مرز باریک میان مدیریت و زورگویی در مردان

سئوال: شوهرم معتقد است که مرد از زن برتر است، برای همین به من زور می گوید و از من انتظار دارد مطیع محض او باشم اما پذیرش این مسئله برایم سخت است لطفا بفرمایید آیا عقاید او درست است. من باید چگونه رفتار کنم؟




در پاسخ به شما خواهر گران قدر تمایل دارم صحبت هایم را در دو بخش ارائه دهم. در بخش اول، درباره احکام دین و اموری که مربوط به دین می شود سه نکته را یادآوری می کنم و آن هم این است که اولا باور کنیم احکام دینی و آنچه که خداوند به عنوان دستورهای دینی وضع کرده، منطبق با فطرت ما انسان هاست. اگر جایی ما گمان می کنیم به خاطر این احکام مشقتی متوجه ماست باید بدانیم که آن سختی باعث کمال ما می شود. مثل طلا که وقتی در آتش قرار می گیرد ناخالصی هایش از بین می رود و به فلزی خالص و گرانبها تبدیل می شود. پس اول باور کنیم اگر چیزی در دین دستور داده شده به نفع ما و منطبق با فطرت ماست هر چند با هوای نفس و برخی از خواسته های ما منطبق نباشد.

دین باید یکجا دیده شود
نکته دوم اینکه وقتی می خواهیم درباره دستورات دینی تحقیق و قضاوت کنیم باید یک تحقیق و قضاوت جامع داشته باشیم اگر ما یک آیه و یک حدیث را بگیریم و بقیه دین را فراموش کنیم و نادیده بگیریم حتما به مشکل بر می خوریم. دین اسلام یک دین جامع و یکپارچه است که نمی شود تکه تکه از آن استفاده کرد. دین باید یکجا دیده شود. فقهای ما نیز همین کار را می کنند. کل ابواب فقه، احادیث و روایات را می بینند تا بتوانند یک حکم فقهی را که نتیجه یک تفکر جامع است ارائه بدهند. مثلا شما در یک آیه از قرآن می بینید که این عبارت است: «فضربو هن» ظاهر این آیه، این است که اگر خانم هایتان حرف گوش نکردند و نیاز به تنبیه داشتند آنها را کتک بزنید. اگر کسی فقط به همین بخش از قرآن توجه کند و قبل و بعدش را فراموش کند و نبیند حتما به اشتباه و انحراف کشیده می شود درحالی که ما می بینیم پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد(ص) هرگز در عمر مبارکشان حتی کوچک ترین توهینی به اهل بیت شان نداشته اند چه برسد به اینکه ضرب و شتمی داشته باشند پس معلوم می شود «فضربوهن» باید در کنار آیات و روایات دیگر تفسیر شود.

آقایان بخوانند
نکته سوم اینکه پیاده سازی و اجرای احکام دینی به یک لطافت و ظرافت نیاز دارد. به عنوان مثال شما می بینید در آیات و روایات سفارش جدی به نماز شده است اما از آن طرف هم داریم که این نماز نباید عاملی برای آزار و اذیت دیگران باشد به طوری که به ما گفته اند در مسیر رفت و آمد مردم نماز نخوانید و مردم را به زحمت نیندازید ولی گاهی به خصوص در اماکن مذهبی می بینیم بعضی افراد حواسشان به این نکته نیست و آن ظرافت و لطافت دین را رعایت نمی کنند و باعث زحمت دیگران می شوند. حالا بعد از این مقدمه، می خواهم چند نکته بگویم آن هم اول خطاب به شوهر شما و همه مردانی که مانند وی فکر می کنند: هرچند ما به عنوان یک مرد، فرمانده و مدیر خانه مان هستیم و خداوند فرموده است:« الرجال قوامون علی النساء » و درست است که در دین ما ودر رساله های ما این گونه بیان شده است که زن بدون اجازه شوهر حتی از خانه نمی تواند بیرون برود اما یادمان باشد که حضرت رسول(ص)، حضرت علی(ع) و همه بزرگان ما نکات دیگری هم به ما فرموده اند. مثلا به ما آموخته اند که زن امانتی است در دست شوهر و ما باید امانت دار خوبی باشیم.

به ما توصیه کرده اند که زن ریحانه است؛ گلی خوش بو است قهرمان نیست که از او تکالیف سخت بخواهیم. به ما گفته اند که اگر مردی بخواهد با ثواب زیاد از دنیا برود باید نسبت به همسرش و حتی بداخلاقی های او تحمل داشته باشد.
به ما گفته اند کسی که برای زن و بچه اش زحمت می کشد تا زندگی آنها را به سروسامان برساند مانند کسی است که در راه خدا مجاهده می کند. پس همان طور که در ابتدا اشاره شد باید به دین نگاهی جامع داشته باشیم، فقط به این احکام توجه نکنیم که زن بدون اجازه شوهر نمی تواند نذر کند، نمی تواند از خانه بیرون برود، بلکه دیگر احکام دین را هم مد نظر داشته باشیم. نکته دیگری که در مقدمه هم اشاره شد، این است که با ظرافت رفتار کنید. اگر این ظرافت و لطافت نباشد، این جامع نگری ها نباشد این مرد در زندگی مشترک با همسرش دچار مشکل می شود کما این که همسرش الان احساس بدی پیدا کرده است.

قابل توجه خانم ها
از آن طرف هم به شما خواهر ارجمند می خواهم بگویم اینکه قرآن از شما خانم ها انتظار دارد که از شوهرتان اطاعت محض بکنید این منطبق بر فطرت شماست. یک خانم وقتی به کمال می رسد که بتواند از شوهر اطاعت داشته باشد و ویژگی ها و روحیه زنانه اش با اطاعت پذیری از شوهر به کمال می رسد؛ بنابراین باور کنیم که دین منطبق بر فطرت ما کار می کند. اگر شما به عنوان یک خانم این مسئله را بپذیرید به یک آرامش روان و تعالی روح می رسید.
توصیه من به شما خواهر گران قدر این است که احکام دین را بیاموزید و باور کنید که فطرتتان با رعایت این احکام به کمال می رسد. البته خواهش می کنم به این نکته هم توجه کنید که وارد لجبازی نشوید. اگر شوهرتان آن ظرافت و لطافت را در اجرای احکام دین ندارد شما اشتباه او را با اشتباه جواب ندهید. امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند: « لجبازی عقل و اندیشه را دور می کند. » اگر تصور شما این باشد که چون شوهرم خوب رفتار نمی کند پس من هم صحبت های او را نمی پذیرم و لجبازی می کنم نتیجه چیزی به جز خراب تر شدن زندگی تان نخواهد بود.
شما اگر بتوانید ظریف و لطیف عمل بکنید، اعتماد شوهر را به دست بیاورید و اقتدار را به او هدیه کنید به مرور زمان وی به یک آرامش روانی می رسد و کم کم تغییر می کند. معمولا اختلاف هایی از این نوع بیشتر برای زن و شوهرهای جوان به وجود می آید که تازه وارد زندگی مشترک شده اند و این جنگ های قدرت و رده بندی و سلسله مراتب بینشان اتفاق می افتد و معمولا طرف مقابل هم با لجبازی کار را خراب تر می کند اگر بتوانید ظریف و لطیف عمل کنید بعد از یک مدت این مسئله به آرامش ختم می شود. گاهی هم نیاز است از بزرگ ترها و از متخصص و مشاور کمک بگیرید.

پاسخ از : حجت الاسلام والمسلمین دکتر مهدی هادی/خراسان