این جملات را هرگز به فرزندتان نگویید

در اینجا شما را با ۱۰ مورد از این جملات نادرست آشنا می کنیم: گفتن بعضی حرف ها یا نظرات به کودکان تاثیرات بسیار بدی بر ذهن آنها دارد. بعضی از این صحبت ها آنقدر بد هستند که اکثر ما بد بودنشان را تشخیص می دهیم و از گفتن آنها به کودک خودداری می کنیم، مثلا جملاتی مانند “کاش هیچ وقت به دنیا نمی آمدی” یا “ما تو را نمی خواستیم”.ولی شاید جالب باشد بدانید که چیزهای دیگری هم وجود دارد که بی ضرر به نظر می رسند ولی گفتنشان کم کم کودک را دچارخودکم بینی و احساسات منفی می کند. در اینجا شما را با ۱۰ مورد از این جملات نادرست آشنا می کنیم:

۱٫بیشتر تلاش کن، تو می توانی

ممکن است احساس کنید که فرزندتان در مدرسه، در ورزش یا در مهارت های دیگر آن طور که باید و شاید از توانایی هایش استفاده نمی کند. هر گونه اظهارنظری که نارضایتی شما را نشان بدهد نه تنها او را دلسرد می کند بلکه می تواند نتیجه عکس داشته باشد. وقتی چیزی از فرزندتان می خواهید، دقیقا مشخص کنید که توقعتان چیست. مثلا بگویید “وقتی اتاقت را کاملا تمیز کردی اجازه داری کارتون تماشا کنی.”


۲٫ کمتر غذا بخور

بهتر است از هر جمله ای که ذهنیت کودک را نسبت به ظاهرو بدنش تحت تاثیر قرار می دهد بپرهیزید. مثلا نگویید “مطمئنی که باید یک کیک دیگر بخوری؟” . همین طور از به کار بردن هر صفتی خود داری کنید. مثلا نگویید فرزندتان “پرخور” یا “بهانه گیر” است. در عوض، سعی کنید به نکات مثبت اشاره کنید و به جای کلی گویی، منظور دقیقتان را بیان کنید مثلا بگویید “چه خوب که سوپ مرغ را امتحان کردی.”


۳٫ تو همیشه… تو هیچ وقت …

هرگز از کلماتی مثل “همیشه” یا “هیچ وقت” استفاده نکنید. در پس این کلمات تاثیراتی وجود دارد که می توانند تا آخر عمر با کودکتان بمانند. جمله ای مانند “تو همیشه وسائلت را گم می کنی” باعث می شود که او احساس بدی راجع به خودش پیدا کند و واقعا تبدیل به کودکی شود که همیشه وسائلش را گم می کند. به جای به کار بردن جملات منفی از فرزندتان بپرسید که چگونه می توانید به او کمک کنید تا رفتارش را تغییر دهد. مثلا بگویید “من احساس می کنم گاهی فراموش می کنی وسائلت را کجا گذاشته ای. ما چگونه می توانیم کمکت کنیم؟”


۴٫ چون من می گویم!

گفتن چنین جمله ای شما را رئیس مطلق معرفی می کند و به حس استقلال و لیاقت کودک ضربه می زند. همچنین باعث می شود کودک شما یکی از فرصتهای یادگیری را از دست بدهد. مثلا تصور کنید که بچه های شما دوست دارند به جای آمدن به خانه خاله تان به پارک بروند و بازی کنند. به آنها بگویید ” می دانم دوست دارید بازی کنید ولی خاله دوست دارد شما را ببیند و ما باید به بزرگترها احترام بگذاریم.”


۵٫ به تو گفته بودم…

تصور کنید چندین بار به پسرتان گفته اید که اگر همه بعدازظهر بازی کند وقت کافی برای امتحان ریاضی اش نخواهد داشت. و حالا پسرتان نمره اش را گرفته و شما از آن ناراضی هستید. گفتن جمله “به تو گفته بودم” باعث می شود او فکر کند همیشه حق با شما است و او همیشه اشتباه می کند.
در عوض سعی کنید به نتایج مثبت کارهای او اشاره کنید، مثلا وقتی به حرفتان گوش می کند و اتاقش را تمیز می کند بگویید ” حالا اتاقت بهتر به نظر می رسد نه؟ پس بهتر است همیشه اتاقت را تمیز کنی.”


۶٫ تو بهترینی

اگر همیشه کودکتان را تحسین کنید و به او بگویید که چقدر با هوش و زرنگ است، کم کم در مورد امتحان چیزهای تازه یا سخت تر دچار تردید خواهد شد چون می ترسد که نتواند مثل همیشه خوب و باهوش باشد. همچنین وقتی فرزند شما درگیر کاری باشد و به مشکل برخورده باشد، گفتن جمله ای مانند”اما تو خیلی زرنگ هستی” نتیجه عکس خواهد داشت، چون احساس می کند که لیاقت صفت های خوبی که به او می دهید را ندارد. بهتر است تنها به تلاش و کوشش او بها بدهید و بگویید “تو خیلی تلاش می کنی پس حتما موفق می شوی” یا “کارت عالی بود آفرین.”


۷٫ نگران نباش

اشکالی دارد اگر به کودک مضطرب و نگرانتان دلداری بدهید؟ بله، چون اگر به او بگویید که نباید نگران باشد احساس او را نادیده گرفته اید. همین طور جملاتی مثل “گریه نکن” یا “آرام باش” نتیجه ای مشابه خواهند داشت. در عوض بگویید ” می دانم نگران هستی. می توانی به من بگویی چه چیزی بیشتر از همه نگرانت کرده است؟ ”


۸٫ بهتر است با او دوست نباشی

هرگز به فرزندتان نگویید که از بعضی دوستانش خوشتان نمی آید و نباید با آنها دوست باشد. این نظر شما هر دلیلی داشته باشد، باعث می شود که توجه فرزندتان نسبت به آن شخص خاص بیشتر شود. در عوض بکوشید با او صریح و مستقیم صحبت کنید تا بتوانید مکالمه ای راحت و روشن در مورد ارزش ها و چیزهای خوب و بد با فرزندتان داشته باشید. مثلا بگویید “چه چیز آن دوست برای تو جذاب است؟ شما دونفر چه کار می کنید؟”


۹٫ این طوری نه. بگذار نشانت بدهم

تصور کنید که از فرزندتان خواسته اید کاری را انجام دهد، ولی او در انجام آن چندان موفق نبوده است. مسلما سخت است که جلوی خودتان را بگیرید و در انجام آن کار دخالت نکنید. ولی این کار اشتباه است چون فرصت یادگیری را از او می گیرد، ضمن اینکه در صورت تکرار باعث می شود که او کم کم از امتحان چیزهای تازه بترسد. سعی کنید به جای اینکه آن کار را خودتان اجام دهید، با او همکاری کنید و بگویید “مادر من به من یاد داده که چگونه حوله ها را تا بزنم. بگذار به تو نشان بدهم.”

خُر خُر و وقفه تنفسی حین خواب

خُر خُر (snoring):

خُر خُر کردن به صدای ناخوشایند حین تنفس در خواب اطلاق میگردد. خرخر کردن میتواند هر فرد و در هر گروه سنی را درگیر کند. اما خرخر در مردان و افراد چاق بیشتر بروز میکند. خرخر کردن با افزایش سن تشدید میشود. ۴۵ درصد بزرگسالان گاهی اوقات، و ۲۵ درصد بزرگسالان بطور مزمن و همیشگی خرخر میکنند.
علت ایجاد خُر خُر
خرخر زمانی روی میدهد که جریان هوای عبور کننده از مجاری دهان و بینی بطور فیزیکی با مقاومت روبرو می گردد. خرخر هنگام عمل دم و زمانی که مجاری فوقانی تنفس با فشار منفی مواجه میگردند رخ میدهد. ارتعاش زبان کوچک، کام نرم و انتهای زبان عمدتا ایجاد کننده صدای خرخر میباشند. هنگام بیداری عضلات دهان (کام نرم و زبان) و حلق بطور طبیعی راه هوایی فوقانی را باز نگه میدارند. اما این عضلات هنگام خواب اندکی شل شده و راه هوایی باریک میگردد.حال هر چه راه هوایی باریک تر و عضلات شل تر باشند جریان هوا قوی تر و به تبع آن ارتعاش بافتها و صدای خرخر افزایش خواهد یافت. همچنین خشکی بافتهای دهان و گلو در افزایش صدای خرخر موثر میباشد. جریان هوا میتواند به علل فاکتورهای زیر کاهش و یا مسدود گردد: ۱-راه هوایی مسدود شده بینی:آلرژی ها (حساسیت ها)، عفونت سینوس ها، انحراف تیغه بینی، بزرگ بودن شاخک های بینی و یا پولیپ بینی میتواند باعث خرخر گردد.
۲- عضلات ضعیف گلو و دهان:شل بودن عضلات دهان و گلو باعث فروافتادن این عضلات و انسداد مجاری هوا میگردند. افزایش سن، مصرف قرصهای خواب آور و یا آرام بخش، مصرف الکل، خواب عمیق و ازدیاد بافت چربی در گلو میتوانند باعث شل شدن بیش از حد عضلات گلو و دهان گردند.
۳- بزرگی بافتهای گلو:لوزه ها و آدنوئید بزرگ، اضافه وزن و توده های سرطانی (نادر) میتواند ایجاد خرخرکنند.
۴- زبان کوچک و کام نرم بزرگ تر و بلند تر از حد معمول: کام نرم و زبان کوچک بلند باعث کوچک و باریک شدن دهانه بینی و گلو میگردد. وقتی این ساختارها مرتعش شده و با یکدیگر برخورد میکنند راه هوایی مسدود و خرخر پدید می آید.

وقفه تنفسی حین خواب (sleep apnea):

آپنه به قطع تنفس عادی اطلاق گردیده که شخص با احساس خفگی به دفعات مکرر از خواب میپرد. این وقفه ممکن است ۱۰۰ ها بار در طی خواب تکرار شده و هر کدام از آنها نیز تا ۲ دقیقه بطول انجامد. هنگامی که سطح اکسیژن خون به علت انسداد راه هوایی کاهش می یابد، سطح دی اکسید کربن خون افزایش می یابد. همین امر باعث میگردد تا مغز شما را از خواب بیدار کند تا با برقراری مجدد تنفس از خفگی شما جلوگیری گردد. دو نوع وقفه تنفسی وجود دارد:
۱- وقفه تنفسی انسدادی(obstructive sleep apnea )(osa):شایعترین نوع وقفه تنفسی است که علت آن انسداد راه هوایی توسط بافتهای نرم و شل گلو میباشد.
۲- وقفه تنفسی مرکزی(central sleep apnea): در این حالت راه های هوایی مسدود نیست، اما مغز در ارسال پیام عصبی به عضلات تنفسی برای آغاز عمل تنفس ناتوان است. علت این امر آسیب به مغز، سکته مغزی و یا مصرف زیاد مواد مخدر نظیر هروئین و مورفین میباشند.
فاکتورهای ریسک خرخر و وقفه تنفسی در خواب:
۱-مردها.
۲-اضافه وزن و چاقی.(افراد چاق عضلات گلوی شل تری دارند)
۳-سن بیش از ۴۰ سال.
۴-سایز گردن ۱۷ اینچ یا بیشتر در مردان و ۱۶ اینچ و یا بیشتر در زنان.
۵-افراد چاق با گردن کوتاه و قطور.
۶-داشتن لوزه ها و آدنوئید (لوزه سوم) بزرگ.
۷-زیاد بودن بافت عقب گلو.
۸-فک کوچک و پس رفته.
علایم وقفه تنفسی حین خواب:
۱-از خواب پریدن های مکرر با احساس خفگی. (خود فرد معمولا از آنها مطلع نمیگردد)
۲-خشکی دهان و گلو هنگام برخاستن از خواب. (افرادی که خرخر میکنند نیز دارای این علامت میباشند)
۳-خستگی و خواب آلودگی در طی روز.
۴-سردرد هنگام برخاستن از خواب.
۵- تغییر در خلق، کاهش میل جنسی، اشکال در تمرکز و یادگیری، تحریک پذیری، کاهش توان یادگیری، تغییر شخصیت، احساس خستگی و افسردگی در طی روز.
۶-خرخر با صدای بلند.
۷-خواب شبانه باعث تجدید قوا نمیگردد.
۸-سوزش سر دل، تعریق شدید هنگام خواب، تکرار ادرار در شب، افزایش سریع وزن و بی خوابی از دیگر علایم آن میباشد.
نکته:خرخر میتواند به وقفه تنفسی منجر گردد.
عواقب خطرناک عدم درمان خرخرهای شدید و وقفه تنفسی در خواب:
۱-پر فشاری خون.
۲-سکته مغزی.
۳-نارسایی و حمله قلبی.
۴-آریتمی ضربان قلب.
۵-ناتوانی جنسی.
۶-کاهش کارایی و بازدهی فرد در امور تحصیلی و شغلی.
۷-افزایش ریسک ابتلا به دیابت تیپ ۲٫
۸-افزایش بروز اختلال بیش فعالی-کم توجهی در کودکان.
۹-کاهش کیفیت خواب فرد و احساس خستگی و خواب آلودگی شدید در طی روز.(افزایش بروز تصادفات رانندگی)
۱۰-کاهش سطح اکسیژن خون که منجر به فعالیت بیشتر قلب و افزایش فشار خون و همچنین بزرگ شدن قلب میگردد. بزرگ شدن قلب خود میتواند ریسک حملات قلبی و سکته را افزایش دهد.
نکته:وقفه تنفسی حین خواب یک حالت تهدید کننده حیات بوده و بایستی فورا درمان گردد.
نکته: خرخر کردن غیر از عوارض ذکر شده دارای پیامدهای منفی اجتماعی نیز میباشد. کیفیت خواب اطرافیان شخص خرخر کننده کاهش یافته و صدای خرخر موجب آزار آنها میگردد. خود شخص خرخر کننده نیز دچار شرمساری و خجالتزدگی میگردد.
نحوه تشخیص:
۱- پلی سومنوگرام(polysomnogram)(psg): این دستگاه فعالیت الکتریکی مغز، حرکات چشمها، فعالیت و کشش طبیعی عضلات، سرعت ضربان قلب، تلاش تنفسی،جریان هوا و سطح اکسیژن خون در حین خواب را بطور مرتب اندازه گیری و ثبت میکند.
۲- تست تاخیرخواب(multiple sleep latency test)(mslt): در این تست سرعت به خواب رفتن فرد در چندین نوبت در روزاندازه گیری میشود. افراد عادی ۱۰-۲۰ دقیقه طول میکشد تا به خواب روند. هنگامی که این زمان به کمتر از ۵ دقیقه کاهش یابد بایستی فرد تحت درمان قرار گیرد.
راهکارهای درمانی خرخر و وقفه تنفسی حین خواب:
۱-تغییر در شیوه زندگی:
* کاهش وزن و بهبود عادات غذایی.
* عدم مصرف آرام بخش ها،قرصهای خواب آور وآنتی هیستامین ها قبل از خواب.
* از مصرف مشروبات الکلی و غذاهای سنگین حداقل از ۴ ساعت قبل از خواب خودداری ورزید.
* الگوی خواب خود را نظم دهید. هر روز سر یک ساعت خاص به خواب رفته و یا از خواب برخیزید.
* به پهلو بخوابید و نه بروی پشت خود. هنگامی که به پشت میخوابید زبان به عقب افتاده و راه هوایی را مسدود میکند.
* سر تختخواب خود را به میزان ۱۰ سانتی متر بالا آورید.
* بدون بالش بخوابید.بالش باعث خم شدن گردن میگردد.
* ورزش کنید.ورزش و فعالیت بدنی باعث کاهش بافت چربی در گردن و گلو و افزایش کشیدگی طبیعی عضلات میگردد.
* در منزل از دستگاه های مرطوب کننده و تصفیه کننده هوا (کاهنده عوامل آلرژی) استفاده کنید.
* برخی غذاها ترشح مخاط دهان و گلو را افزایش داده و خرخر را تشدید میکنند، مانند شیر، کره، پنیر و خامه. بنابراین حداقل از ۲ ساعت قبل از خواب از مصرف اینگونه مواد غذایی اجتناب ورزید.
* از مصرف سیگار اجتناب ورزید.دود سیگار باعث تورم راه های هوایی میگردد.
* هنگام خواب سعی کنید بدن شما در یک راستا قرار گیرد.
* با دهان تنفس نکنید. تنفس دهانی باعث خشک شدن مخاط دهان و گلو شده و خرخر را تشدید میکند. ۸۵ درصد کسانی که خرخر میکنند شب ها با دهان باز میخوابند.
نکته: الکل، قرصهای آرام بخش و خواب آور باعث شل شدن بیشتر عضلات گلو و دهان میگردند.
۲-درمان دارویی:
* برخی داروهای ضد افسردگی همچون میرتازاپین(mirtazapine) باعث کاهش دفعات وقفه تنفسی میگردد.
* داروی شبهه کافئین متیل گزاانتین تئوفیلین(methylxanthine theophyline) در کودکان باعث کاهش دفعات وقفه تنفسی میگردد.
* برخی محرک ها برای درمان خواب آلودگی در طی روز تجویز میگردد. مانند مدفینیل(modfinil).
۳-پروتزهای دندانی(dental devices): این دستگاه ها واسپلینتها با: ۱-جلو آوردن فک ۲-بالا بردن کام نرم ۳-نگه داشتن زبان و جلوگیری از به عقب افتادن آن و انسداد راه هوایی از خرخر کردن فرد جلوگیری میکنند. عوارض این دستگاه ها شامل: ۱-خشک شدن دهان و گلو ۲-تغییر مکان احتمالی دندانها ۳-افزایش ترشح بزاق میباشد. اثر بخشی آنها نیز ۸۰ درصد میباشد.

۴-اسپری های بینی(nasal spray): این اسپری ها حاوی روغن روان کننده طبیعی بوده و باعث نرم شدن و مرطوب ماندن گلو، زبان کوچک و کام نرم میگردد.

۵-بالش ها و تشکهای ویژه ای که با اصلاح وضعیت خوابیدن و قرار گیری اندامها خرخر را کاهش میدهند.

۶- نوارهای بینی و گشاد کننده ها(nasal strips): برای افرادی که خرخرشان به علت احتقان بینی و آلرژی میباشد موثر است. از یک یا چند نوار پلاستیکی چسبناک تشکیل شده اند. وقتی بطور صحیح روی بینی قرار داده میشود نوارها سعی میکنند مجددا به حالت مستقیم و راست در آیند. همین امر باعث بالا آمدن طرفین بینی، گشاد شدن حفرات بینی و کاهش مقاومت جریان هوا میگردد.

۷-ایمپلنت های کامی(palatal inserts)(pillar system): با تعبیه کردن ۳ ایمپلنت از جنس پلی استر بسیار کوچک در کام نرم صورت میگیرد. ایمپلنتها به عنوان یک تکیه گاه عمل کرده و باعث سفت شدن و کاهش ارتعاش بافت کام نرم میگردند. این عمل با بی حسی موضعی انجام میگیرد.

۸-فشار مثبت پیوسته(continius positive airway pressure)(cpap):شامل یک کمپرسورهوا و یک ماسک بینی میباشند.هوا با فشار به درون راه های هوایی فوقانی وارد میشود که از روی هم افتادن بافتهای راه های هوایی فوقانی جلوگیری میکند.در واقع این دستگاه به عنوان یک وسیله کمک تنفسی عمل میکند.

۹- فشار مثبت دو مرحله ای(bi-level machine)(bi-pap): مشابه دستگاه فوق بوده اما در این نوع خاص هوا با دو فشار متفاوت به درون ریه ها رانده میشود. هنگام عمل دم هوا با فشار بیشتر و هنگام عمل بازدم هوا با فشار کمتری وارد میگردد، تا تنفس طبیعی تر و راحت تر انجام گیرد.
رفع خرخر و وقفه تنفسی با جراحی:
۱-uvulopalatopharyngoplasty)(uppp)):ر این جراحی بخشی اعظم کام نرم، زبان کوچک و لوزه ها برداشته میگردد. جراحی تحت بیهوشی عمومی صورت میگیرد. اثر بخشی آن ۸۰ درصد است.

۲-(laser-assisted uvulapalatoplasty)(laup): در این جراحی به کمک پرتوی لیزربافت زبان کوچک و کام نرم کوچکتر میگردند. عمل تحت بیحسی موضعی انجام میگرید. اثر بخشی آن ۸۰ درصد است.

۳- سومنوپلاستی(somnoplasty): در این عمل توسط انرژی امواج رادیویی بافت اضافی کام نرم، زبان کوچک و زبان چروکیده و کوچک میگردد. در این روش زبان کوچک و کام نرم بوسیله یک سوزن کوچک، که به یک مولد فرکانش رادیویی متصل است، سوراخ میگردند.بافت داخلی تا ۱۰۸-۱۷۶ درجه حرارت داده میشوند. بنابراین بافت داخلی دچار افت حجم گردیده اما بافت خارجی بدون تغییر باقی میماند. عمل تحت بیحسی موضعی و در مدت ۳۰ دقیقه انجام میگیرد.

۴-injection snoreplasty:در این روش که بسیار موثر و کم هزینه است یک ماده سفت کننده(sclerosing agent) در کام نرم تزریق گردیده که باعث ایجاد اسکار (زخم) و سفت شدن کام نرم میگردد.

۵-(cautery-assisted ovulopalatoplasty)(caup):در این روش بجای لیزر توسط یک الکترود داغ بخش و یا تمامی زبان کوچک سوزانده میشود.
۶-genioglossus advancement:در این روش عضله اصلی زبان که به فک تحتانی متصل است در حدود یک سانتی متر جلو آورده میشود.عمل در حدود نیم ساعت بطول می انجامد.

۷-hyoid advancement:استخوان لامی استخوان u شکلی واقع در گردن است که برخی عضلات زبان به آن متصل است.در این عمل این استخوان جلو آورده میشود. عمل در حدود یک ساعت بطول می انجامد.

۸-maxillomandibular advancemnet:در این روش که در حدود ۵ ساعت بطول می انجامد فک تحتانی وفوقانی هردو جلو آورده میشوند.

۹- عمل کوچک کردن شاخک های بینی و اصلاح انحراف بینی. (به مقاله جراحی بینی رجوع کنید)
۱۰-عمل جراحی برداشت لوزه ها.

افســـــــــــردگـــی

هنگامی می‌گوییم فردی به بیماری افسردگی مبتلا می‌شود، که علائمی مانند آنچه در پایین به آنها اشاره خواهد شد، را تقریبا در هر روز، در تمام طول روز، برای دو هفته یا بیشتر داشته باشد.

اگر شما افسرده‌اید، ممکن است سر درد، درد‌های مبهم یا حاد یا مشکلات گوارشی و جنسی داشته باشید. افراد سالمندتر مبتلا به افسردگی ممکن است احساس سردرگمی یا مشکلاتی در تفهیم خواسته های ساده خود داشته باشند.

علائم افسردگی

از جمله علائم بیماری افسردگی می‌توان به این موارد اشاره کرد:

• داشتن احساس غم واندوه،ناامیدی و گریه‌های مکرر.
• از دست دادن علاقه یا خوشایند بودن چیزهایی که ازآن لذت می‌برید(شامل مسائل جنسی)
• احساس گناه، درماندگی یا بی ارزشی
• به مرگ فکر کردن یا خودکشی.
• خواب بیش از حد، یا مشکل در به خواب رفتن.
• از دست دادن اشتها و کاهش یا افزایش وزن به طور ناخواسته.
• احساس خستگی زیاد در تمام مدت.
• اشکال در تمرکز و تصمیم گیری.
• داشتن دردهای مبهم یا حاد و بهتر نشدن آنها با درمان‌های معمول.
• احساس بی‌قراری، عصبانیت و دلخوری زود هنگام.

علت افسردگی چیست؟



به نظر می‌رسد که افسردگی علاوه بر دلایل ارثی، به تغییرات مواد شیمیایی در مغز مربوط باشد که ارتباط بین سلولهای عصبی را با یکدیگر دچار اشکال می‌کند.
افسردگی می‌تواند با دغدغه‌ها و رویدادهای زندگی شما ارتباط داشته باشد، از قبیل مرگ کسی که دوستش دارید، طلاق یا از دست دادن کار.
خوردن برخی از داروها، زیاده روی در مصرف داروها یا ابتلا به بیماریهای دیگر هم می‌تواند علت افسردگی باشد.


دچار شدن به افسردگی به دلیل ضعف شخصیت، تنبلی یا بی‌ارادگی نیست.

غذاهای سرخ کردنی و تنبلی محصلان

رژیم غذایی دانش آموزان  به خصوص در دوران امتحانات بسیار مهم است و باید توجه خاصی به آن شود ، با این که درس خواندن نیاز چندان زیادی به انرژی ندارد اما استفاده از غذاهای مقوی و سالم در این ایام به شدت توصیه میشود تا حافظه قوی تری داشته باشند. غذاهای پرچرب و روغنی بر خلاف تصور برخی مادران نه تنها تاثیر مثبتی در یادگیری  وتقویت ذهن ندارد بلکه دیرتر هضم شده و دانش آمور را خواب آلود میکند. غذای سنگین و پرچرب و همینطور سرخ کردنی ها در طول روز به زمان بیشتری برای هضم شدن نیاز دارند. بسیاری از متخصصان تغذیه توصیه میکنند که محصلان  تعداد وعده های غذایی خود را در ایام امتحانات  افزایش دهند و از مصرف وعده های سنگین غذایی  به شدت پرهیز کنند تا دچار بی حالی ، خستگی و خواب آلودگی نشوند.

تست شخصیت

باکمک تست های روانشناسی  شخصیت و یکی از مهمترین آنها ،یعنی تست شخصیت ، می توان به ابعاد مختلف اشخاص پی برده و روحیات و خلق و خو و شخصیت آنان را تحلیل کرد. روانشناسان و محققان باانجام همین تست ها به این نتیجه رسیده اند که ابعاد شخصیتی وخصوصیات و ویژگی های آن فرد را می توان پنج دسته مهم تقسیم کرده وطبقه بندی کرد.

گروه اول کسانی هستند که اجتماعی بوده ومیل به برقراری ارتباط دارند این افراد اعتماد بنفس بالایی دارند.

گروه دوم را افرادی احساساتی ومهربان تشکیل می دهند. در گروه سوم که آن را سنجش وجدان آدمی مینامند، احساس مسئولیت وانجام وظیفه درقبال کارها دراولویت قرار داشته و رفتارها و اخلاق افراد مورد سنجش قرار میگیرد. پروه چهارم افرادی هستند که رفتار آنان بسرعت عوض شده وزندگی توأم بااسترس و اضطراب دارند. پروه آخر نیز افراد تنوع طلب و آزاد اندیش است که سلیقه های متفاوت آنان مورد بررسی قرار می گیرد.ب

این ابعاد ولایه های شخصیتی با انجام تست شخصیت شناسی مشخص شده ونقاط ضعف و قدرت هر فردی به آنها نشان داده میشود. نتایج این تست ها است که باعث تغییر در زندگی و پیداش نگرش جدید به آن می شود. بنابراین شما می توانید بامراجعه به مرکز مشاوره و انجام تست شخصیت اطلاعات و شناخت کافی نسبت به خود پیدا کرده و بااستفاده از نتایج آن زندگی فردی و روابط اجتماعی خود را بهبود ببخشید.