فرآیندهای فیزیولوژیکی و روانشناختی بدن انسان به حدی به
یکدیگر وابسته هستند که یکی را بدون دیگری نمیتوان در نظر گرفت. بدن و ذهن
انسان را بعنوان ارگانیسم انسانی نمیتوان از هم جدا و تفکیک کرد، این دو
یک عنصر با دو بعد هستند و این موضوعی است که ارگانیسم انسان را بینهایت
از نظر ساختار و عملکرد پیچیده میکند. افراد نه تنها در ظواهر و ظرفیتهای
جسمانی بلکه در هوش، علایق، تفریحات، رغبتها، تضادها و تواناییهای روانی و
جسمانی از یکدیگر متفاوت میباشند که نشان میدهد آناتومی ارگانیسم انسان
هم در ساختار و هم در معنی فوق العاده پیچیده است.دوسا – هو(Dohsa-hou)
یک روش توانبخشی روانشناختی ژاپنی است که ابتدا جهت بهبود مشکلات حرکتی
کودکان دچار فلج مغزی توسط پروفسور گوساکو ناروسه در دانشگاه کیوشو ژاپن
در سال ۱۹۶۶، مطرح شد که بعدا برای کلیه اختلالات سایکوسوماتیک و ارتقاء
سلامت جسمی و روانی انسانها بکار برده شد. دیدگاه او براین اساس قرار داشت
که اگرچه ناتوانی های مربوط به فلج مغزی در اثر اختلالات فیزیولوژیکی
بوده ولی فعالیتهای روانشناختی نیز برآن اثر دارد. در سال ۱۹۷۶ انجمن
روانشناسی توانبخشی ژاپن (Japanese Association of Rehabilitation
Psychology) در دانشگاه کیوشو تشکیل شد.
در زبان ژاپنی دوسا به معنای یک فرایند کلی و هالیستیک است که شامل
فعالیتهای روانی–داخلی حرکات بدنی می شود، و هو به معنی روش و متد است.
وقتی که ما اراده میکنیم قسمتی از بدنمان را حرکت دهیم، تلاش می کنیم که
حرکت را طبق اراده خود درک کنیم. چنانچه این تلاش متناسب با حرکت باشد،
حرکت ارائه شده میتواند به فعل درآید. روش دوسا براساس این نظریه بنا نهاده
شد. فرآیند
اصول حرکت از دیدگاه دوسا :
روش دوسا را میتوان به دو بخش تقسیم نمود. بخش روان شناختی ( شامل اراده و
تلاش) و بخش فیزیولوژیکی (شامل وضعیت بدنی و حرکتی). این فرآیند به عنوان
فرآیند اراده، تلاش، حرکت طرح ریزی شده است.
هنگامی که می خواهیم قسمتی از بدنمان را حرکت بدهیم . تلاش می کنیم که حرکت
را طبق اراده خود درک کنیم . چنانچه این تلاش متناسب حرکت باشد حرکات
مورد نظر به وقوع می پیوندند . در جریان تلاش هدفمند ، تراپیست قادر است
ذهن مراجعه کننده را فعال نموده و فعالیت خود (self) او را از طریق تجربه
هدفمند دوسا تسهیل نماید . دوسا 1377
سیستم کنترل رفتار بشر بر اساس پردازش اطلاعات است. ابتدا اراده عمل حرکتی
به وسیله تحریک حسی ،اما بوسیله نیازهای خودش رخ می دهد . اراده ممکن است
از یک تصور هدف (Goal-Image) از یک حرکت بدنی با یک فرایند از حرکت بدنی
و طرح اجرای هدف تشکیل بشود . تلاش واقعی (Actualize) و اراده برای حرکت
واقعی بدن ضروری است .در نتیجه چنین تلاش مناسبی حرکت بدنی بدنبال یک تصور
هدف اساسی و حسهای بینایی حرکت و غیره ظاهر می شود . در نتیجه چنین
(Collation) و گاهی اوقات قدم به قدم ادامه دارد تا اینکه حرکت بدنی مطابق
اراده اولیه اجرا می شود. در فرایند تلاش هدفگرای مراجعه کننده آموزش
دهنده قادر است ذهن مراجعه کننده را فعال کند و فعالیتش را در سرتاسر
تجربه هدفگرای دوسا تسهیل می کند. ناروسه (۱۹۶۷).