنار میز غذا خوری والدین، حس ارتباط  تعلق به اعضای خانواده، در وجود نوزاد مستحکم تر می شود.

البته گاهی از روز نیز ممکن است مادر نتواند نوزادش را در آغوش خود نگه دارد. در این هنگام، بهتر است فرزندش را روی فرش یا پتوی نرمی قرار دهد. به گونه ای که بتواند او را ببیند. اگر نوزاد از فرار گرفتن در چنین وضعی راضی نبود، باید زمان انجام این کار را به داقل ممکن رساند تا از لحاظ عاطفی دچار آسیب نشود. باید دانست، هنگامی که نوزداد قادر است بنشیند، از نشستن بر کف اتاق بیشتر لذت خواهد برد.

به نوزاد کمک کنید تا هنگام نشستن داخل صندلی اش در خودرو ، بتواند بر اضطراب خود غلبه کند.

یکی از وسایلی که باید حتما برای نوزاد تهیه کرد، صندلی مخصوص خودرو است. بیشتر این نوع صندلیها را می توان به راحتی از خودرو خارج کرد و به عنوان وسیله حمل نوزاد به کار گرفت. از آن جایی که بیشتر نوزادان به هنگامی حرکت خودرو به خواب می روند، مادر می تواند، به کمک این نوع صندلیها، بدون بیدار کردن فرزندش ، اور ا حمل کند. باید به خاطر داشت که تنها در شرایطی که نوزاد خوابیده است، از این صندلیها برای حمل کردن او استفاده کنیم، زیرا این گونه وسایل ، نوزاد را از برقراری ارتباطات انسانی به معنای واعقی ، کسب تجربه و یادگیری درباره محیط اطرافش محروم می سازد. به هر جهت، استفاده از آغوشی برای حمل نوزاد زمانی که بیدار است توصیه می شود و در شرایطی که نوزاد خواب سات و جابه جایی سبب بیداری او می شود، استفاده از این نوع صندلیلهای قابل حمل ، مفید به نظر می رسد.

برای نوزادان تازه متولد شده ، خوردو سواری، معمولا حالت لالایی را دارد، اما وقتی بزرگ تر می شوند، بیشتر آنها ، حداقل در یک دوره زمانی، تمایلی به نشستن روی این صندلیها را ندارند. با تکامل عملکرد گوش میانی، بعضی از نوزادان حین حرکت خودرو، دچار تهوع می شوند. اغلب درک این موضوع برایشان مشکل است که چرا با وجود حضور مادر در خودرو،  آنها باید روی صندلی خود و جدا از مادرشان بینشینند. این جدایی زمانی مشکل تر می شود که والدین ، فرزند را تنها ، بر روی صندلی اش در عقب خودرو می نشانند.والدین و نوزاد

اگر نوزاد تمایل ندارد سوار خودرو شود و بدخلقی می کند، مادر باید زمانی که نوزادش به اندازه کافی استراحت کرده سیر است و آرامش خاطر دارد، او را سوار خودرو کند. همچنین باید اسباب بازی جدید نرمی را نیز برای او  آماده کند تا در طول رانندگی نوزاد را سرگم نماید.( منظور از اسبا بازی جدید، خریدن وسیله جدید نیست، بلکه می توان یکی از اسباب بازیهای لاستیکی نرمش را که صدا هم می دهد، داخل یک جوراب رنگارنگ قرار دهید و سر جوراب را با روبان یا نخ ببندید تا باز نشود.)

از جمله کارهای دیگر، خواندن آوازهای شاد و صحبت کردن با نوزاد است تا او متوجه شود که مادر در کنارش است.

مشکلات رفتاری نوجوان

برقراری رابطه با نوجوانان یکی از مهم ترین دغدغه و مشکلات خانواده ها می باشد چرا که به دلایل ویژگی هایی که در این دوران در نوجوانان به وجود می آید برقراری رابطه با آنان سخت و دشوار است اما به هر حال ناممکن نیست و کافی است تا والدین در این راه علاوه بر آشنا شدن با برخی از مشکلات اساسی نوجوان نیاز ها و دغدغه های مهم این دوران حساس از زندگی را شناخته تا بتوانند ارتباط بهتری با فرزندان نوجوان خود داشته باشند و با افزایش صمیمیت و رابطه ی مناسبی که بین آن ها شکل می گیرد بسیاری از خطراتی که ممکن است نوجوان را در  این دوران حساس از زندگی اش با مشکل مواجه سازد برطرف نماییم.

 

پس در هر رابطه ای باید ابتدا نیاز ها و دغدغه های و ویژگی ای طرف مقابل را شناخت و برای برقراری رابطه بهتر با نوجوانان نیاز است تا نیازها و دغدغه های آن ها به درستی شناخته شده و شناخت کامل از نحوه ارتباط با نوجوان بسیار راهگشا می باشد. یکی دیگر از مهم ترین مشکلاتی که خانواده ها با فرزندان نوجوان خود دارند این است که آن ها از برقراری روابط ناسالم نوجوان خود با جنس مخالف نگران هستند. اگر حس کردید که نوجوان شما روابط جنسی و روابط عاطفی ناسالم و خارج از قانون و عرف دارد به جای عصبانی شدن و رفتارهای نامناسب حتما با او در مورد مسائل اخلاقی عاطفی صحبت نماید ولی لازم نیست تا در ارتباط با مسائل و روابط جنسی به طور مستقیم با او صحبت نمایید چرا که در دنیای امروز نوجوان به اندازه کافی با مسائل از این قبیل آشنایی دارند و اگر نوجوان شما دوستان خوبی داشته باشد مسلما در پی این کارها نخواهد رفت و به دنبال فیلم های غیر اخلاقی نیز نخواهد بود.

 

یکی دیگر از مشکلاتی که خانواده ها این روز ها بسیار با آن دست و پنجه نرم می کنند مشکلات اینترنت واعتیاد به اینترنت در بین نوجوانان می باشد چرا که این روزها اینترنت در همه جا و به راحتی در دسترس خواهد بود که با این اتفاق نوجوانان در هر زمانی که بخواهند می توانند به فیلم های غیر اخلاقی و شبکه های اجتماعی دست یابند. باید بدانید که خیلی از نوجوانان زمان زیادی از طول روز و حتی شب را در پای شبکه های اجتماعی و اینترنت می گذراند و نباید در این مورد زیاد نگران باشید اما به هر حال اگر نوجوان شما با مشکل اینترنت و اعتیاد به بازی های رایانه ای و یا اینترنتی مواجه است باید یک سری از موارد مهم را رعایت نموده تا اثرات آن در نوجوان و فرزند شما کم شود. اگر فرزند نوجوان شما بیش از حد از اینترنت استفاده می کند و یا به بازی های رایانه ای اعتیاد دارد با او در این مورد صحبت نمایید و اگر تاثیری نداشت با یک روانشناس و مشاور مشورت نموده و از او کمک بخواهید.

 

باید او را از بسیاری از خطراتی که شبکه های اجتماعی و اینترنتی برای او دارد باخبر نمود مثلا به او گفت که وارد نمودن اطلاعات شخصی اش در شبکه های اجتماعی می تواند مشکلات و خطرات زیادی برای او در آینده داشته باشد. هم چنین نیاز است تا نوجوان یاد بگیرد که هر مطلبی را که در اینترنت و یا شبکه های اجتماعی می بیند را نباید باور کرده و یا اینکه آن ها را با اشتراک بگذارد. اگر لازم بود باید گاهی برخی از شبکه های اجتماعی را برای او فیلتر نمود و قدغن کرد اما نباید نوجوان در رابطه با این موضوع حساس شود. اگر نوجوان شما به چت کردن علاقه دارد باید گاهی با همراه شد تا نوعی حس دوستی و نزدیکی با والدین در تو ایجاد شود و در عین حال او را از مضرات وقت زیادی که در این راه صرف می نماید با خبر نمود. باید فرزند شما بداند تمام کسانی که او با آن ها چت می کند حتما آدم های سالم و مناسبی نیستند و لزومی ندارد که آن ها راستگو نیز باشند و ممکن است با دروغ بخواهند تا او را گول بزنند و به وادی خلاف و نامناسب بکشانند پس لازم است تا نوجوانان با این گونه مسائل آشنا شوند.