اعتیاد
یک بیماری قابل درمان است، اما در درمان این بیماری آگاهی و شناخت بیمار و
خانواده نسبت به ویژگیهای و خصوصیات اعتیاد و درمانش لازم و ضروری . لازم
است هم بیمار و هم خانواده اش بدانند که این بیماری مزمن است و بهبودی
نیازمند صبر و بردباری آنها می باشد .
معنای بهبودی و توضیح آن از دیدگاه های افراد مختلف ، متفاوت است. بعضی
بهبودی را به معنی قطع مصرف مصرف موادمخدر غیر قانونی و پرهیز طولانی مدت
می دانند ؛ عده ای دیگر آن را به معنی تغییر رفتار بیمار و تبدیل اخلاق و
روحیات او به وضعیت دوره قبل از مصرف تلقی می کنند؛ بعضی حتی توقع دارند
رفتار بیمار آنان از قبل از سوء مصرف هم، بهتر باشد و ایده ال گردد ،
تعدادی از خانواد هها نیز با وجود اینکه رفتارکنونی فرد بیمار را دوست
ندارند و نمی پسندند، ولی معمولاً یک تعریف درست و دقیق از رفتار اید ه
ال هم در ذهن ندارند و گاه رویا پردازی هم می کنند و دچار تعارض می شوند.
بسیاری از خانواده ها فرزند در حال بهبودی خود را با افراد دیگر خانواده
که هرگز مصرف مواد نداشته اند و افرادی کاملا متعادل و منظم هستند مقایسه
کرده ؛و هر روز افسرده تر می شوند و از اینکه روند درمان کٌند است و
بیمار به ایده ال های خانواده نمی رسد ، آشفته و ناراضی می شوند و این
افکار و احساسات منفی را به شکل تحقیر و سرکوفت به بیمارشان منتقل می
نمایند.
بعضی از خانواده ها رفتار طبیعی را نمی
شناسند و هرگز فرد بیمار را به صورت متعادل ندیده اند به شکلی برایشان نا
آشنا و غریب است و نمی دانند چه می خواهند اینان نیز با خواسته های
متعارض خود بیمار را آشفته و خسته کرده و خودشان هم سرخورده می گردند .
از نظر علمی، بهبودی فرایندی است که از زمانی که فرد مصرف کننده این
واقعیت را می پذیرد که سالم ماندن او با ادامه مصرف و ادامه وضع کنونی
امکان پذیر نیست شروع می گردد و با ادامه پرهیز وسعت و عمق پیدا می کند و
تمام جنبه های زندگی فرد را در بر می گیرد .
داشتن انتظارات واقعی از بیمار و درمان سبب تسریع روند درمان و دلگرم شدن
فرد بیمار به تداوم مسیر می گردد و خانواده نیز آرامش یافته و در این راه
به بیمارش کمک می نماید . گذر زمان تغییراتی در خود فرد و روابط بین فرد ی
اش ایجاد می کند و بیمار به تدریج به وضعیت ایده ال بهبودی و زندگی عادی
و سالم نزدیک گشته، عملکردهایش در تمامی حوزه ها افزایش می یابد.
انتظارات غیر طبیعی و بسیار کمال گرایانه مخصوصا در اوائل بهبودی که
تمرکز روی قطع مصرف و بالا بردن انگیزه در بیمار می باشد باعث بازگشت و
عود بیماران می گردد . هماهنگ شدن خانواده با درمانگر و ارزیابی واقع
بینانه نسبت به روند بهبودی باعث افزایش انگیزه می گردد و بدین شکل
تاثیرات مثبتی در تسریع روند درمان خواهد گذاشت .
برای
درمان اعتیاد یک زمان مشخص وجود ندارد .پیشینه اعتیاد ، میزان مصرف،
ویژگیهای شخصیتی و خانوادگی ، نوع ماده مصرفی ، بیماریهای همراه با اعتیاد ،
میزان حمایت، استفاده از درمانهای داروئی و غیر داروئی و عوامل دیگری در
طول مدت بهبودی تاثیر گذار هستند و البته گاهی حتی بیمار برای درمان روش
مناسب را انتخاب نمی نماید که این موضوع نیز باعث به تاخیر افتادن بهبودی
می شود .
موضوع مسلم اینکه بیماری اعتیاد بسیار پیچیده است و درمان آن نیز گاه
پیچیده و بسیار سخت می نماید و مسلم تر اینکه حمایت خانواده و پذیرش فرد
بهترین تسریع کننده روند بهبودی می تواند باشد .