کودکی که به دور از
هیاهوی اجتماع تربیت شود در آینده نمیتواند از پس مشکلات و موانع در
جامعه برآید.آشنا نکردن فرزندان از همان سنین کودکی و نوجوانی با مسائل
اجتماعی، ناآشنایی آنها از ناهنجاریها را به دنبال دارد و زمانی که در
برابر وسوسههای مختلف قرار میگیرند، متأسفانه راه آسانتر که همان راه
خطا است را انتخاب میکنند. یکی
از بزرگترین خطراتی که فرزندان ما را تهدید میکند، اعتیاد به انواع مواد
مخدر بهویژه روانگردانها است که بزرگترین آسیب اجتماعی بوده و باندهای
تهیه و توزیع مواد مخدر برای فروش بیشتر و داشتن مشتریهای دائمی، سعی در
معتاد کردن نوجوانان و جوانان دارند. به
عقیده کارشناسان اگر جوانی به دنبال لذتهای سرگرمکننده و بدون
مهارتهای زندگی باشد، با وجود آگاهیهای نسبی از عواقب مصرف
روانگردانها، اقدام به مصرف آنها میکند و به این ترتیب نخستین گام را
در ورود به عرصه مصرفکنندگان مواد مخدر بر میدارد و کسانی که توانایی
مدیریت مسائل و مشکلات زندگیشان را ندارند، آسیبپذیرترین گروه در برابر
مصرف مواد مخدر هستند. از
این رو آموزش مهارتهای زندگی به کودکان، نوجوانان و جوانان الزامی است
زیرا موجب عزت نفس و فائق آمدن آنها بر مسائل پیش رویشان از جمله آسیب
اعتیاد میشود. در نظرگرفتن مجازاتهای سنگین برای قاچاقچیان مواد مخدر،
شاید بتواند مانع افزایش آمار قاچاق مواد مخدر شود، اما در جلوگیری از
گرایش به مصرف مخدرها، چندان ابزار تاثیرگذاری نیست. پس
با توجه به سرعت تغییر الگوی مصرف از مواد مخدر سنتی به مخدرهای صنعتی و
افزایش آمار گرایش نوجوانان و جوانان و بهویژه دختران و زنان جوامع به
روانگردانها، باید تا دیرتر نشده، به فکر راه چاره بود.باید
با آگاه کردن جامعه از مضرات اعتیاد، بهبود وضع فرهنگی، جایگزینی
فعالیتهای ورزشی و آموزشی، برای افراد در معرض خطر و مهمتر از همه آموزش
مهارتهای زندگی به آیندگان کشور، مبارزه قاطع و فراگیر با قاچاقچیان و
توزیعکنندگان موادمخدر، هر چه سریعترآسیبهای بیشمار گرایش به مخدرها،
بهویژه صنعتی را مهار کرد.