
▪ قبل از ازدواج اهدافتان را در زندگی مشخص کنید و بدانید اهداف آنی مدت،
کوتاه مدت و بلند مدت شما چه چیزهایی هستند. در مورد خودتان ، احساسات
مثبت و منفیتان و صفات شخصیتی خود ، کاملا فکر کنید و سعی کنید به
نتیجهای درست دست یابید.
▪ در مورد معیارهای انتخاب همسر، روانشناسی زن و مرد، وارد شدن در زندگی
مشترک ، و نحوه بنیان نهادن یک زندگی پاک و بدون آلایش ، مطالعه نمائید.
▪ با فردی که قرار است همسر وی شوید ، در کمال صداقت و یکرنگی ظاهر شوید و این صداقت و راستی را تا آخر زندگی حفظ کنید.
▪ شخصی را به همسری برگزینید که از نظر روحی، اخلاقی، صفات شخصیتی، گذشته
زندگی کاملا مشابه شما و در ردیف شما باشد و با او از نظر پایگاه اجتماعی و
ارزشهای خانوادگی و موقعیت اقتصادی و نگرشهای مذهبی و سیاسی سنخیت و
تناسب داشته باشید و کفو همدیگر باشید.
▪ فنون برقراری ارتباط را بیاموزید.
▪ دیدگاهها و نیازهای همسرتان را در زندگی به حساب آورید و از دیدگاه او نیز به مسائل فکر کنید.
▪ تفکرات منفی را از خود دور کنید، مثبت بیندیشید.
▪ تفکرات غیرمنطقی را از ذهن خارج و تفکرات منطقی را جایگزین آن نمایید.
▪ ذهنیت مقایسهای نداشته باشید.
▪ توانمندیهای خود را به حساب آورید و بر اعتماد به نفس خود بیفزاید.
▪ در سخن گفتن دقت فرمایید، و از قدرت کلمات غافل نشوید.
▪ خودتان باشید.
▪ در زمان حال زندگی کنید، گذشتهها، گذشت، آینده نیز هنوز نیامده است.
▪ باورهای غلط و غیرمنطقی خود را تغییر دهید.
▪ در زندگی خود خشک و بیروح نباشید، بلکه زندگی مشترک را با شوخطبعی لذتبخشتر کنید.
▪ در مواقعی که مهمان دارید با همسرتان جنگ و جدال نکنید. حرمت همسرتان را نگهدارید و در حفظ شخصیتش بکوشید.
▪ دروغگویی را به کلی از زندگی حذف کنید، زیرا ریشههای اعتماد متقابل را سست میکند.
▪ اگر رفتار همسرتان موافق معیارهای اجتماعی نیست، وی را تحقیر نکنید، با
زبان لطف و محبت رفتارهای منفی او را متذکر شوید، مطمئن باشید که میپذیرد.
▪ نظر و سلیقه ی همسرتان را از سر رقابت، رد نکنید. بلکه با عقل و منطق
بسنجید، اگر درست یافتید، بپذیرید، در غیر این صورت با زبان محبت او را
متقاعد سازید.
▪ نگذارید عادت سکوت بر زندگی شما غلبه کند. از صحبت با خانواده خودداری نکنید.
▪ در هنگام صحبت کردن با همسر از روی تحکم سخن نرانید و سلطهجو نباشید.
▪ همسر شما هم مانند دیگران استحقاق احترام را دارد و هر گونه احترامی که نسبت به او شود، موجب خرسندی وی خواهد بود.
▪ از محبت به همسر خویش غفلت نکنید، فراموش نکنید انسان تا پایان عمر
نیازمند محبت و نوازش است. و این گفته پر ارج مولوی را به کار گیرید، که از
محبت، خارها گل میشود.
▪ همیشه طالب عشقورزی مباشید و عشق و مهر و لطف را از همسر خود توقع
نداشته باشید. خود شما هم باید سهم خویش را بپردازید و بدانید لذتی است در
عشق ورزیدن که در عشق طلب کردن نیست.
▪ گمان مبرید که یک ازدواج ایدهآل ، همیشه باید با آرامش توام باشد و
تناقضی پیش نیاید. هیچ زن یا شوهری کمال مطلق نیست، بنابراین اجازه دهید
احساسات خوب و بد ظاهر شوند. به گفته ی سعدی، در بوستان نظر نکنی، هر جا که
گلی هست، خاری هست. تار و پود، بافته ی زندگی سیاه و سفید است.
▪ اندیشه خوانی نکنید و صرفا بر اساس تصورات و یا پیشداوری خود تصمیم نگیرید!
▪ خودتان برای زندگی تصمیم بگیرید و نگذارید به خاطر توجه بیش از حد به
نظرات دیگران در تصمیمگیری دچار تزلزل شوید با استمداد از عقل و منطق و یا
با مشورت با فرد متخصص امر، تصمیم قاطع بگیرید.
▪ در بدو ورود به زندگی زناشویی، اصل مسلمی باید در نظر داشته باشید که
سرنوشت خوب و بد زندگی منوط و مشروط به سوء یا حسن اداره ی شماست.
▪ در تصمیمگیریها جای اشتراک برای همسر باقی بگذارید.
▪ همسر خود را نیز حتیالامکان در سرگرمیهای خود شریک کنید.
▪ از همسر خود برداشتهای صحیح داشته باشید، به او برچسب غلط و ناپسند نزنید.
▪ اگر همسر شما (خانم) دارای تالمات و ناراحتی خاصی است ، خود را خونسرد و
بیاعتنا جلوه ندهید ، بلکه با او همدردی و دلجویی کنید و یا اگر همسرتان
(مرد) در خود فرو رفته است ضمن حمایت وی، رفتارش را تحمل کنید، و به او
فرصت دهید تا مشکلاتش را حل کند.
▪ تفریح و سرگرمی را از زندگی حذف نکنید . وقتی را به تفریجات خانوادگی اختصاص دهید.
▪ خودتان را فراموش نکنید.
▪ در انتقاد کردن از همسر با ظرافت برخورد کنید. سعی کنید اول صفات خوب وی
را بر شمارید و سپس انتقادهای خود را در قالب پیشنهاد و به طرز سوالی مطرح
نمائید.
▪ خوبیها و صفات خوب همسر را همیشه در نظر داشته باشید و وی را به خاطر خصوصیات و ویژگیهای خوب و انسانیاش تمجید نمائید.
▪ نقاط ضعف همسر را پررنگ نکنید با برخوردهای مناسب میتوانید این نقاط ضعف را رفع کنید.
▪ سعی کنید همسرتان را همانگونه که هست بپذیرید.
▪ از اضطرابهای درونی خود بکاهید تا افکار غیرمنطقی بر شما غالب نشود.
▪ تا آنجا که میتوانید نگذارید افسردگی و ناراحتی بر شما غلبه کند زیرا
تاثیرش به همسرتان صد چندان خواهد بود. بدو ورود همسر اخبار بد را به او
ندهید.
▪ در نظر داشته باشید که مسائل ظاهرا بیارزش و کوچک، میتواند مشکلات عمیق
و جدی به وجود آورند. بنابراین از حسادتهای جزئی، از خود خواهیهای جزیی،
از تحریکات و اوقات تلخیها خودداری کنید.
▪ با طعنه و کنایه صحبت نکنید و از شوخی بهعنوان سلاحی برای رها کردن تیرهای دشمنی استفاده نکنید.
▪ همسرتان نیز خانواده، آشنایان و دوستانی دارد با آنها معاشرت کنید، رفت و
آمد با آنها در تسهیل زندگی شما موثر است. ما به دوستان خوب، محتاجیم.
▪ در اداره ی خانه، در کار همسرتان مداخله نکنید. هیچچیز بیش از این او را ناراحت نخواهد کرد. یار شاطر باشید، نه بار خاطر.
▪ مادر زن یا مادر شوهر را یک مشکل در زندگی زناشویی به حساب نیاورید.
▪ اگر فرزند و یا فرزندانی دارید، مادرشان را در پیش چشم آنها خوار نکنید و ارزش و قدر پدر را نیز در نظر فرزندان کاهش ندهید.
▪ همسرتان را از کم و کیف و چگونگی کار و شغل خود بیخبر نگذارید، چه بسا
در مواردی بتواند مشکلی را که حلش در نظر شما دشوار است ، آسان کند و آن را
رفع یا راهنمایی نماید.
▪ محیط خانه را تمیز نگه دارید، و به نوع پوشش و نظافت و آراستگی خود نیز
توجه داشته باشید. امام صادق (ع) میفرماید: «همانا خدا زیباست و زیبایی را
دوست دارد