ادامه یک زندگی موفق برای همه مردم به واسطه آموزش مثبت فراهم خواهد شد.
زیرا هر لحظه از زندگی ، مستلزم یک رفتار خاص می باشد که بدون پیشرفت غیر
ممکن است . دراین خصوص نقش والدین در آموزش کودکان به ویژه درابتدای زندگی
اهمیت حیاتی دارد . کودکان باید به منظور نشان دادن اعمال خوبی که پیش از
این آنها را بروز نمی دادند ،رفتار خود را اصلاح کرده واعمال بحث برانگیز
خود را تغییر دهند . این ساخت و تغییر رفتار می تواند در طی فرایند
آموزش ، به وسیله ی کمک والدین ، مربیان و جامعه صورت پذیرد . والدین ،
به ویژه مادران که زمان بیش تری را با کودک می گذرانند ، باید همه ی سعی
خود را برای آموزش روش ها ومفاهیم جدید ، به منظور تغییراتی برای بهبود
رفتار و زندگی کودکانشان به کار برند . برای رسیدن به این هدف ، باید
نظرات وراه های جدید به کودکان ارائه شود که به وسیله ی آموزش و کاربردشان
در آنها می توان رفتاری مثبت به وجود آورد . همچنین آنها باید اطلاعات
کافی داشته باشند تا کودکان را برای یادگیری تحریک و علاقمند سازند . به
طور اساسی یادگیری اساس زندگی فرد را تشکیل می دهد.
در این رابطه، توجه خانوادههابه نکات کلیدی زیر، از اهمیت ویژهای برخوردار است: 1.
والدین برای کودکان خود سرمشق به شمار میروند و این سرمشقها تعیین
میکند که کودکان به چه چیزهائی اهمیت میدهند. بررسیها نشان میدهند
کودکان زمانی در مدرسه عملکرد خوبی دارند که والدین آنها ملاکهای تحصیلی
واقعبینانهای را برایشان تعیین کرده باشند. یعنی از همان ابتدای ورود به
مدرسه والدین الگوی رفتاری جدیت را از خود بروز دهند و این ویژگی را تا
پایان دوره تحصیل فرزند خود حفظ نمایند. لازم است به والدین یادآوری شود که
تنوع فعالیتها در زمینههای اجتماعی، آموزشی و تفریحی برای کودکان مفید
است و کار مدرسه نباید لزوماً جایگزین این فعالیتها شود ولی در این رابطه
والدین میبایست برنامه منظمی را برای خود و فرزندانش در قالب برنامه
هفتگی طراحی کنند.
2. کودکان از
رابطهای بیشترین بهره را میبرند که از لحاظ کلامی غنی و از نظر عاطفی
حمایتگرانه باشد. معمولاً هر چه کودکان بزرگتر میشوند مدت زمانی که
با والدین گفت و گو میکنند کاهش مییابد. برنامههای روزمره مانند صرف
شام همراه با آرامش میتواند فرصت مناسبی برای گفت و گو اعضاء خانواده
باشد. وابستگی عاطفی پایدار و منسجم میان والدین و فرزندان که با ابراز
محبت جلوه میکند به مناسبات کودک با محیط خارج استحکام بیشتری میبخشد و
باعث ایجاد نگرشهای مثبت در مدرسه و در امر یادگیری میشود. والدین بهتر
است شنوندگان خوبی باشند و گفت و گوی ناچیز روزمره را به مکالمهای غنی
میان افراد خانواده مبدل سازند. خانوادههای پر مشغله ممکن است عادت گفت و
گو را از دست بدهند. میتوان از والدین خواست که هر روز حداقل دقایقی را
به گفت و گوی خصوصی با فرزند خود اختصاص دهند و بدون حضور دیگر اعضاء
خانواده یا روشن بودن تلویزیون به دقت به حرفهای فرزند خود گوش کنند.
باید به آنها نشان داد که این لحظات ارزشمند و گرانبها است.