نشانه های یک خانواده خوشبخت

وَ مِن ءَاَیتِهِ أَن خَلَقَ لَکُم مِّن أَنفُسِکُم أَزوَجَاَ لّـِتـَسکُنُوا إِلَیهَا وَ جَعَلَ بَینَکُم مَّوَدَّةَ وَ رَحمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَأَیتٍِِِِ لِّقَومٍ َیتَفَکَّرُونَ

و از نشانه‌های او (خدا) این است که از [نوع] خودتان همسرانی برای شما آفرید تا بدان‌ها آرام گیرید، و میانتان دوستی و رحمت نهاد. آری، در این (نعمت) برای مردمی که می‌اندیشند، قطعاً نشانه‌هایی است. (سورة روم، آیه ۲۱)

طبیعی‌ترین شکل خانواده، این است که هیچ عاملی جز مرگ نتواند پیوند زناشویی را بگسلد و میان زن و شوهر جدایی بیافکند. کوشش مصلحان جامعه - مخصوصاً پیامبران خدا - این بوده است که نظام خانواده، یک نظام مستحکم و پایدار باشد و هیچ عاملی نتواند این کانون سعادت را متلاشی گرداند. به هر حال، خانوادة خوشبخت نشانه‌هایی دارد که در اینجا به چند نمونة آن اشاره می‌شود. امید است که خانوادة شما نیز برخوردار از این نشانه‌ها باشد.

۱. در بین اعضای خانواده جملة "به من چه!" یا "به تو چه!" ردوبدل نمی‌شود، چرا که اعضاء به گفتگو و مشورت منطقی اعتقاد دارند و احساس مسئولیت می‌کنند.
۲. افراد به یکدیگر اعتماد دارند و از این اعتماد سوءاستفاده نمی‌کنند و اعتماد را یکی از پایدارترین ویژگی ازدواج مؤفق و خانواده مؤفق می‌دانند.
۳. تا جایی که امکان دارد با هم هستند و در مهمانی‌ها یا کارهای مربوط به خانواده تنها نمی‌روند. هم‌دلی، هم‌کاری، هم‌فکری، هماهنگی را بقای خانوادة خوشبخت می‌دانند.
۴. با هم اتحاد دارند و در مسائل مختلف، با گفتگو و مشورت به تفاهم می‌رسند و سعی می‌کنند اگر سوء تفاهم به وجود آمد، آن را در درون خود بدون این که کسی در خارج از خانواده بفهمد حل کنند.
۵. به سلیقه‌ها و عقاید یکدیگر آگاه بوده و به آن احترام گذاشته و عمل می‌کنند.
۶. نسبت به هم شرم مسموم ندارند. یعنی خواسته‌های طبیعی خودشان را بدون نگرانی یا خشونت ابراز می‌کنند.
۷. به حریم یکدیگر احترام گذاشته و از حدود مشخص شدة خود فراتر نمی‌روند.
۸. نگران سلامت روانی و جسمانی یکدیگر بوده و از هم مراقبت می‌کنند. اگر چنان‌چه مشکلی به‌وجود آید، سعی وافر در حلّ مشکل را دارند.
۹. در بیشتر اوقات لحظات خوشی را که با یکدیگر بوده‌اند مرور می‌کنند؛ دنبال خاطرات تلخ نیستند، دوست دارند همیشه در خوشی، شادی و نشاط زندگی کنند.
۱۰. برای فامیل‌ها و همسایه‌های خود اهمیت قائل‌اند و پذیرای فامیل یکدیگر هستند.
۱۱. از امور مالی یکدیگر خبر دارند و چیزی را از یکدیگر پنهان نمی‌کنند. صرفه‌جویی و پس‌انداز کردن جزء برنامه‌های اقتصادی خانواده‌های خوشبخت است.
۱۲. برای رشد یکدیگر تلاش کرده و زمینة پیشرفت خانواده را فراهم می‌کنند.
۱۳. افراد به هم افقی نگاه می‌کنند، نه عمودی. یعنی هیچ‌کس خود را برتر از دیگری و در مقام قدرت نمی‌بیند. دیکتاتوری، زور و قدرت‌طلبی حاکم نیست.
۱۴. همة اعضاء احساس برنده بودن، مؤفق بودن، امید داشتن می‌کنند و خودشان را در زندگی برنده می‌دانند.
۱۵. در کنار هم احساس امنیت و آرامش می‌کنند. نه ترس و اضطراب یا تنش و درگیری.
۱۶. علاقه، عشق، محبت، صفا و یکدلی خود را هم در رفتار و هم در گفتار به یکدیگر ابراز می‌کنند.
۱۷. از یکدیگر انتظار بیجا و توقع نامناسب ندارند.
۱۸. اگر مشکلی پیش بیاید به راه‌حل فکر می‌کنند و به دنبال مقصر و گناهکار نمی‌گردند. دست به علّت‌یابی و ریشه‌یابی آن مشکل می‌زنند و راه‌حلّ منطقی ارائه می‌دهند.
۱۹. هر یک از طرفین پیوسته به فکر خوشحال نمودن و راضی نگه داشتن یکدیگر هستند.
۲۰. زن و شوهر به خاطر همدیگر زندگی می‌کنند: اوّل خود، بعد دیگران. زندگی آنها به خاطر بچه‌ها یا ترس از طلاق و حرف مردم نیست.
۲۱. زن و مرد می‌توانند هر روز به دنیای اختصاصی یکدیگر نزدیک‌تر شوند، کار به مسائل خصوصی و زندگی دیگران ندارند.
۲۲. با درخواست‌های یکدیگر برخوردهای مثبت و منطقی دارند.
۲۳. زن و مرد در کنار یکدیگر هستند، نه رودررو و رقیب یکدیگر. رفیق هم هستند و واکنش منفی از خود نشان نمی‌دهند.

۲۴. خانواده‌های خوشبخت تلاش دارند که بچه‌های خوب و خوشبختی نیز به جامعه تحویل دهند.
به امید آن‌که همة خانواده‌ها طعم شیرین خوشبختی در کنار یکدیگر را بچشند...