مهربانی با فرزندان

خانواده بر پایه ارتباطات صمیمانه استوار است، در واقع دسترسی به خانواده استوار و شاد در صورتی امکان‌پذیر است که روابطی دوستانه همراه با عشق و احساسات صمیمانه وجود داشته باشد. ارتباطات خانوادگی مناسب، بر پایه عشق دوطرفه، روابط صمیمانه افراد خانواده با یکدیگر و شریک یکدیگر بودن در غم‌ها و شادی‌ها (از لحاظ احساسی و مالی) می‌باشد. خانواده‌ای که فاقد اینگونه ارتباطات محکم و مناسب باشد، در واقع بویی از وفاداری، امنیت و صمیمیت نبرده است و با شکست روبه‌رو خواهد بود. خانواده‌ای با ارتباطات دوستانه واقعی، به طور اتفاقی شکل نمی‌گیرد، بلکه به وسیله نگرش‌ها و رفتارهای افراد خانواده در قبال یکدیگر شکل گرفته و پرورش می‌یابد. روند ایجاد و گسترش صمیمیت و احساسات گرم در خانواده بر این اساس که افراد خانواده با یکدیگر صحبت کنند، حرف‌های یکدیگر را بشنوند، ارتباط نزدیک با هم برقرار کند و بازی و سرگرمی‌های مفید داشته باشند.

خانواده‌ای که وقت کافی صرف اینگونه فعالیت‌ها نکند، به احتمال زیاد در ایجاد احساسات واقعی و نیازهای عاطفی تک تک افراد خانواده دچار مشکل خواهد شد و نمی‌تواند این نیازها را در چنین موقعیتی تامین نماید. خانواده‌های خوشحال با ارتباطات سازنده و نزدیک، متوجه فراغت از کار و دیگر مسئولیت‌ها در زندگی گردیده‌اند. در یک خانواده صمیمی، اعضای خانواده هم از تغذیه فیزیکی و روانی و هم سرگرمی و شوخی برخوردار هستند.

برای ایجاد صمیمیت در خانواده وقت و زمانی را صرف کنید. یکی از مهم‌ترین گام‌ها در راه کاهش فشار روحی و افزایش شادی و نشاط در منزل، در نظر گرفتن فرصتی برای کارهای خانوادگی و به خصوص برای فرزندان است. زمان، سرمایه‌ای باارزش است و اولین اقدام برای ایجاد خانواده‌هایی هم‌بسته و استوار این است که افراد برای یکدیگر و فرزندان خود وقتی را در بگیرند. اما بسیار دیده می‌شود که خانواده‌ها در انجام این عمل ساده، ولی مهم ناکام می‌مانند و نمی‌توانند وقت و زمان مفیدی را صرف استراحت و فعالیت‌های خانوادگی شادی‌آور نمایند؛ به ویژه این ناتوانی در خانواده‌هایی بروز می‌کند که تحت فشارهای روحی و نیازهای جدی مالی قرار دارند. هر خانواده نیازمند این عادت است که زمانی را صرف تفریح و بازی بنماید، بدون این که در این لحظات شادی‌بخش احساس گناه نماید.

وقتی خنده به خانواده‌تان و به ویژه در بین فرزندانتان راه پیدا کند، همه شما خوشحال‌تر و پرشورتر می‌شوید و خاطراتی به‌یادماندنی می‌سازید. شادی، محیط خانواده را گرم و صمیمی می‌کند.

فقدان شادی و روابط غیردوستانه با اعضای خانواده، محیط را سرد و بی‌روح و فرزندان را افسرده و پرخاشگر می‌سازد. بنابراین با اعضای خانواده خود رفتار خوبی با آنان داشته باشید. توجه به اعضای خانواده و شاد بودن با آنان، از مهم‌ترین هنرهای شادزیستن است.
فراموش نشود که شادی تنها محصول فرعی از نحوه برخورد شما با دیگران است. شوخی و خنده باعث می‌شود که فرد در موقع ناامیدی و مشکلات زندگی، جایگاه واقعی خود را حفظ کند و از پا نیافتد. در واقع شوخی موجب می‌شود که عدم توافق و برخوردهای متضاد از بین برود و باعث کاهش عصبانیت در موقعیت‌های پرتشنج می‌گردد.

لبخند در برابر انتقادهای اعضای خانواده، مشکلات را حل کرده و دوستی و همدلی را بسیار افزایش می‌یابد. لطیفه‌ها، به شرطی که توهین‌آمیز و زشت نباشد، بسیار خوبند. فراموش نکنید، که انجام این کارها شما را در فعال کردن اثر درمانی خنده در زندگی خانوادگی‌تان، یاری خواهد کرد.

توصیه‌های مهم:
* در برخورد با افراد خانواده و به‌خصوص فرزند خود رفتاری پرمهر داشته باشید. یعنی جوری با دیگران رفتار کنید که آنها نیز متقابلا با شما به همان مقدار آرام و با احترام برخورد کنند تا بتوانید محیط خوب و دلنشینی را برای خود و خانواده به ارمغان آورید.

* تمام مدت کوشش کنید، با اعضای خانواده خود صحبت‌های شیرین و آرام داشته باشد تا محیط خانوادگی آرام و مطلوبی داشته باشید و بدانید که هر چقدر صحبت از مسائل مثبت و شیرین کنید، کانون خانواده هم گرمتر می‌شود و امید افراد خانواده برای فردایی دیگر بیشتر می‌شود. هیچگاه در محیط خانه و در بین افراد خانواده از حرف‌های ناامیدکننده و یا دلسردکننده استفاده نکنید، چرا که این صحبت‌ها باعث می‌شود که انرژی منفی وارد جمع شما شود و با بی‌میلی روزگار را سپری کنید.

* چنانچه شما علاقمند هستید مورد علاقه همسر و فرزندانتان باشید، باید بنشینید و فکر کنید که چه کارهایی از شما ساخته است تا آنها را خوشحال‌تر سازد. خوب است که بدانید گاهی اوقات حتی با یک شاخه گل می‌توانید همسرتان را خوشحال کنید و یا با خرید یک لوازم التحریر کوچک و یا حتی یک اسباب بازی می‌توانید فرزند خود را شاد کنید و محیط خانواده را گرم‌تر کنید.

* هنگامی که برای مدت زیادی خانواده خود را ندیده‌اید و یک‌باره آنها را مشاهده می‌کنید، با تمام وجود احساس خود را از دیدن آنها بیان دارید. هیچگاه با بیان خستگی و مسائل اینچنینی سعی نکنید که سردی و بی‌میلی را وارد خانه کنید و همیشه با آغوشی باز پذیرایی خانواده باشید و با میل اشتیاق مسائل روزمره را برایشان توضیح دهید. اگر از سفر کاری برمی‌گردید و یا به عناوین مختلف چند روزی از خانواده دور بوده‌اید، سعی کنید جوری وانمود کنید که انگار خسته نیستید و با انرژی کامل به سمت منزل بروید. در بسیاری از مواقع تعریف کردن مسائلی که بیرون برای شما اتفاق می‌افتد، باعث می‌شود که افراد خانواده این تصور را داشته باشند که شما در هنگامی که در منزل نبوده‌اید، به فکر اینها بوده‌اید و این موضوع باعث دلگرمی بیشتر افراد خانواده می‌شود.

* با همسر و فرزندانتان به گونه‌ای رفتار کنید که پس از ترک آنها، از بودن با شما لذت برده و شادی در وجودتان باقی بماند. مطمئن باشید که خودتان هم با مشاهده این رفتار زیبا، چنین احساسی پیدا خواهید کرد. یعنی به صورتی رفتار کنید که هرگاه نبودید، واقعا دلشان برای شما تنگ بشود و خواهان دیدار دوباره شما باشند. خود شما نیز بارها مشاهده کرده‌اید که هنگامی به مهمانی یا فرزند کس دیگری می‌روید، مدام با پدر تماس می‌گیرند و پیگیر هستند که زودتر برگردد به منزل. این عملکرد مثبت و رفتار خوب یک پدر و مادر را نشان می‌دهد.

* زیباترین احساسات و علایق خود را با همسر و فرزنداتان تقسیم کنید. اجازه دهید که آنها نیز در شادی‌هایتان شریک باشند. جمله دوستت دارم شاید ظاهرا خیلی کوتاه باشد، در عمل خود دنیایی از مفهوم است و باعث دلگرمی بسیاری می‌شود. در مواقع لزوم و مواقعی که احساس می‌کنید نیاز است، حتما این جمله را تکرار کنید و به همسر و فرزندان خود ابراز علاقه بیشتری کنید. رفتار خوب و محبت زیاد باعث دلگرمی بیشتر شده و افراد خانواده را به زندگی و روزهای آینده مشتاق‌تر می‌کند.

* تا می‌توانید در خوشبختی و شادکامی همسر و فرزندان خود تلاش کنید. درست است که صبح از منزل بیرون می‌روید و تا دیروقت در محل کار حضور دارید، ولی آگاه باشید که در بسیاری از مواقع با خلق و خوی خوب می‌توانید نتیجه کارتان را به اثبات برسانید. هیچگاه در بازگشت از محل کار به منزل بدخلقی نکنید و با مهربانی با خانواده برخورد کنید.

* با کودکان خود بازی کنید. کودکان واقعا می‌دانند چگونه بازی کنند و بخندند. پدران و مادران که شاغل هستند و بیشتر وقت خود را در محل کار سپری می‌کنند، نباید به محض برگشت به منزل فقط فکر استراحت باشند. می‌توانید بعد از ساعتی استراحت با فرزندتان بازی کنید و او را درک کنید. کودکی که مدت زیادی منتظر مانده تا شما به منزل برگردید، مسلم است که انتظار بازی و برخورد مناسب از شما دارد.

* با اعضای خانواده به پارک‌های تفریحی و تماشای فیلم‌های خنده‌دار بروید. همچنین با فرزندان خود بازی‌های خنده‌دار انجام دهید و تا جایی که می‌توانید وقتتان را با خانواده بگذرانید تا روحیه بیشتری بگیرند.

* همیشه فرزندان خود را دوست داشته و آنان را در آغوش بگیرید و ببوسید. این کار باعث محبت بیشتر فرزند نسبت به خود شما می‌شود.

* با فرزندان خود، خوب رفتار نموده و آنان را خوشحال سازید؛ چه به صورت گفتاری و حرف‌های محبت‌آمیز و یا با خرید یک کادوی کوچک.

* هرگز اجازه ندهید که غفلت از مهربانی به فرزندان خود، رابطه شما را با آنان تخریب کند و این حس اشتباه را در او به وجود آورد که دوستش ندارید.